Als je als toerist in Hanoi verblijft is een uitstap naar het Halong Bay gebied een absolute must. Na veel gelezen te hebben over wat de baai allemaal te bieden heeft hadden we besloten om niet te doen wat alle tienduizenden andere toeristen wel doen, namelijk een geheel verzorgde cruise door het gebied maken. Wij gingen voor wat anders (en goedkopers)!

Onze trip begon met een indirecte busreis naar Vân Đồn, een klein havenstadje 50 km ten noorden van Halong City. Om daar te komen moesten we gebruik maken van het geweldige 'openbaar vervoer' van Vietnam; kleine onafhankelijke tourbus bedrijfjes met meestal maar een enkele minibus in bezit. Vaak bestaan deze bedrijfjes uit een chaffeur, een propper en een baas. De taak van de chauffeur is om de bus zo snel mogelijk (al toeterend) door het verkeer heen te slingeren naar de eindbestemming, met schrikwekkende situaties ten gevolg. De propper staat de hele rit bij de deur en hangt naar buiten om naar potentiele passagiers te schreeuwen waar we heen gaan, om ze daarna zo snel mogelijk op een plek in de bus te zetten. Dan is er nog de baas, dit is de man/vrouw met het geld (de vrouwen zijn echt monsters). Zodra je de bus in stapt betaal je nog niet meteen, dit gebeurt vaak pas als de bus buiten de stad is, om discussies over de prijs te verminderen. Want als iemand het niet eens is met de prijs die de baas vraagt, dan staat hij/zij snel genoeg buiten de bus, wat dus niet ideaal is in the middle of nowhere.

Daarom proberen Barbara en ik vaak eerst een ticket te kopen bij het busstation. Twee dagen geleden werden we echter keihard afgezet bij het busloket. Een stel toeristen die voor ons aan de beurt waren vertelden ons dat ze 60.000vnd voor een buskaartje naar Hanoi hadden betaald, dus wij dachten 'ohh, dat valt best mee'. Maar toen wij vroegen om twee kaartjes naar Hanoi was de prijs ineens 90.000vnd! Na wat aandringen en zeuren werd de prijs uiteindelijk 95.000vnd.. Daar wordt je niet echt vrolijk van, want je kan er echt niets tegen beginnen, maarja; gewoon loslaten.

Een veelgehoord excuus voor de heel hoge prijzen de laatste week is: 'Yes, it's newyear. Happy newyear!'. Het nieuwjaar in Vietnam duurt namelijk maarliefst 10 dagen, dus dan is alles duurder, zeggen ze -_-

Eenmaal aangekomen in het havenstadje vonden we in het donker een hotel aan het water en zijn we op tijd gaan slapen. De volgende ochtend klonk het vanaf 4uur al druk in de haven en waren we om 7uur opgestaan met een geweldig uitzicht! Een drukke haven vol bootjes en mensen met het Halong Bay karst gebergte in het water op de achtergrond (zie blog-foto). In de middag zijn we op de 'slow ferry' naar Quan Lan vertrokken en konden we 3uur lang genieten van het mooie karst-uitzicht op het dak van de boot. Quan Lan is een eiland met twee dorpen en een paar guesthouses. Het is heel populair bij Vietnamezen en Chinezen in de zomer, maar in de tijd dat wij er waren hebben we maar vijf toeristen gezien. We waren er een kleine week, voornamelijk om wat tot rust te komen en het Tết nieuwjaar (waarbij alles sluit) te vermijden in de grote steden. De eerste dag was het heel lekker weer en zijn we op ons privestrand verbrand in één uur haha. Daarna werd het jammergenoeg kouder en natter, dus onze zomerkleren waren iets te optimistisch ingepakt! Wel werden we heel lief ontvangen in de familie van het guesthouse en hebben we meerdere keren bij opa en oma op de grond gegeten met de hele familie.

Na een korte tussenstop in Hanoi was het tijd voor ons tweede uitstapje, naar Ninh Binh. Deze dag was ook de verjaardag van Barbara *yay* dus hadden de tijd genomen voor een lekkere ontbijt en lunch voordat we de bus in gingen. Een nieuw avontuur ontvouwde zich nadat Barbara's telefoon *plons* zei in de noedelsoep tijdens het avondeten! We moesten op zoek naar rijst om de telefoon in te drogen. Dit was alleen niet zo makkelijk als we dachten. Niemand in de stad sprak engels en mensen snapten het vaak niet dat we op zoek waren naar ongekookte rijst, want iedereen wees naar restaurants die ons ook niet konden helpen. Met behulp van een stel locals die ons een escort gaven naar een supermarkt 1km verderop hadden we dan een zakje rijst gevonden om de telefoon die nacht in te leggen :)

De volgende ochtend deed de telefoon het gelukkig weer gewoon en reden we weg uit het saaie Ninh Binh op de gehuurde motorbike, voor een tour door de beeldschone omgeving van de stad. Op een motorbike door Vietnam rijden is echt wel de coolste ervaring, zonder moeite sturen door de mooiste uitzichten geeft je een geweldig gevoel van vrijheid!

Het plan was om ook nog een uitstap te maken naar een natuurpark in het noorden, maar door het slechte weer deze weken was dat niet echt de moeite. We wilden weg uit de kou en regen! Door de nieuwjaarsdrukte in Vietnam was het echter niet mogelijk om direct door te gaan naar het zuiden, dus we moesten met een tussenstop in Vinh doorrijden in een slaapbus vol met locals. Op dit moment zijn we in Hue, een echte vakantieplaats vol toeristen en warmte, vandaag was het 25 graden met een straalblauwe lucht. De westerse bars en restaurants samen met de zomerse kleding en de avondwarmte zorgen voor het ouderwetse zomervakantie gevoel!

Groetjes vanuit het zwoele Hue,

Marcel