Ja ja, m'n feestje is al weer voorbij. Jammer genoeg... Hoewel ik denk dat m'n mama dat niet zo erg vindt, want ze liep toch nogal stressy rond de laatste paar dagen ;)

Voor zij die er  niet bij waren: Echt spijtig dat je het gemist hebt. Het was een heel erg fijne dag/avond. En aan iedereen die er was: BEDANKT!!!! Ik vond het fijn om te merken dat er zo veel mensen zijn die mee wilden komen vieren en om toch te horen dat hier en daar wel wat mensen zijn die me gaan missen.

De realiteit begint akelig dichtbij te komen nu. Nog maar een goeie maand en ik en m'n backpack beginnen aan het avontuur van m'n leven...

De video die m'n vader had samengesteld op het feest liet zien dat ik al van kindsaf van avontuur hield, maar zelfs ik had een jaar geleden nooit kunnen denken dat ik naar de andere kant van onze aardbol zou trekken. Kleine meisjes worden groot he...

"Hoor jij nu niet in Spanje te zitten?" Hoor ik al enkele mensen denken. Ja, normaal had ik nu iets zuidelijker moeten zitten en al wat aan de zon moeten wennen, maar m'n gezondheidstoestand heeft daar anders over beslist.

Niets erg hoor, moet gewoon erg veel rusten en dan komt dat wel allemaal goed. Vind het wel jammer, want had graag de spaanse kusten nog onveilig gemaakt, maar gezondheid gaat voor alles.

Wat de komende dagen dan welkom is, is de tijd die ik ga hebben om alles voor te bereiden. Moet nog zoooooo veel kopen en halen. Denk dat ik nog tijd te kort ga komen. En dan moet k nog afspreken met alle mensen met wie het nog altijd niet gelukt is. Een droomleven dus: shoppen en eten en drinken. I live the dream ;)