Hola chicos! Como estan?

We hebben wat in te halen... dus hier volgt een verslag van bijna 4 weken.

De oversteek van Nieuw Zeeland naar Zuid-Amerika bracht ons eerst naar Tahiti. We vlogen de 30e december en kwamen de 29e aan, gek om de tijdsgrens over te steken en twee keer een hostel te moeten boeken voor de 29e :).

Van Tahiti vlogen we snel naar Bora Bora waar we de laatste dagen van 2014 hebben doorgebracht. Wat een bijzondere vlucht van ongeveer 45min was dat: prachtig zicht over de vele eilanden van Frans-Polynesie, met als topper uiteraard Bora Bora.

Hier verbleven we in een klein pensioneke bij een vriendelijk, lokaal oud vrouwtje. Even weer Frans kunnen oefenen en genieten van lekkere baguettes! Blij dat we hier niet kozen voor een van de luxe resorts, want het was heel gezellig en met oudejaar hadden we een leuke avond met een pasgetrouwd Australisch stel en een zelf-gekookte maaltijd.

De dagen vlogen voorbij: fietsen rond het eiland (c.32km), duiken (met haaien), snorkelen op 4 verschillende locaties (gigantische manta rays, een familie van 30 eagle rays, de ene school vis na de andere, en mooie koralen), een lokaal pareltje uitzoeken voor Kim, en relaxen op het strand met ongelooflijke zonsondergangen.

De volgende korte vlucht bracht ons naar een ander paradijsje, Moorea. Hier hebben we onszelf verwend met een 'overwater bungalow' in een van de resorts. We konden de vissen zien zwemmen door een stuk glazen vloer en konden snorkelen van op ons terras! We kwamen af en toe toch nog eens buiten om het eiland te verkennen ;). We deden een ritje met de quad langs heerlijke landschappen en door ananas plantages. Diezelfde dag gingen we ook het water op met de jet ski en stopten we om te zwemmen met haaien en roggen! Op de terugweg scheurde Kim naar huis! Ik geef toe, het snelheidsrecord van de dag was verbroken... Verder gingen we vaak lekker eten, kajakken bij zonsondergang, kregen we een interessante watsu-massage (in het water, niet zo'n succes) en de laatste dag huurden we een scooter om het eiland rond te rijden (een dikke 60km deze keer).

Helaas kwam ook hier een einde aan. Met de ferry terug naar Tahiti voor onze nachtvlucht naar Paaseiland!!!

Aangekomen werden we opgepikt door Peter, onze Zwitserse gastheer. Na een korte tour door het enige 'stadje' van het eiland, Hanga Roa, reden we door tot aan onze bungalow. Mooie locatie met zeezicht. Ook werd het al snel duidelijk dat er evenveel wilde paarden en straathonden zijn als inwoners.

Op onze 5 dagen daar hebben we zo goed als het hele eiland en alle Moai gezien: te voet, met de huurauto, met Peter als gids en met de duikfles. De foto's zeggen alles ;) Het is echt een bijzonder en zeer afgelegen eiland, met nog vele onopgeloste mysteries en bijhorende uiteenlopende theorien. We hopen dat jullie het allemaal zelf eens kunnen ervaren. Indien niet, de BBC documentaire (Easter Island: Mysteries of a Lost World) en de film Rapa Nui geven ook een goed beeld van Paaseiland.

Paaseiland behoort officieel bij Chili, maar voor ons voelde het pas echt als Zuid-Amerika toen we in Santiago aankwamen. Een drukke wereldstad waar ongeveer een derde van de Chilenen woont.

Terug het studentenleven in! Gedurende een week hadden we er Spaanse les in de voormiddag van de Chileense Paulina;). De rest van de dag trokken we er op uit in de stad: gratis begeleide wandeling, heuvels in de stad beklimmen voor het uitzicht, een museumpje meepikken, Pablo Neruda's huis bezoeken, salsa les in de avond en de lokale gerechten (bv. Pastel de Choclo) en dranken (pisco sour, Terremoto, Borgona) proberen. Uiteraard proefden we ook vele Chileense wijntjes. Onze laatste avond ontmoeten we Gerardo en Maria, hele aardige vrienden van Monne. Ze namen ons mee naar een fantastisch restaurantje en we mochten niet vertrekken zonder ook de Piscola te proberen.

Via een korte busrit kwamen we aan in Valparaiso, de culturele hoofdstad van Chile. Het krijgt die titel vooral omwille van de vele straatkunst (muurschilderingen en graffiti). Hier hadden we opnieuw een weekje Spaanse les in de ochtend. We verbleven er op Cerro Alegre, een van de 47 heuvels van deze havenstad. In de namiddag/avond liepen we door de heuvels, namen we een graffiti-tour, gingen we paardrijden door de duinen, bos en op het strand (zelfs in galop!), leerden we Chileens koken (Kim was de beste leerling met als prijs de resterende Pisco), proefden we een avond wijntjes en maakten we een boottochtje door de haven. Om het lopen door de heuvels iets makkelijker te maken, zijn er hier en daar 'ascensors', de lokale liften. Ze lijken bijna uit elkaar te vallen, maar brengen je een klein stukje naar omhoog of beneden voor c.20 eurocent. Valparaiso was een gezellige, alternatieve stad om even in te verblijven. Nu is het aan ons om verder Spaans te blijven oefenen!

Inmiddels zitten we in Pucon, na een eerste nachtbus. Dit viel zeer goed mee! We konden de stoelen bijna helemaal platleggen.. Vandaag hebben we even in heet-water baden gezeten en morgen staan we heel vroeg op om vulkaan Villarrica (2860m) te beklimmen met crampons over sneeuw en ijs. De weg terug gaan we naar het schijnt naar beneden glijden over de sneeuw.

Vandaag namen we ook de tijd om onze grootste wandeling ooit te plannen: de tien-daagse O-circuit in het adembenemende Torres del Paine in Patagonie. We houden jullie op de hoogte...

Geniet daar thuis ook van de sneeuw!
Kim & Philip