Vrijdag 24 februari/zaterdag 25 februari.

We zijn om een uur of 10 van de camping in Ballarat vertrokken, richting Heathcote. In Heathcote woont nicht Corrie met haar man Cor en zoon Vincent. De weg ernaar toe was heet en droog. Er is een algemeen vuurverbod daar, je mag geen enkel vuurtje stoken, niet dat wij dat van plan waren hoor. Onderweg zijn we gestopt in Daylesford, een prachtig oud stadje met veel Victoriaanse huizen. Om een uur of 3 kwamen we bij de familie aan. Wat was het er heet! Ze wonen in een mooi huis met in de grote tuin veel fruitbomen en struiken. Nicht Corrie maakt heel veel producten van het fruit. Veel soorten jam en marmelade, maar ook olijfolie en chutney, ingemaakte komkommers etc. etc . Ook hier werden we verrast met een prima maaltijd van gebarbecued vlees met uiteraard van alles en nog wat erbij. We gingen 's avonds om een uur of half elf naar bed, in de hoop dat we 's nachts kangoeroes om de campers hadden. Helaas, dat gebeurde niet maar 's ochtends zagen we wel zo'n 20 kangoeroes in de vrije natuur, op het land van de buren, maar ook op het land van Corrie en Cor. We hebben ontbeten en daarna de campers Schoongemaakt; die moesten we in Melbourne inleveren. Na een hartelijk afscheid gingen we richting Melbourne over een mooie landelijke route. Onze GPS kon maar niet de straat vinden waar de campers naar toe moesten dus op het laatst maar gebeld, bleek dat we niet in West Melbourne moesten zijn zoals op de papieren stond, maar in Noord Melbourne. Ja, toen vind ie het adres wel. Mar toen moesten we er nog naar toe, en -ondanks het feit dat we inmiddels zo'n 15 dagen links hadden gereden- was het een flinke klus voor de mannen om de campers bijna downtown Melbourne te rijden, wat waren we blij dat we er waren!! Het is daar zo druk en zoveel wegen en dan de trams waar je rekening mee moet houden, die hebben we in Pieterzijl en Burum echt niet! Eenmaal aangekomen zei Kees dat ie geen meter meer ging rijden, echter toen bleek dat de auto nog door de wasstraat moest, 2 blokken verderop. Bij navraag hoe duur het was als de maatschappij dat zou doen, hebben we besloten de wasbeurt maar te laten doen. Gelukkig was onze neef Tjipko inmiddels ook bij de maatschappij met een grote auto waarin wij pasten en ook nog al onze bagage. Wat een heerlijkheid om je nu te laten rijden. Tjipko en Brenda wonen in een prachtig nieuw huis in een buitenwijk van Melbourne. Het was die dag bloedheet (34 graden) dus een verademing om in een airconditioned huis te komen. We hebben kunne n wassen en Tjipko heeft ons nog meegenomen naar een hoge heuvel waar je over de stad kon kijken. Toen nog even naar een ander familielid, neef Piet. Ook hij woont prachtig in ook een buitenwijk van Melbourne. Bij thuiskomst ontdekten we dat Brenda een heerlijk diner had bereid. Heerlijk lamsvlees met allerlei soorten aardappels en groente, o.a. sweet potatoes en pumkin. Als klap op de vuurpijl kregen we als toetje een Anna Pavlova, een heerlijk dessert! We konden geen boe of bah meer zeggen na zo'n maaltijd en zijn maar lekker naar bed gegaan.

Zondag 26 februari.

Na een fijne nachtrust kwam neef Piet ons om half 10 halen voor een dagje uit. Alweer is het prachtig weer hoewel een beetje bewolkt maar de temperatuur is 29 graden. Hij is een heel goede gids die fantastisch kan vertellen, hij blijft boeien. We reden naar de bossen en onderweg zagen we een markt, daar gestopt om even te sneupen. Het was een 2de handsmarkt maar leuk om te zien dat zo'n markt over de hele wereld hetzelfde is met hetzelfde soort publiek. Na de markt hebben we heerlijk koffiegedronken om vervolgens naar een enorm groot meer te rijden. In dit meer ligt gedeeltelijk het water voor Melbourne opgeslagen. De volgende verrassing was een heuse picknick in een groot park. Piet had van alles meegenomen: thermosflessen met heet water, koffie, thee, frisdrank, wijn, broodjes, gebraden kip, avocado, kaas en nog meer lekkers. Leuk detail was de koffie: die was -net als bij ons de thee- ook in een zakje en de smaak was heerlijk! Een gat in de markt voor Nederland. Na deze picknick gingen we verder rijden voor een heerlijke wandeling door een bos, maar eerst kwamen we nog bij een aangelegd bos van Amerikaans Douglas Furs: een enorm hoge boom met een kolossale omvang. Later deze week krijg ik daar nog foto's van. Tijdens de boswandeling hadden we dorst maar gelukkig stroomde er een watertje door het bos waar je zo met je handen water uit kon scheppen, lekker zacht water. Daarna hebben we nog bij een meer in de stad gekeken om vervolgens naar Tjipko en Brenda te rijden waar een overheerlijke Indische maaltijd op ons stond te wachten. Mens, wat kan die Brenda koken! We zaten buiten te eten ondanks het feit dat het begon te onweren en te regenen. Goed voor de natuur! Na het eten hebben we nog een poosje geskyped en daarna maar weer lekker slapen. Detail: naast onze slaapkamer ligt een vijver waarin een kikkerechtpaar woning heeft genomen. Deze kikkers maken niet het geluid als onze kikkers maar blijven de hele nacht doorgaan met een eentonige "tok, tok" Ze houden ons wel een beetje wakker maar ach, alles went, behalve…

Maandag 27 februari.

Regen! De hele nacht heeft het zacht geregend en ook vanochtend bij het wakker worden regende het nog. Na het ontbijt heeft Brenda ons naar het station gebracht om richting centrum Melbourne te gaan. We zaten zo'n 50 minuten in de trein om in hartje Melbourne te komen. Zo heb je een beetje een voorstelling hoe groot die stad is: we stappen in een buitenwijk van Melbourne in om 50 minuten later nog steeds in de stad te zijn maar nu in het centrum. Hier wonen zo'n 4 miljoen mensen. Het was een bewolkte dag en later begon het ook weer wat te regenen. We hebben veel bekeken en gewinkeld, een gezellige dag. Vanavond zijn we allemaal redelijk moe van het vele sjouwen van vandaag en duiken redelijk vroeg de kooi in. Dit was het eerst. Tot de volgende update. The Ravers.