7 januari - Ho'okena Beach Park

De onder veel geweld brekende golven wekken ons uit een diepe slaap. We openen de klep en liggen op ons buik naar de opkomende zon te kijken. Is er een mooiere manier te bedenken om wakker te worden?
We zitten te ontbijten, de eitjes koken nog. Iets verder op staat ook een volkswagen camper. De man komt op ons aflopen. Zijn gerimpelde huid verraad zijn leeftijd. Maar zijn ogen stralen nog een jeugdige ondeugendheid. We kletsen wat. Een aardige man. Hij komt hier al jaren en geeft ons een paar goede tips mee voor onderweg. Toeterend rijden ze even later weg.
Wij doen lekker Aloha, op het gemak.

We sturen Kilo Lani over de bochtige wegen richting South-point, het meest zuidelijke puntje van de USA. Hier wordt de weg onbegaanbaar. We moeten verder lopend naar green sand beach, zo'n 2 mile langs de kust lopen.
De lucht is strak blauw, de wind fel, de omgeving schitterend.
Green sand beach bereiken we lopend over lavastenen en boerenpaden. Een kleine inham met een klein groen strandje, het bestaat.
Even later, in de bus, warmen we ons prakkie van de vorige avond op en kunnen even bijkomen van het geklauter over de lavarotsen.

Langs koffieplantages en macadamiabomen rijden we verder over highway 11. We rijden al snel aan de westkant van het eiland, south Kona.
We doen wat boodschappen en arriveren halverwege de middag in Ho'okena. We staan met de camper 4 meter van het strand. Weinig wind hier, een kalmere zee en zon. Het eerste wat we doen is het openen van een koud biertje. Cheers Aloha!

8 januari - Ho'okena Beach Park

Voor het ontbijt liggen we al te snorkelen in de zee. Veel en kleurige vissen. Het ontbijtje smaakt nog lekkerder. De rest van de dag luieren we op het strand en op ons bodyboard in zee. Eind van de middag scheuren we nog even op en neer naar Kona voor een starbucks en om de accu's van de telefoon en laptop op te laden.
Op de terugweg vreemd genoeg geen supermarkt gezien. Maar uit onze bijna lege koelbox weten we die zwoele avond toch een heerlijk gezond maaltje te bereiden.

9 januari - Ho'okena Beach Park

Vandaag is het 'John Malkovich-dag' op het strand. In Nederland ken ik er eentje die op de hier eerder genoemde acteur lijkt, maar hier lopen ze bij bosjes.
We hebben een heerlijke stranddag achter de rug. Met onze noodles (van die schuimrubbere spaghettislierten) lekker in de zee gedobberd.
En lekker mensen gekeken. Niets is leuker. Vlak naast ons zat een stel, zij wat ouder. Ze zitten in lotushouding tegenover elkaar, ze zweven nog net niet van hun handdoek. Bij de branding een blondine die yoga doet. Ze lijkt wel van elastiek. Haar benen legt ze in de meest vreemde hoeken en ik ben bang dat ze straks al haar ledematen in de knoop legt. En dat alles met een constante tevreden grijns op haar gezicht. Tieners spelen met een bodyboard in de branding.
Wanneer de zon over haar hoogtepunt heen is pakken wij onze snorkels en gaan eens een kijkje onder water nemen. Ane tikt op mijn arm en wijst een stuk naar links. Een zeeschildpad zwemt onder ons door. Op zijn gemakje laat het beest zich meevoeren door de stroming. Wij volgen een tijdje.
Een heerlijke dag. Tijd om de bbq aan te steken.
Ik las net dat het gaat vriezen in Nederland. Nee, nog even niet aan denken.