Het was weer een enerverende week! Met kerst heb ik een heerlijke wandeling gemaakt bij Puerto Madero, de haven van Buenos Aires. Hier hadden ze gek genoeg een hele muur gereserveerd voor de Nederlandse koningin, en de muur was mede mogelijk gemaakt door oa Philips, Unilever en ABN AMRO. Mijn kerstdiner bestond uit een chori pan, oftewel een broodje chorizo! Het was een rustig dagje zonder al te veel activiteiten, wat een zeer welkome afwisseling was naast alle dagen met activiteiten en intensieve Spaanse lessen. De rest van de kerstavond hebben we The Big Bang Theory gekeken, waar ze hier een hele zender voor hebben gereserveerd, joechei!

Donderdag heb ik samen met Meghan en Ayelen (een Argentijns meisje dat ik bij Mundo Lingo heb ontmoet) gegeten in een Indiaas restaurant in de barrio Palermo Hollywood. Het was superlekker, maar mijn lichaam was er iets minder blij mee: 's nachts kreeg ik een mega voedselvergiftiging! De volgende dag ben ik in bed gebleven met mijn emmertje veilig naast me. Zaterdag voelde ik me nog steeds niet echt goed, maar ik wilde niet nog een dag binnen zitten, dus ben ik met Kursat naar de Zoo geweest. Hier liepen echt de meest bizarre beestjes rond die ik ooit heb gezien! Het was een soort kruising tussen een hondje en een hertje, en het had een pieletje in plaats van een staart, wat blijkbaar een botje is omdat 'ie er op kon zitten… Ik heb foto's genomen vanuit elke mogelijke positie, vanwege hun zeer fascinerende vorm. Wie weet wat het is, mag het zeggen!
Verder hadden ze redelijk normale dieren. Het was alleen wel vreemd dat ze hier gewone katten in een hokje stoppen, aangezien hier genoeg zwerfkatten rondlopen… Daarnaast heb ik ook de franse beverratten gezien, blijkbaar zijn ze hier heel blij met een exponentieel groeiende populatie ratten…
De apen hadden een heel apart ritueel: voordat ze elkaar mochten vlooien, moesten ze elkaar toestemming vragen door een vinger in de ander z'n roze kontje te stoppen. Ik heb met Kursat tien minuten de slappe lach gehad omdat het er zo bizar uitzag!!

Zaterdag hebben Meghan, Kursat en ik om middernacht de ferry genomen op weg naar Punta del Este in Uruguay! De reis was niet heel prettig, aangezien mijn maag nog niet helemaal was bijgekomen van het Indiase eten, en de busrit na de ferry nogal hobbelig was, inclusief buschauffeur die de drempels iets te laat zag waardoor iedereen een halve meter de lucht in vloog! Om half 10 's ochtends bereikten we het allermooiste strand dat ik ooit heb gezien! Aangezien we nog niet konden inchecken in het hostel, zijn we meteen door gegaan naar het strand en hebben we hier ontbeten met vers fruit. Het was om half 11 's ochtends al meer dan 30 graden in de zon, maar wonder boven wonder was heel Punta del Este in de zon aan het hardlopen en fitnessen op apparaten die langs de boulevard staan. Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat mensen dat vrijwillig doen, maar het resultaat mag er wezen: in Punta lopen alleen maar afgetrainde en gebruinde mensen rond (in tegenstelling tot Buenos Aires, waar iedereen een beetje dikkig en viezig is…). Het contrast met mijn eigen huid was dan ook heel groot, ik was zo wit dat het bijna paars leek (zie hiervoor ook de foto met de beachboy). Toen we klaar waren met niksen aan het water hebben we de hele Punta rondgelopen in de brandende zon, om uiteindelijk bij een strand aan te komen en meteen de zee in te duiken. Deze wandeling was ook het moment dat mijn blaren hun hoogtepunt bereikten: ik heb op dit moment drievoudige blaren op allebei mijn voeten van al het lopen, maar ik zal jullie de smerige details (en foto's als bewijsmateriaal!) besparen.
's Avonds hebben we met alle andere gasten van het hostel gechilld, en zijn daarna naar een bar gelopen waar ze live muziek hadden. De volgende ochtend, oudjaarsdag, hadden we een heerlijk ontbijtje, en daarna was het alweer tijd om naar het strand te gaan. Ik geloof dat ik me meer dan 6x heb ingesmeerd met factor 30, en ik ben dan ook zeer trots dat alleen mijn neus is verbrand (okee, misschien een heel klein beetje mijn rug, maar daar kon ik niet zo goed bij). Kursat en Meghan zijn zo mogelijk nog donkerder geworden, dus misschien kan ik beter niet meer naast hen gaan staan op een foto… De lifeguard wilde heel graag op de foto met zijn reddingsboei, en ging hiervoor nog even in discussie met zijn collega om de poses te bespreken! Net toen we verzuchtten dat dit het perfecte strand was, kwamen er donkere wolken aan. Binnen een half uur was iedereen van het strand af en was de tropische storm een feit! We hebben ongeveer drie uur in een cafeetje gezeten, en onze mogelijkheden doorgesproken. We hadden het hostel namelijk maar voor 1 nacht geboekt. Het plan was om na de beachparty met oud en nieuw op het strand te slapen, aangezien het nachtleven hier pas om 2 uur start en om 9 uur 's ochtends eindigt. Het leek ons dus een beetje zonder om geld te betalen voor een bed dat we niet gingen gebruiken. Maar aangezien het regende en waaide als een malle, was ons plan niet meer mogelijk (en de beachparty ook niet). Ons hostel was volgeboekt, en de andere hostels in Punta ook. We hebben met onze handdoeken om ons heen de storm getrotseerd op zoek naar een slaapplek, we hebben zelfs wildvreemden aangesproken en met ons allerzieligste gezicht gevraagd of we bij ze konden couchsurfen! Ik waardeer mijn eigen bed nu zo mogelijk NOG meer! Uiteindelijk hebben we een auto gehuurd om in te slapen. Het was erg klein, maar droog. 's Avonds hebben we weer met de andere gasten van het hostel feest gevierd, en de hostel eigenaren waren supergastvrij en vonden het alleen maar supergezellig dat we er waren! Om 12 uur hebben we vanaf een houten brug op het strand naar het vuurwerk gekeken: zoooooo mooi!! Langs de gehele kust was vuurwerk te zien, en iedereen was aan het juichen en klappen. Na iedereen gelukkig nieuwjaar te hebben gewenst, ben ik met Kursat, 2 franse jongens en een Israelisch meisje naar een bar geweest, waar we buiten op straat in de regen hebben gedanst. Het was perfect =)
In de auto heb ik heerlijk geslapen, ik had mijn Lufthansa kussentje en kon een deken lenen van het hostel. De volgende dag hebben we een soort mini-roadtrip gemaakt naar Bikini beach en Jose Ignacio. Er was weinig bikini aan, want het was keikoud! En het begon alweer te regenen…. Kursat had een winkel met turkse kleden gevonden en was dolgelukkig dat 'ie voor het eerst in maanden weer in reallife in het Turks kon praten, dus de volgende 2 uur hebben we turkse thee gedronken en gekletst met de eigenaren. De vrouw kwam uit Buenos Aires, en had met Maxima op school gezeten. Ze vertelde dat Maxima nogal een wildebras was, dus dat het niet anders kon dan dat ze alleen maar met Willem is getrouwd zodat ze prinses werd! Toen het droog was, zijn we weer terug gereden naar Punta del Este, en hebben de tijd gedood in de winkels, totdat we ons weer konden begeven naar het busstation, waar om middernacht onze terugreis weer van start zou gaan. We kwamen 's ochtends om kwart voor 9 aan in de haven, en om 9 uur zat ik alweer in mijn Spaanse les, die 5 uur duurde. Ik was zo moe van het reizen en nachtenlang slapen in busstoelen, ferry's en auto's dat ik extreem wakker was. Vandaag had ik het echter iets zwaarder… Maar omdat ik niet van mijn kont ben gekomen, beginnen mijn voeten me al iets minder te haten ;)

Morgen ga ik na mijn Spaanse les een Tangotour doen, die eindigt met een tangoshow. Zondag komen mijn nieuwe huisgenootjes aan: een jongen uit Amerika en een meisje uit Denemarken. Verder heb ik nog geen plannen voor dit weekend, voor het eerst sinds ik hier ben. Maar er komt vast weer een of ander plan aangewaaid, en anders ga ik denk ik heerlijk mensen kijken in het park =)