Lieve iedereen,

De tijd is gekomen voor, helaas, mijn laatste blog. As we speak zit ik in het vliegtuig naar huis te typen. Nog maar even nuttig gebruik maken van mijn tijd dus. Ik heb vooral tijdens de Komodo tour zoveel gezien en meegemaakt dus ik probeer het allemaal maar weer een beetje samen te vatten om het qua lengte nog redelijk te houden :)!

Dag 1:
Maandag 28/9 was het zover! Vandaag stap ik voor 4 dagen op de boot voor wat beloofd een geweldige reis te worden. Na een goed ontbijt (banana pancake, jeej!) werd ik ineens opgehaald rond 8u. Ze hadden besloten eerder te gaan, ik zou eigenlijk om 8:45 bij het kantoortje zijn. Snel laatste spullen gepakt en achterop de motor geklommen met backpack en al. Voor Indonesische begrippen zag de boot er best prima uit, basic, maar prima. Kennis gemaakt met de crew en de groep: Nico & Mathilde, Antoni & Claire (uit Frankrijk), Ignas & Laura (uit Litouwen) en Carel & Christoff (uit Polen). Plekje op het slaapdek uitgezocht, backpack in het ruim en off we go! Eerst naar Rinca. Een eiland met op het oog een ruig heuvel/berg landschap. Zoals gebruikelijk eerste de 'baas' Anca Luis begroeten, ontzettend vriendelijke man. Met 2 rangers gaan lopen en in het 'dorpje' meteen geluk. Bij het keukengebouw (afkomend op de geur want ze worden niet gevoed) lagen er al meteen 6 varanen in de schaduw. Wat een beesten zijn dit joh! Je snapt als je ze ziet heel goed dat ze afstammen uit het Dinosaurus tijdperk. Verder hiken, kwamen we nog een vrouwtje tegen bij de holen waar ze eieren in leggen (holen die ze overigens stelen van een soort Kiwi vogel die deze graaft). Een heuvel beklommen en een mooi uitzicht over het eiland en de baai. Later in het dorp nog een keer geluk: zien we ineens een baby varaan sprinten en een boom in vluchten. De jonge varanen leven de eerste 2 jaar in de bomen omdat varanen (inclusief de ouders) kannibalen zijn. Zoals gebruikelijk afscheid genomen van vrolijke Anca Luis, even met hem op de foto en terug naar de boot op naar Komodo. Hier bij de dock: wat een uitzicht. Diverse ruige bergtoppen, lijkt inderdaad echt op een drakeneiland. Aan het einde van de dock een welkomstpoort met aan weerszijden een stenen varaan, daarachter een wat lijkt verlaten gebouw. Lijkt allemaal wel een beetje op Jurassic Park zo. Ook hier weer de nodige Komodo dragons gezien, genoten van uitzicht en ook weer een baby gezien. Wel grappig om te zien hoe een varaan loopt, beetje waggel waggel waarna ze neerploffen met hun poten gestrekt. Terwijl ze overigens snelheden van 20-25 km/u kunnen bereiken. Hierna naar de andere kant van de baai gevaren waar we uitzicht hadden op een mangrove bos. Je hoorde al enorm veel vleermuizen en ja hoor, toen het ging schemeren stegen deze flinke beesten (schat 20-25cm) massaal op. Honderden, misschien wel duizenden, echt geweldig om te zien. Na eten, biertje drinken en wat spellen spelen op naar bed: een heel dun matras wat eigenlijk zinloos is maar terwijl je ligt te deinen op de golven en door je grote patrijspoort naar buiten kan kijken is het enorm genieten en heerlijk in slaap vallen.

Dag 2:
Om 5:15 al wakker door de crew die al in de weer is. Op naar Red Beach: een strand wat soms meer en soms minder rood kleurt door (stof van?) koraal. Gesnorkeld en gezwommen in heg heerlijk warme turquoise zeewater. Door naar Manta Point. En al vrij snel zagen we de eerste Manta aan de oppervlakte. Dus motor zacht, rond dobberen en goed opletten. En ja hoor: nog 1! Dus masker en snorkel op, GoPro mee en hup het water in. Bijna meteen een grotere en een kleinere Manta! Wat zijn dit ongelooflijk mooie en sierlijke wezens! Helaas gingen ze weg maar maakten ze even later plaats voor een nog grotere. Deze een hele tijd gevolgd terwijl hij op en neer zwom al happende naar plankton. Op een gegeven moment kwam hij zelfs op mij af. Dit is een droom die in vervulling gaat, wat een prachtig gezicht is dit. Helaas geen duik gear dus kon niet diep genoeg komen om de voor deze Manta unieke zwarte stippen op de witte buik te zien (elke Manta heeft een ander patroon). Toen ook deze weg ging geen andere Manta meer gespot dus terug naar de boot en door naar eiland Laba voor een hike. Eerst naar 1 top waar we al geweldig uitzicht hadden over de baai met het witte zand, het turquoise water wat overgaat in 'the blue', bergen, kleinere eilandjes etc. Toch nog besloten door te klimmen (best steil) naar het hoogste punt. Vanaf dit punt uitzicht over meerdere droombaaien en de open zee. Na deze flinke tocht in de hete middagzon en zonder schaduw was het een genot om bij de boot het water in te duiken en af te koelen. Dit eiland was de laatste stop van vandaag, vanaf nu zouden we de open zee op gaan ten noorden van Komodo en daarna Sumbawa. Richting het begin van de avond langs vulkanisch eiland Pulau Sangeang (met 1 van de meest actieve vulkanen, bijna 2km hoog) gevaren. Aan de ene kant de vulkaan en aan de andere kant de zonsondergang, volop genieten dus. Na het eten al gauw 2 uur op mijn handdoek op de boeg van het schip naar de sterren en de melkweg gekeken. Terwijl de boot lekker doortufte over de golven. Dit was overigens de eerste nacht dat we door zouden varen en ondanks wat schrikmomenten als de boot wel heel erg scheef ging, is het echt genieten om al wiegende en kijkend door je raampje (naja gat zonder glas) in slaap te vallen.

Dag 3:
De crew is alweer druk in de weer als ik om 5:45 wakker word en langzaam meer ogen open zie gaan om min geen, waarna 1 van de bemanningsleden met een vrolijk gezicht zijn hoofd door het gat steekt "Goodmorning! Breakfast!". Vrij snel aangemeerd bij Pulau Satonde. Een eiland met een zoutwater meer wat een aantal jaren geleden door een tsunami ontstaan is. We zouden door een kleinere boot naar de kust gebracht worden (ivm het koraal mocht de boot niet dichterbij) en zwemmen was een beetje tricky door de vele kwallen die er rond dobberden. Net toen we besloten toch te zwemmen kwam, na dik 1.5u, het bootje toch aan. Bij het meer zelf lag ook een bootje met drijvers aan weerszijden waar we enorm veel lol mee hebben gehad met zn zevenen. Na dit alles door naar Pulau Mojo om naar de waterval te gaan. Lekker door de jungle en de koele beekjes. De waterval was opzich heel cool maar door het dry season was er niet zo heel veel waterval. De waterval beklommen waarbij bovenin wel een diepe poel was en een boom met een touw. Leuk zwaaien en springen dus. Kleine stukjes met gladde rots kon je ook gebruiken als glijbaan, erg leuk! Fijn om weer even al het stof, zand, zout en zonnebrand af te spoelen in het zoete water (aangezien we geen douche op de boot hebben). Wel even wennen dat je ineens niet meer drijft en dus je best moet doen om je hoofd boven water te houden! Vanaf de kust weer terug gezwommen naar de boot, kom je ineens een enorme school kleine (0.5-1cm) kwalletjes tegen. Mooi om te zien maar toch maar even een stukje terug gezwommen, was inmiddels al een paar keer geprikt. Vanaf nu zou het in 1 stuk door naar Lombok zijn. Maar ineens na een half uur stopten we bij een ander eiland (Pulau Medang). Niemand snapte waarom. Mogelijk een hike, buffels zien, avond eten op het eiland nuttigen. Maar met het gebrekkige Engels van de crew was het echt niet duidelijk. Even later bleek (ook?) dat het nu door de golven te gevaarlijk was om door te varen. Dus wij per tweetallen in een krakkemikkig bootje naar de kust. Hier werd alles duidelijk. Onze kapitein en 1 van de crewleden woont op dit eiland. We werden dus eigenlijk bij de kapitein thuis uitgenodigd. Toen iedereen op het eiland was werden we dan ook, voor het huis van de kapitein, ingeladen in een soort pickup bak maar dan achter een motor. Zonder een flauw benul te hebben waar we heen gingen. Ondertussen duiken voor laaghangende taken en elektriciteitskabels terwijl alle locals naar ons zwaaiden en 'hello' riepen. We voelden ons net filmsterren. Gedropt bij een strand met palmbomen en natuurlijk turquoise zeewater. Al vrij snel kwamen meer locals naar het strand, ook kinderen die al achter ons aan renden. Dus spelen met de kids op het strand en in de zee. Heel leuk! Klimt ineens een local de boom in om ons allemaal van een verse kokosnoot te voorzien. Echt een tropisch moment: palmbomen, turquoise zee, wit strand en een verse kokosnoot in de hand. Terwijl de zon bijna onderging weer terug naar het huis van de kapitein om te eten. Na het eten hadden we nog een paar uur te doden, vraagt 1 iemand ineens of we zin hebben in een feestje. Er was op dat moment een bruiloft aan de gang met een schijnbaar bekend band. 'Is that ok?', 'Yeees of course, no problem, everybody welcome'. Dus wij daarheen. Aangekomen werden we natuurlijk door iedereen aangekeken, ben er nog niet over uit op welke manier. De crew vond het in ieder geval leuk dat we er waren. Ok plaats nemen: vrouwen links, mannen rechts. Uitzicht op het podium waar links het bruidspaar in hele mooie klederdracht zit en rechts de band speelt. Bijzonder om mee te maken. Rond 21:30 waren we toch wel moe dus terug naar de boot. We konden alvast gaan slapen en de crew zou ergens tussen 00 en 2u komen. Terug op de boot even voeten wassen in de zee: licht ineens allemaal fluorescerend plankton op! Heel mooi om te zien. Zat te overwegen het water in te springen maar gezien het donker was, sterkte stroming, kwallen en geen crew toch maar besloten niet te doen. Helaas alweer de laatste avond dus goed afgesloten met chips en een paar biertjes. Het is echt een genot om zolang op zee te zijn en op de boot te slapen.

Dag 4:
Weinig te vertellen. Met zijn allen uitgeslapen tot een uurtje of 8, nog van de zon genoten om uiteindelijk rond 13u in Bangsal Lombok aan te komen. Jammer, ik zou zo nog een paar dagen op de boot door kunnen brengen. Zelfs met deze matrasjes en hele basic (lees: geen, letterlijk alleen een toilet. Niet eens een wastafeltje) voorzieningen. Vanuit Bangsal via Café Lombok (waar ze mij herkenden) geregeld met 2 van mijn groep met de taxi naar Kuta Lombok gegaan. Hier weer naar hetzelfde hostel waar ik dan ook meteen herkend en hartelijk ontvangen werd. 's Avonds voor de laatste keer verse vis BBQ gegeten. De rest van de avond gebruikt om alle indrukken van de Komodo tour te verwerken.

2/10: mijn laatste dag, snik.
Scooter gehuurd en diverse strandjes afgereden en uiteindelijk 1 gekozen om nog lekker een paar uur te chillen. Heerlijk genoten van een verse ananas in een prachtige baai. De realisatie dat vandaag mijn laatste dag is komt steeds dichterbij. Ik wil helemaal niet weg hier...

Wat was dit een geweldige, en soms moeilijke, reis. Ondanks veel chaos, verkeer, toeteren, overal afval, overal verkopers etc is Indonesië werkelijk waar een ongelooflijk prachtig land op meerdere vlakken. Je hebt hier meerdere culturen van grote steden tot kleine eilanden, Islam, Boeddhisme, Hindoeisme. Natuur van turquoise zee, groene jungles, palmbomen tot droge vulkanische eilanden. Vlak terrein op zeeniveau tot hoge vulkanen van bijna 4 kilometer hoog. Grote en kleine dieren, zowel op het land als onder water. Oog in oog met een Komodo varaan, met een enorme Manta ray! Kortom, je hebt hier (bijna) alles! En één ding is zeker: ik kom hier absoluut terug. Volgende keer wellicht Sumatra, of Sumbawa, de rest van Flores, misschien Sulawesi, of duiken in Raja Ampat op Papua. Who knows...
Zittend in mijn 'black list' vliegtuig van Lion Air: tijd om af te sluiten en langzaam terug te gaan naar het leven in Nederland (ook al kan ik m'n blog pas uploaden in Nederland haha).
Dank iedereen voor het lezen! De bij de eerdere blogs behorende foto's komen zo snel mogelijk!