Hier zijn we weer. We hebben net onze eerste vakantie achter de rug. Vakantie??? Hoor ik jullie al denken, maar ookal leven we in het paradijs, we werken toch nog steeds elke dag en krijgen dus elke maand 4 dagen vakantie (je werkt hier 7 op 7).En deze keer kozen we voor een tripje naar Singapore. Alle, t is te zeggen, we gingen naar Johor Bahru in het zuiden van Maleisie, want Singapore is veel te duur. Een dag trip ging ons wel voldoen.We gingen ook op pad met een missie. Ik wil namelijk graag een nieuw paar vinnen voor het duiken. Op zich helemaal niet erg, want aangezien we beide verknocht zijn aan de onderwater wereld, was het bezoeken van duikwinkels dus een leuk vakantie idee... Dat was totdat we tot de ontdekking kwamen dat de vinnen die ik wilde (fel roze) eigenlijk niet te vinden zijn.Ja, ik wil roze vinnen. Klinkt een beetje overdreven, ik weet het, maar als je mijn volledige outfit ziet, dan klopt het wel. Ik heb een masker met een roze haarstrap. Dat is dat stukje stof dat om de plastic zit zodat je haar er niet de hele tijd in vast komt te zitten. Dan heb ik ook nog een op maat gemaakte wetsuit van zwart en een beetje roze (aan de armen) en nu wil ik dus een nieuw paar roze vinnen. Die die ik nu heb zijn echt wel aan het verslijten en de kleur is ook niet meer wat het ooit moet geweest zijn.Dus wij gingen met veel goeie moed op pad. Er zijn namelijk ontelbaar veel duikwinkels in Singapore en ik herinnerde mij eraan dat veel aziatische vrouwen wel van roze hielden. Na een beetje opzoekwerk hadden we een hele hoop adressen van duikwinkels en kochten we een kaart. Hierop hadden we alle straten aangeduid waar we heen wilden gaan en het zag er goed uit.Na enkele winkels bezocht te hebben en uren te hebben rondgewandeld (laat niemand je ooit wijsmaken dat Singapore klein is!) zakte de moed ons in de schoenen (samen met enkele hardnekkige blaren die zich aan het ontwikkelen waren). Nergens felroze vinnen te vinden. Wel van dat zacht babyroze, maar dat gaat niet met mijn outfit. Dus heb uiteindelijk dat maar geen nieuwe vinnen mee gebracht. Ik wacht liever tot ze ooit slim genoeg zijn om de juiste kleur te maken, dan dat ik mijn duikspullen laat vloeken ;)Wat ik wel heb gekregen (dank je mama!) is een vroeg verjaardagscadeautje. Ik had verteld dat mijn camera een tripje naar de bodem van de zee had gemaakt he. Wel ik heb vervanging gevonden. Een prachtige nieuwe camera, die zoals de vorige waterproof is tot enkele meters, maar deze keer zit er ook een onderwaterhuizing bij. Nu kan mijn camera gezellig mee op mijn duiktrips tot wel 40 meter!!! A very happy birthday to me. Dus nog maar eens: DANK JE MAMA, een super cadeau!Tegen dat we 's avonds terug uit Singapore weggingen, denken we wel een 20 km te hebben gewandeld en we wilden dit tripje dan ook passelijk afsluiten. We zijn te voet terug naar Maleisie gegaan. Waar we 's ochtends de bus namen om de brug over te steken, deden we dat nu met onze pijnlijke voetjes.Oh, om je effe uit te leggen hoe moe ik was... We gingen iets eten in Pizza Hut (ze hebben dat hier in grote steden, prachtig he!) en op de weg daarnaartoe was ik blijkbaar met mijn voeten aan het slenteren, want er was een iets te close encounter tussen mijn grote teen en een steen. Resultaat? Heel veel pijn en bloeden en een stuk vel volledig weg. Zal me leren zoveel te bewegen he ;)