Sommige mensen noemden ons ramptoeristen, maar feit is dat we niet wisten waar we aan begonnen. De weg naar Rurrenabaque was slechts 400km maar zou wel minstens 18uur duren. Wisten wij veel waar we terecht gingen komen? Het eerste stuk van de weg was machtig. Bergen en valleien lagen in het verschiet. De bus was wel zo goed als leeg en wij waren zowat de enige toeristen. Maar nog steeds was er geen vuiltje aan de lucht voor ons. Tot we plots merkten dat we link...

Om 8 uur stonden we gepakt en gezakt klaar voor ons volgend avontuur. We hadden de gevraagde gidsen, de auto zag er goed uit, het weer was in orde… Het leven lachte ons toe. Toen we vertrokken bleek dat we toch met een horde andere toeristen vertrokken. De eerste stops waren nog in het mooie rode wilde westen landschap van Tupiza. We genoten er kort van en sprongen telkens vlug weer in de auto om de rest van de toeristen voor te zijn. En die tactiek lukte ons...

De tocht naar Santa Cruz, Bolivia, verliep door de Chaco. Dit is een eindeloze vlakte die toch iets weg heeft van de savanne. Alleen de dieren ontbreken nog. In het midden van het niets stopte onze bus plots. Bleek dat hier een grenspost was. Zo eenvoudig we naar Brazilië en Paraguay waren gegaan, zo moeilijk was deze grensovergang. Elke zak werd open geritst en geïnspecteerd. Best een vies gevoel na al die verhalen over drugssmokkel en dergelijke. Maar so fa...