Donderdag 1 maart.

Alweer regen! 's Morgens gaan we met de stoomtrein Puffing Billy. Een leuke reis die ons langs prachtige gebieden stuurt. Jammer van het slechte weer. Om half twee 's middags pikt Brenda ons op om naar Sandy Point te gaan. Gelukkig is het weer wat beter en onderweg maken we nog een uitstapje naar Coal Creek. Eenmaal in Sandy Point maken vele handen licht werk en in no time zijn de bedden opgemaakt, de spulletjes in de kasten en de houtkachel brandt gezellig.

Op vrijdagochtend 2 maart is het droog en zonnig; we gaan naar een baai aan de oceaan. Het blijft je verbazen hoe mooi de stranden hier zijn. Aan de stranden vinden we altijd een hoop gratis souvenirs in de vorm van schelpen. Bij terugkomst wacht ons de koffie en even later komen nicht Ina met haar echtgenoot Piet langs om de rest van de dag met ons allen door te brengen. We gaan naar een winery, een kleinschalig bedrijf waar we heerlijke wijn proeven en we kopen 2 flessen voor bij de maaltijd. Kees wil graag zwemmen en die gaat om een uur of 6 's avonds een flinke duik in de oceaan nemen. Later eten we heerlijk uitgebreid en zijn pas om 22.00 uur klaar met de maaltijd. Nog even een wandeling en dan op de kooi. Lekker slapen!

Zaterdag 2 maart. Onze Piet Paulusma (Piet, de man van Ina) had ons al gewaarschuwd dat het allemaal regen zou worden en dat werd bewaarheid. Wat een prutweer! Het lijkt wel oktober: regen en harde wind. Onze plannen voor de dag worden bijgesteld. We drinken wat langer koffie maar gaan dan toch maar weg. Tussen de buien door komen we in de gelegenheid om een flink aantal kangoeroes te fotograferen en te filmen. Dan is het zoeken naar een beschutte plek om de meegenomen boterhammen en het drinken te consumeren. We vinden een plek bij een overdekte barbecue. Dat is hier ook zo leuk: in elk dorp en in elk park vind je (meestal overdekt) roestvrijstalen gratis gasbarbecues met een prima elektrische ontsteking. En schoon dat ze zijn! De mensen die er gebruik van maken ruimen alles weer netjes op en maken alles schoon, daarenboven komt ook nog iedere week de gemeente langs om de hele zaak schoon te maken. Dus wij daar maar picknicken. We zitten goed en wel als Tineke met een gil opspringt! Een eng beest en van de weeromstuit spring ik maar mee. Wat zien we: een possum die verscholen zit achter een stalen plaat en die voorzichtig met het snuitje naar buiten komt. Het blijkt een redelijk tam beestje te zijn en we voeren hem met graagte een paar stukjes brood. Het brood wordt ook geroken door de rosella's en in een ogenblik hebben we allemaal van die mooie parkieten om ons heen. Hun schuchterheid verdwijnt al snel en voor dat je het weet zitten ze op je hoofd, op je mouw, op je rug en ze eten je letterlijk het brood uit de mond. Wat een brutaaltjes! Het maakt de regenachtige picknick een heel stuk leuker! We gaan nog een wandeling langs de kust maken maar het weer is werkelijk te slecht. Jammer, want we zitten op het uiterste zuiden van Australië waar het zo prachtig kan zijn maar het weer kan een uitje maken of breken. Brenda en ik ontdekken dat we een gezamenlijke hobby hebben, namelijk zingen en achterin de bus die we hebben gehuurd zitten we samen heerlijk te zingen. We kennen beide onze bundels en veel melodieën zijn dezelfde en dat zingt fantastisch. Brenda heeft een prachtige sopraanstem. Genieten! In Sandy Point aangekomen doen we de natte jassen uit, de wijn komt op tafel en we gaan sjoelen. Wat een pret. De Aussies hebben de Nederlanders verslagen dus dat vraagt om wraak als ze in augustus weer naar Nederland komen. Het wordt ook direct tot een Australisch spel gebombardeerd. 's Avonds worden Tjipco en Brenda de spelregels van het edele klaverjasspel bijgebracht. Het zijn vlugge leerlingen en ze spelen een prima potje. Tineke en ik spelen Master Mind en dat was lastiger dan dat we het ons herinnerden. Om half 12 is het mooi geweest en na nog een wandeling gaan we naar bed. Welterusten.

Zondag 3 maart.

Het is droog en zonnig. Na een heerlijk ontbijt gaan we een flinke wandeling langs de oceaan maken. Nadien ruimen we met elkaar de hele zaak op en laden de auto's in. Eerst gaan we naar een art-galerie en vervolgens naar een dorpje voor alweer een picknick. Wat een leuk dorpje is het met een hoopleuke winkeltjes. Gelukkig maar dat we de koffers overvol hebben, dat belemmert ons iets te kopen. Eenmaal in Melbourne wordt de huurbus weer teruggebracht, we drinken buiten nog wat en gaan dan (alweer) heerlijk eten. Dochter Christina komt nog even langs en eet een hapje mee. Na het eten is het koffers pakken geblazen en zo zit de vakantie er alweer bijna op. Wat zijn ze snel gegaan, deze vier weken. Aan alles komt een eind en ook hieraan natuurlijk. Nu het zover is hebben we ook zin om weer huiswaarts te gaan. Het is mooi geweest en we zien er nu naar uit om alle lieve mensen weer te zien. Kleindochter Luna is dan al jarig geweest (de 5de) en Sanne is woensdag (de 7de) jarig en zo vallen we direct weer in het oude ritme. Tot de volgende (laatste) keer. Vanuit een rustig Melbourne (avond, bijna nacht) wens ik jullie een goede zondag, een fijne nachtrust en tot ziens!