Vanaf dinsdag ben ik weer bezig met Spaanse les, deze nerd had niet genoeg aan alleen cultuur opsnuiven en oudjes vermaken… Vandaag had ik zelfs 4 uur privéles, omdat mijn enige klasgenootje (en tevens huisgenootje) even was afgehaakt. Superintensief, maar gaat wel lekker snel zo!

De afgelopen weken heb ik weer behoorlijk wat dingen ondernomen! Ik heb ontdekt dat de clubs en bars aan Plaza Serrano in Palermo in het weekend worden omgetoverd tot kledingwinkeltjes, waar een heleboel mensen hun drie rekjes met kleding tentoonstellen op 1 grote dansvloer. Kijk, dan ga ik die clubs wel in ;)

Woensdag ben ik naar el cementerio de la Recoleta geweest, ik heb nog nooit zo'n bizarre begraafplaats gezien! Ze zeggen hier ook wel dat het goedkoper is om in Buenos Aires als een koning te leven dan om in Recoleta begraven te worden. Zeer exclusief dus, en dat is te zien. De huisjes zijn torenhoog en veelal gemaakt van marmer, sommigen hebben zelfs een standbeeld van zichzelf op een verhoging met pilaren laten plaatsen! Echter, het lugubere is dat de kisten boven de grond blijven, en ze gezellig met z'n twaalven op een paar vierkante meter liggen te rotten… De spray met bloemengeur die ernaast stond is dan inderdaad geen overbodige luxe, keischmutzig! Een ander huisje werd als bezemkast gebruikt en stond vol met bezems, emmers etc. Lekker dan, als dat je laatste rustplaats is…

Vorige week ben ik weer naar La Viruta geweest, maar dit keer met een grote groep van Mente (de organisatie waarmee ik hier ben). Iedereen ging mee vanwege de tango, maar ik was zeer gelukkig met de salsaworkshop die daaraan voorafging =) Ik heb besloten dat salsa toch meer mijn ding is en dat tango vooral leuk is om naar te kijken…

Deze week was de activiteit voor de abuelos een woordenspel met een bal. Ik was bang dat het veel te makkelijk zou zijn om een bal naar elkaar te rollen en vervolgens dieren, planten of weetikveel op te noemen. Dit bleek voor de aanwezige vijf in Hogar San Jose toch iets lastiger, toen we begonnen met woorden van het alfabet bleven we bij de B al steken. Toen we overgingen op de dieren bleef 1 vrouwtje stug volhouden dat ze geen dierennamen wist, en een ander bleef 'gato' herhalen. Toen een ander zei 'ja, nou weten we het wel, die heb je al gezegd' ging ze over op het woord 'perro'. Een derde snapte er helemaal niets van en besloot om maar gewoon weg te lopen, en nummer 4 viel in slaap in haar rolstoel van alle inspanningen. Al met al had de workshop van deze week nog geen 10 minuten ingenomen. Toen de eerste vier waren afgevoerd, suggereerde ik tegen nummer 5 dat ze misschien moe waren. Dit had ik beter niet kunnen zeggen, want toen ging ze helemaal los: 'WAT DOEN ZE NOU DE HELE DAG, EEN BEETJE ONTBIJTEN EN SLAPEN VOOR DE TV! ZO MOEILIJK IS HET TOCH NIET!! En dit was nota bene de vrouw die niet kan lezen en schrijven… Tja, of ze nou echt lui zijn of het gewoon niet meer gewend zijn om zich in te spannen, geen idee. Maar ze zitten in ieder geval vastgeroest in hun dagelijkse ritme. De andere drie vrijwilligers die van plan waren om met de oudjes een grote fruitsalade te maken bij wijze van kookworkshop, stuitten ook op weerstand: er was geen enkele abuela die zin had om om 11 uur een fruitsalade te maken, want ze zaten al klaar aan tafel in de eetzaal voor de lunch die om 12 uur geserveerd zou worden. Omdat ik abuela nummer 5 aan het begin in de tuin had gezien, vroeg ik haar om me een aantal mooie planten te laten zien. Dit was een goed idee, want ze leefde helemaal op!

Nu ik een tijdje in Buenos Aires woon begin ik een aantal dingen door te krijgen, en blijven andere zaken zowel fascinerend als bizar. Hieronder een selectie:

· 'Homeless guy with tv' waar ik al eerder over vertelde, heeft in de tijd dat ik hier ben al drie tv's versleten. Ik heb geen idee of zijn tv's gestolen worden of gewoon kapotgaan door de tropische stormen hier (wat best denkbaar is, want hij gooit er alleen een stukje plastic over tegen de regen). In ieder geval kijkt hij maar een paar dagen sip en dan dient de volgende tv zich alweer aan!

· Ze hebben hier zeer interessante straatnamen, wat ook eigenlijk niet te vermijden is als er zoveel straten zijn: Neuquen, Pringles, Billinghurst, Gurruchaga (waar mijn favoriete cafeetje zit!). En in deze straten hebben ze gigantische advertenties van ene Dr. Rossi (saillant detail voor de Gooische vrouwen onder ons…).

· Mijn zelfbedachte concept blijkt te bestaan in Buenos Aires!! Wie herinnert zich nog dat ik een jaar of twee geleden had bedacht dat ik een cafeetje wilde openen die tegelijkertijd een lingeriewinkel is…? Ze hebben hier serieus een winkel vol met de allermooiste bikini's met achterin een schattig terrasje waar je mijn favoriete koffie (Illy) kan drinken met een dik stuk chocotaart erbij. Had ik toch eerder patent op moeten aanvragen…

· De Febo hier is geen plek waar je kroketten uit de muur trekt, maar een zeer exclusieve schoenenwinkel.

· In de straten van Buenos Aires ligt overal afval, wat een intens smerige geur met zich meebrengt als het de hele dag in de brandende zon ligt. De stoep is overal opgebroken, en je moet goed naar beneden blijven kijken om over loszittende/ontbrekende/op de stoep opgestapelde tegels heen te stappen en een boogje te kunnen maken om alle honden (en zwerver-)poep heen. Het tegenstrijdige is dat de mensen hier wel keurig het stukje stoep voor hun winkel dweilen (nee niet vegen, dweilen!).

· Het openbaar vervoer. Tja… ik geloof dat ik het hier al een keer over heb gehad maar het blijft een uitdaging voor een punctuele Nederlander! Vanmorgen had ik om 8 uur Spaanse les, en ik was perfect op tijd beneden om de subway te nemen (verder gaat het me heel goed af om me qua tijden te mengen met de Argentijnen;) ), om er vervolgens achter te komen dat de subway niet open is. Het mag dan wel weeeeer een feestdag zijn (er is er bijna elke week een), maar er blijven genoeg mensen over die niet vrij zijn in zo'n grote stad lijkt me… Vervolgens heb ik nog een tijdje op de bus gewacht die op deze dagen ook schaars blijken, voor een paar minuten serieus overwogen om een taxi te nemen, en ben vervolgens het laatste stuk gaan lopen omdat het me met de bus te lang duurde (die rijden natuurlijk ook op Argentijnse snelheid). Toen ik om 8 uur 's ochtends door Avenida Florida liep, de grote winkelstraat waar mijn Spaanse school is, zat er een zwerver met ontbloot onderlichaam te poepen midden op de stoep tussen de winkels! Het was erg smerig, maar eigenlijk had ik vooral met hem te doen, het lijkt me verschrikkelijk als je niet eens een wc hebt…

Uiteindelijk kwam ik om half negen aan bij mijn Spaanse les, wat precies op tijd bleek te zijn!

Over drie weken ga ik beginnen aan mijn reis richting het noorden van Zuid-Amerika. Spannend, want ik heb nog nooit gereisd en ik ga alleen (nou ja, er zullen vast meer mensen zijn in zuid-amerika…), maar ik vertrouw erop dat alles goed komt zolang de vogelspinnen bij me uit de buurt blijven ;) Ik wil graag naar Bolivia, Peru en Ecuador, maar ik weet niet in hoeverre dat haalbaar is en hoe lang ik overal wil blijven. Wanneer het einde van de 5 weken nadert, neem ik een vliegtuig terug naar Buenos Aires, waar ik vervolgens Anita van het vliegveld ga halen! Samen gaan we naar de watervallen van Iguazu (waar ik al hele goede verhalen over heb gehoord!) en in stringbikini aan het strand van Brazilië liggen. Geen idee of het dan nog strandseizoen is maar dat zien we dan wel weer ;)

Nu nog even de laatste weekjes dik genieten van het weer, de mensen, de parken, de chocoladetaarten, de spaanse taal, de guacamole, de cocktails, mijn privé slaapkamer, de koffiecultuur, het salsadansen, en natuurlijk mijn abuelos =)

Hasta luego!