Tegen dat jullie dit lezen zijn we al terug in Frankrijk. De Camino De Santiago was een heel fijne route om terug te nemen en het boekje dat we gebruikt hebben was wel handig omdat we zo goed op voorhand wisten hoeveel en waar we moesten klimmen. Hoewel we op sommige momenten toch goed moesten uitkijken waar we nu exact wel en niet op de weg gingen rijden. Zo zijn we op een gegeven moment op een paadje geraakt waar je onmogelijk door kon fietsen. Dus met de fiet...

3140 km hebben we intussen al gefietst. We zijn nu in Spanje, in Triacastela meer bepaald. Dit is een dorpje waarlangs de 'Camino de Santiago' (ook wel gekend als de St Jakobsroute of pelgrimsroute) loopt. Waarom zijn wij hier? Wel, we hadden gelezen dat er ook redelijk veel fietsers de route als richtlijn gebruiken om vanuit Frankrijk naar Santiago De Compostella te gaan en wij dachten die dan maar in de tegenovergestelde richting te volgen. Met de teller op 30...

Afgeklokt op 2114 km vandaag :-) Ik kan amper geloven dat we die afstand hebben afgelegd in de afgelopen 6 weken met een zwaar beladen fiets, in putje zomer, door de bergen en 3 verschillende landen tot nu toe... De 2000 km hebben we uiteindelijk gevierd door 2 nachtjes in een geweldige camping te blijven in Caceres: we hadden er onze eigen badkamer (elke plek had zo zijn eigen douche, toilet, wastafel, afwasbak, ...), tafel met stoelen en er was de hele dag scha...

Zoals ik al vermelde in mijn vorige blog, hebben we onze route uitgestippeld richting Portugal. We zijn op dit moment door de Extremadura regio aan het fietsen. De camping waar we nu zitten, ligt op een dag fietsen van Plasencia. De weg hiernaartoe was niet zo eenvoudig. Het is hier erg droog, ruw en super heet. Nu weet ik dat dat niet klinkt als iets om over te klagen als ik lees hoe slecht het weer in België is, maar wanneer ik om 10 uur 's ochtends ergens on...

Laat ik deze blog beginnen met: DANK JULLIE WEL voor alle lieve verjaardagswensen :-) Dat deed me ontzettend deugd. Hoe en waar ik mijn verjaardag heb beleefd volgt sebiet. Eerst moet ik tot mijn scha en schande toegeven dat het weer veel te lang geleden is sinds ik iets schreef op mijn blog, maar er zijn gewoon te weinig uren in de dag. Jason en ik waren vandaag nog aan het zeggen dat we echt niet meer weten hoe we ooit nog tijd hadden om te gaan werken... Maar...