Na ongeveer 6 uur vliegen hebben we het mooie Nieuw-Zeeland achter ons gelaten en zijn we in Australië. Een van de grootste landen ter wereld, maar met een populatie van 23 miljoen mensen. Met onze ogen nog half dicht na een lange nacht liepen we het vliegveld van Sydney uit. Met een taxi kwamen we terecht in Kings cross. In dit gebied zijn veel kleine winkeltjes te vinden, de oude vertrouwde shoarma tenten en een aantal foute nachtclubs. Vanaf hier komen we met een korte wandeling bij de Botanic Gardens. Een groot park aan de rivier en met uitzicht op het bekende Operahouse. Dat Australië toch wat excotischer is als Nederland was al snel te zien aan de vogels die we hier zagen: de gehate Ibis, de lawaaierige cockatoo en nog vele anderen. In dit park hebben we onze dag slapend gespendeerd. De volgende dag zijn we van Circular Quay met de ferry naar Manley beach geweest. De ferry tocht op zichzelf was al de moeite vanwege het mooie uitzicht op de stad en het Operahouse. De golven en stroming in Australië zijn een stuk heftiger als we gewend zijn. Dit maakte het zwemmen echter extra leuk. Ook is het opvallend dat veel Australiërs er een sport van hebben gemaakt om met hun lichaam in de golven te 'surfen'. Dit zag er erg leuk uit, maar was lastiger als gedacht. Alles draait om de goede timing. Iets waar we nog even op moeten oefenen. De volgende dag hebben we een kleine reunie een vriend die we ontmoet hebben op de trein. Deze reunie begon in de fancy operabar, ging verder bij een Duitse bar waar we de Australische-Italiaanse 'maffia' hebben ontmoet, nog meer bars, een openbaar basketbalveld, de Sydney Harbourbridge, selfies met een Aziatisch gezin, Highfives, Thais eten, een afgelegen karaokebar, het verpesten van meerdere klassiekers als Bohemian Rhapsody en Don't stop believing, en eindigde met een lange taxirit terug naar het hotel. Een goede avond een schrikbarende rekening en een flinke kater. Deze dag halen we echter de camper op en moeten we optijd het hotel uit. Om deze reden toch maar braaf de wekker gezet en betijds weer opstap. Met ons nieuwe campertje hebben we onze vriend opgepikt en hebben we onze kater verwerkt door naar het bekende Bondi Beach te gaan. Hierna hebben we elkaar vaarwel gezegd en zijn we in Zuidelijke richting gereden langs de kust. Dit is totaal niet logisch met als eindbestemming Cairns op het lijstje, maar we bedachten ons pas na het boeken van de camper dat we toch ook wel een bezoekje aan Melbourne wilden brengen. Dus op naar het zuiden, waar we na een paar uur rijden terecht kwamen bij Coledale beach. Een mooie camping aan het strand, waar we rond 7 uur al wakker werden van alle vogels. Opvallend is nu al dat de campings hier meer levendig zijn als Nieuw-Zeeland. Dit heeft ook te maken met de paasvakantie die ze hier hebben, dit duurt 2 weken, waardoor er hele families bij elkaar stonden.

De dag hierop bestond vooral uit rijden langs de kust. De grootte van Australië werd al snel duidelijk. De rit naar Melbourne is vergelijkbaar met de rit van Nederland naar Kroatië. Terwijl Melbourne en Sydney op de kaart relatief dicht bij elkaar lijken te liggen. Na twee dagen rijden zijn we eindelijk onderin Australië. Tot onze vreugde blijkt dat er hier behoorlijk wat gratis campings zijn, waarvan sommige nog erg mooi gelegen zijn. Zo zijn we terecht gekomen bij Reeves Beach, waarbij je met een korte wandeling op het strand staat. De route was echter minder mooi als gehoopt. We zijn misschien ook wel erg verwend geraakt naar Nieuw-Zeeland waarbij elke route een highlight was. De schoonheid van Australië ontdekten we na een bezoek aan Wilsons Promontory National Park. Een heel groen park met een mooie wandeling langs de kust en door het bos. Hier hebben we voor het eerst wildlife gespot. In totaal vijf kangoeroes huppend door het bos en op het pad. Het was fijn om nu eens een levende kangoeroe te zien. Onderweg zijn namelijk één en al dode kangoeroes en wombats te zien. Deze worden vooral 's nachts geraakt. Kangoeroes schijnen zelfs op de koplampen af te komen, omdat ze erg nieuwsgierig zijn, waardoor er meerderen dood langs de weg eindigen.

Na een bezoek aan het National Park zijn we gestopt op Philip Island. Dit ligt ongeveer 90 minuten rijden van Melbourne en heeft mooie uitzichten. Ook hebben we hier een wat minder bewandeld pad gelopen, waar weer één en al kangoeroes te zijn waren. Hierna zijn we dezelfde avond nog doorgereden naar Melbourne. We kwamen hier terecht op een slechte stadscamping, maar nog redelijk dichtbij Melbourne. 'S avonds zijn we Melbourne in geweest. We waren hier op een doordeweekse dag, maar hier was niets van te merken. Het was behoorlijk druk en levendig met gezellige terrasjes langs het water en een paar straatmuzikanten. De dag hierna zijn we Melbourne in het licht gaan verkennen. Melbourne heeft een tramlijn door het centrum die geheel gratis is. Deze stopt bij alle hoogtepunten, waardoor het erg gemakkelijk was om ons door Melbourne te verplaatsen. We waren hier vlak voor Pasen, waardoor er een hoop dicht was en er niet heel veel te beleven was. Wel zijn we naar de Victoria Market geweest waar vanalles en nog wat te koop was. Er hangt een relaxte sfeer in Melbourne met zijn vele parkjes en is een stad waar een hoop te beleven is (als je hier op het goede moment bent). Toch viel de stad ons lichtelijk tegen, wat naar mijn idee meer te maken had met onze hoge verwachtingen als Melbourne zelf. Onze volgende stop is Torquay. Dit plaatsje ligt aan het begin van de Great Ocean Road. De Great Ocean Road is gebouwd door teruggekeerde soldaten tussen 1919 en 1932 als herinnering aan de soldaten die om zijn gekomen in de eerste wereldoorlog. Met zijn lengte van 243 kilometer is dit het grootste oorlogsmonument ter wereld. Onze timing had echter niet slechter kunnen zijn, want we waren hier precies het paasweekend. Waar iedereen in Nederland massaal naar de Ikea gaat met Pasen gaat hier iedereen massaal naar de campings. Hierdoor was het overvol, hebben we een paar campings af moeten rijden voor een plekje en uiteindelijk bijna de dubbele prijs moeten betalen. Hierdoor nam de charme en schoonheid toch wel behoorlijk wat af. We hebben kleine files gehad vanwege rotondes op de route en soms was het dringen voor een foto. Ondanks dat was dit een prachtige route en werd deze hoe verder we kwamen steeds mooier. Onderweg hebben we nog een korte wandeling gemaakt naar een waterval. Ook hebben we hier koala's gespot. Rond de 10 zaten er verspreid in meerdere bomen. Halverwege de great ocean road zijn we gestopt bij Apollo Bay. Dit is een erg populair plaatsje langs deze weg en heeft een gezellige winkelstraat vlakbij het strand. De volgende ochtend was het paasochtend. Hierdoor was er een klein paasmarktje te vinden langs het strand. Na Apollo Bay wordt de route nog mooier met mooie rotsformaties genaamd 12 Apostles, Londen Bridge en meer. Ook was hier Loch ard Gorge. Een baai waar een schip is gestrand met maar twee overlevenden. De route eindigden met Bay of Islands, waar één en al losse rotsen in het water te zien waren. We zijn hierna via een landweg tussendoor terug richting Melbourne gereden. We gaan namelijk weer via het binnenland terug omhoog naar Sydney om de Oostkust verder te kunnen rijden. De tussendoorweg naar Melbourne werd wat spannender toen we grote rookwolken zagen van een brand. Dit bleek een gecontroleerd vuur te zijn waar we recht langs reden. De bomen naast de weg stonden zelfs in de fik. Dit wordt veel gedaan, omdat het goed is voor de vegatatie hier en er voor zorgt dat niet één plant de boel overneemt. Ook wordt dit gedaan, omdat iets wat al verbrand is niet nog een keer zal branden waardoor de kans op een ongecontroleerd vuur kleiner wordt. Deze dag zijn we geëindigd een gratis camping langs Lake Colac. Deze camping stond helemaal vol met groepen families bij elkaar die een kampvuurtje bouwden maar ondertussen de tv aanhadden staan met sport. Hier waren weinig uitzonderingen in.

De dag hierop wilden we vooral een grote afstand afleggen, omdat het volgende hoogtepunt op ons lijstje behoorlijk ver weg was. Dit hebben we dan ook niet in één dag gered. Wel zijn we onderweg gestopt bij het schattige plaatsje Albury en hebben we hier 20 minuten verderop één van de mooiste campings gevonden waar we ooit hebben gestaan. Langs een enorm meer met allemaal bomen die hierin groeien. De volgende dag kwamen we aan bij Kosciuszko National Park. In dit park was Mount Kosciuszko, dit is met 2.228 m de hoogste berg op het laagste continent. In dit park zijn we gestopt in het gezellige wintersportplaatsje Jindabyne en zijn we geëindigd op een camping in het park waar meerdere kangoeroes rondliepen. Deze waren duidelijk gewend aan de mensen, keken niet op of om van ons en aten zelfs uit mensen hun handen.

Na dit National Park gaan we verder in noordelijke richting. Onderweg besloten we te stoppen in Canberra, omdat dit toch de hoofdstad is. Dit is de hoofdstad geworden omdat men niet kon kiezen tussen Sydney en Melbourne. Om dit op te lossen is er besloten halverwege een nieuwe stad te bouwen wat de hoofdstad zou worden. Deze stad is de politieke hoofdstad en verder is er niet veel meer te vinden. Uiteindelijk hebben we er alleen maar doorheen gereden en zijn we door gegaan naar het mooie Blue Mountains NP te gaan wat vlakbij Sydney ligt. Hier hebben we gestaan in de Megalong Valley. Blue Mountains heeft voornamelijke vele watervallen en mooie uitzichtspunten wat het beste te zien is met een wandeling. Hier hebben we eerst een wandeling gemaakt vanaf Katoomba. Hier waren we in totaal 5 uur mee kwijt en bestond uit een heleboel traplopen. Ondanks dat het traplopen wat minder was, was dit zeker de moeite. We hebben hier de bekende three sisters (drie uitstekende rotsen) gezien, vele watervallen en langs kliffen en dalen gewandeld. 'S avonds zijn we naar een andere camping geweest in Megalong Valley waar het behoorlijk levendig is. 'S avonds koelt het hier flink af dus overal werden kampvuurtjes gemaakt. Na een gesprekje met een Nederlands stel en een ietswat vreemde Australiër, besloten we met zijn allen een vuur te bouwen. Dit werd al snel het grootste vuur op de camping en de Australiër bleek ondertussen heel veel mensen uit te nodigen. Zo zaten we uiteindelijk met drie Engelsen, een Belg, een Italiaan, twee Fransen en nog twee oude Australische vrouwtjes bij het vuur. Een mix van vanalles, maar hierdoor uiteindelijk een erg gezellige avond. Met het Nederlandse stel klikte het zo goed dat we besloten de volgende dag samen door de Blue Mountains te lopen. Deze wandeling 'National Pass' van ongeveer drie uur vertrok vanaf Wentworth Falls en was zelfs nog mooier als de wandeling daarvoor. De wandeling liep halverwege een klif en had weer vele watervallen onderweg. 'S avonds hebben we met het Nederlandse stel gegeten en weer een vuur gebouwd, uiteraard was dit weer het beste vuurtje van de camping waardoor er meerdere mensen vroegen of ze erbij mochten zitten. Zo zaten we weer met een behoorlijk gevarieerd gezelschap. Erg gezellig op één Italiaan na die overal behoorlijk boos om leek, maar niet echt te volgen was vanwege het snelle tempo en zware accent. Toen Myron een grapje maakte over Italië was hij al helemaal niet meer te volgen en ging hij vervolgens snel naar bed. Onze laatste dag hebben we doorgebracht met de Nederlanders en hebben we een gratis camping gevonden met gratis douche. Ondanks dat Australië een duur land is, wordt het door al deze gratis campings alsnog goed te doen om redelijk weinig uit te geven. Op deze camping hebben we gebarbecued op een openbare gasbarbecue. Dit hebben ze hier zelfs overal in de tuinen, omdat de kolen barbecue over het algemeen verboden is. De volgende ochtend hebben we gedag gezegd tegen het Nederlandse stel en zijn vervolgens doorgegaan naar Newcastle. Hier ontmoeten we een stel, Jessie en Jonno, die we ontmoet hebben op de trein en waar een een paar nachten blijven logeren. Hier hebben we een beetje van het Australische leven gezien door eerst een rugby wedstrijd te kijken van Jonno. Daarna zijn we naar een kroeg gegaan waarvan er een verdieping was van de rugbyspelers. Hier kwamen de teams die vlak hiervoor tegen elkaar gespeeld hebben bij elkaar en deden ze nog een drinkwedstrijd (zo snel mogelijk een biertje achterover gooien) om te zien wie de echte winnaar is. Het was leuk om te zien hoe beide teams gezellig bij elkaar kwamen, wat we toch eigelijk nooit echt in Nederland gezien hebben. Vervolgens hebben we het nachtleven van Newcastle gezien en zelfs een paar 'Jersey Shore'-achtige types gezien. Hier gaat men toch wat meer opgedoft uit als we in Nederland gewend zijn. De avond eindigde redelijk vroeg vanwege een recent streng beleid, waardoor alles al vroeg dicht was. Ondanks dat het vroeg eindigde waren we toch behoorlijk katerig de volgende dag. Dit omdat we vooral heel veel verschillende ciders (dat wordt hier veel gedronken) hebben gehad, wat zorgden voor een goede dosis koppijn. Ondanks dat zijn we toch Newcastle in gegaan en hebben we een mooi verlaten strand gezien, een park met de native wildlife van Australië met walibi's, emoes, wombats, koala's en vele soorten vogels. We hebben de avond afgesloten met een echte Australische barbecue bij de ouders van Jessie. Hier hebben we heerlijk gegeten, genoten van het mooie uitzicht vanuit de tuin en zelfs een possum in de boom gezien.

Hierna hebben we gedag gezegd en zijn verder langs de kust omhoog gereden.

Australië bevalt tot nu toe prima en het zonnetje wordt steeds warmer naarmate we verder naar boven rijden richting Cairns. De uitspraak 'no worries mate', die we hier toch wel regelmatig horen is goed te begrijpen op zo'n mooi eiland waar het nooit echt koud wordt.