We waren dus in het hostel aangekomen.

Na een korte nacht waren we vroeg wakker om de stad te gaan verkennen. En ik was compleet vergeten hoe hard het hier stonk! Op sommige plekken hou je gewoon op met ademen om maar niet te moeten overgeven... Je loopt door de straten en ziet vuilis met straathonden ertussen en hier en daar een bijna kale kip... Iets verder zit een moeder haar kind eten te geven terwijl er een rat achter hun rug loopt en de kakkerlakken lustig meegenieten van het maal... Armoede ten top.

Maar het is niet allemaal slecht. Voor wie voorbij de eerste vlaag van vuilheid kan kijken opent er een prachtige stad voor je. Je vindt tempels op de meest bizzare plaatsen en je merkt dat godsdienst hier erg belangrijk is. Zelfs zij die amper iets hebben zullen een deel van hun voedsel afstaan als een offering aan hun god.

We zijn naar een van de grootste buddha beelden gaan kijken. Daar hadden we geluk omdat het net buddha dag was mochten vrouwen voor de verandering binnen. Op een van de foto's kan je zien hoe groot die was :)

Een van de leuke dingen hier in Bangkok zijn de tuk tuks. Die dingen zijn een soort van motorfiets met een achterbank en een chauffeur met zelfmoordneigingen. Je spreekt voordien een prijs af met hem en dan voert hij je aan een hels tempo door de stad naar waar je wilt zijn, na enkele stops bij zijn sponsors. Die sponsors zijn meestal kledingszaken waar je pakken op maat kan laten maken. Als hij klanten daarnaatoe brengt, krijgt je tuk tuk chauffeur 1 liter benzine, als de klant die hij bracht iets koopt, dan krijgt hij 5 liter. Dus je wordt telkens wel ergens naar binnen gevoerd.

De watertaxi is een andere unieke manier van transport. Je gaat aan de kant van de rivier staan en een boot vertraagt net genoeg voor je om aan boord te springen. Met een beetje geluk herken je waar je moet uitstappen, je staat recht, de boot vertraagt weer en springen maar!

We hebben hier voornamelijk wat aan shopping gedaan. En ik kan je verzekeren dat dat een sport op zich is. Je moet voor alles afdingen. Vragen zij 500, dan biedt jij 250, komt tot een compromis van 300 en je kan er zeker van zijn dat je nog 200 te veel hebt betaalt...

Ach ja, Bangkok, het is weer iets anders.

Straks gaan we op de bus naar Koh Tao, het eilandje waar we gaan duiken en ik hopelijk mijn instructorexamen kan doen.

We hebben onze eigen laptop en als we internet ter beschikking hebben dan kunnen we skypen: siravdl is onze skype naam, dus voeg maar toe.

Tot gauw

Sira