Nieuwe plannen.

Na het vertrek van Astrid, alweer 4 weken geleden, zijn we naar het oosten getrokken. In het zuiden van Laos kwamen we aan in Pakse. 4 Jaar geleden waren we ook al eens in Laos geweest, maar in het noorden en dat beviel goed. We vonden het dan ook geen straf om terug te gaan. Maar dit keer dus het zuiden.

Vanuit Pakse gingen we met de bus naar het noorden, naar Tha Knek. Een mooie gebied om met de motor doorheen te rijden, wat dan ook door vele gedaan wordt. Daar over later meer, eerst even de busreis....my god!! We kwamen in een bus terecht, die.... hoe zal ik het zeggen? optimaal gebruikt werd. We hadden de mazzel dat de stoelen achter de chauffeur vrij kwamen en we dus een heuze stoel hadden (ipv een plastic krukje in het middenpad) De reis zou een uur of 7 duren. Maar van de bus werd dus optimaal gebruik gemaakt. In het midden van de bus, aan de onderkant, hadden ze ook al een paar metalen buizen gelast, zodat die over de grond konden schrapen ipv het frame van de bus. Op het dak van de bus lag een vrachtlading aan kolen (groene, geen zwarte) Ik schat ongeveer een halve meter hoog en over de volle lengte van de bus. Het dakluik kon dus ook niet open. Toen we instapte stond de bus stil, dus heb je er nog niet zo'n erg in. Na ruim een uur in een bus te hebben gezeten die geen gebruik meer kan maken van z'n vering, die bij iedere bocht het gevoel geeft dat je op 2 bandjes gaat en de aziatische muziek je trommelvlies verwoest, was het voor Margriet echt genoeg!!!! Al was het in de middle of nowhere, bij dit 'tankstation' MOESTEN we er uit. We vroegen onze bagage en toen we dat hadden, ook ons geld terug. Dat kregen we deels terug, na een lichte vorm van chantage.

Daar stonden we dan, aan een weg door het niets, zo leek het. Maar Margriet had wel gelijk, al hadden we nog niet bedacht hoe we met al onze bagage, waar heen moesten! We hebben gepoogd te liften, maar leg dat maar eens uit in het Laosiaans, dat je mee wilt rijden. Dit lukte dus niet echt. Gelukkig kwam er na een half uur een bus, die er vele malen beter bij stond dan de vorige. Ik schat dat we met deze bus ongeveer een uur eerder aankwamen dan de andere bus. Die passeerde we namelijk na een tijdje (Joehoe!!)

Uiteindelijk kwamen we dus toch in Tha Knek. De attractie ter plaatse is........asfalt! Samen met stukken zonder asfalt, vormt dat een rondje van ongeveer 450km waar de meeste mensen een dag of 3 a 4 over doen, op een motortje. Te kickuh dus!

Na veel verhalen van andere mensen gehoord te hebben, besloot Griet op de ochtend van vertrek, toch op een eigen motor te gaan ipv bij mij achterop. Die is nu dus ook verslaafd, want het was fantastisch! Wat een landschap, wat een natuur, wat een...... hoop waanzinnig dronken mensen?! Ja echt! Maar echt ladder, ladder zat! Jong en oud en alles wat er tussen zit. Dit vanwege het vieren van het nieuwe jaar. Dit was precies de eerste 3 dagen van onze tour.

Ik zou nog veel meer kunnen vertellen, maar het moet wel leuk blijven om te lezen. Even wat highlights: In zuid-zuid-Laos liggen the 4000 islands, erg mooi en nog relaxter. Bij Pakse, het Bolaven plateau. Daar woont het volk van laaf....echt waar! En ze hebben er hele mooie watervallen en lagoons om in te zwemmen. Op het vliegveld van Pakse: 90 min voor je gaat vliegen nog even terug gestuurd worden de stad in, om voor $100,- visa voor Vietnam te regelen. Terwijl dit niet eens nodig was! Dit dachten we zelf ook al, maar we mochten het vliegtuig niet in zonder.

Het in Laos bedachte (vlieg)plan: 26 april van Laos naar Vietnam, 29 april van Vietnam naar Brunei, 7 mei van Maleisie (Borneo) naar Singapore, 11 mei van Singapore naar Bali, 18 mei van Bali naar Darwin. Samengevat: 5 vluchten in 3 1/2 week............Had ik al gezegd dat Margriet vliegangst heeft?!

Niet gelijk mij de schuld geven van dit plan, het was haar eigen idee. De uitvoering blijkt wel wat lastig. Na vlucht 1 kon ze niet de ontspanning vinden, maar was ze direct zo gespannen voor vlucht2 die 3 dagen later was. Dag 1 ging nog maar dag 2 en 3 heft ze als een zombie op bed gelegen. Ze werd weer wakker toen we 3 uur voor onze vlucht besloten hadden dat we niet gingen. En dus zitten we nu nog in Ho Chi Minh City.

Het nieuwe plan: 1 vlucht, 5 mei, Vietnam - Darwin (Australie).

We hebben heel veel zin Australie. Eindelijk weer een westerse wereld! ook wel weer eens lekker. Enige minpuntje: de westerse prijzen. Dat wordt nog even wennen ;-)

Ons volgende bericht komt dus from Down-Under. We gaan de herfst in. Wat trouwens geen straf is, als je bedenk dat het zomers 40 graden kan worden.

No worries mate!!