Buenos Dias amigos!

Wat hebben we weer een hoop beleefd de afgelopen weken.. met hier en daar zelfs eens wat tegenslagen. De wishing-tree die we in Australie hadden gevonden is blijkbaar stilaan uitgewerkt.

Na het prachtige Patagonie zouden we van Ushuaia naar Buenos Aires vliegen, maar onze namen stonden blijkbaar niet op de passagierslijst.. De vlucht zat vol dus na een enkele lange uren wachten konden we mee met een andere airline. Moe kwamen we aan in de gigantische metropool, maar wel terug bij lekker warm weer.

Met zo'n 28+ graden hebben we de eerste dagen BA ontdekt via wandeltours die werden aangeboden door onze hostel. Hier leerden we over de geschiedenis van Argentinie, belangrijke historische figuren (Evita, Maradona, Che en Gardel) en de stad BA met zijn verschillende buurten. Ook zijn we een dagje naar Colonia del Sacramento, in Uruguay, gegaan dat maar een uurtje met de boot van BA ligt. Dit stadje is bekend vanwege de oude koloniale gebouwen in Portugese en Spaanse stijl, de kasseien straatjes en is beschermd door UNESCO. Heel pitoresk en vooral zeer rustig in vergelijking met BA. Terug in BA hebben we de dag mooi afgesloten met een "supper-club" diner ("gesloten deur" restaurant bij de chef thuis) met als thema parrilla (Argentijnse BBQ), mmmmh lekker! Hierna zouden onze vrienden vanuit Londen toekomen, maar die hadden jammer genoeg vertraging... 17u later dan gepland zijn Monne, Lily en Joris aangekomen en is onze trip met zijn 5en begonnen! Wat was het een fantastisch weerzien!

Vanwege de vertraging werden het twee volle dagen om zoveel mogelijk van BA te zien. De eerste dag het hart van de stad te voet bezocht, dollars gewisseld en vervolgens een leuke fietstocht gemaakt door de noordelijke/rijkere buurten van BA met een bezoek aan het Recoleta kerkhof met Evita's graf. Die avond zijn we uiteraard lekkere Argentijnse steak gaan eten, gepaard met een lokaal wijntje!
De volgende dag hebben we de bekende zondagsmarkt van San Telmo bezocht, vlak voor de deur van onze fijne "airBnB". In de namiddag zijn we naar een voetbal wedstrijd gaan kijken van de lokale favorieten, Boca Juniors, tegen Rafaelle. Wat een spektakel was dat, constant gezang en aanmoedigingen van de talrijke supporters 90min lang! Al was het spel niet altijd even hoogstaand wonnen ze met 1-0. Later op de avond nog een steak gaan eten en dan nog op een nabij gelegen plein een drankje gedaan met live tango. Ook Lily werd uitgenodigd op de dansvloer en deed het super. Wat een dag...

De volgende dag gingen we heel vroeg naar de luchthaven om onze vlucht te nemen naar Mendoza, de wijnstreek van Argentinie, vooral bekend om de Malbec. Toevallig was het die week het festival van de druivenoogst waarbij ook een wijn-koningin werd verkozen. Leuk om al die festiviteiten mee te maken.
De eerste dag reden we op de fiets door de Maipu vallei, maar het echte toppunt was het bezoek met de auto aan de Valle de Uco ten zuiden van Mendoza. Deze streek levert jaar op jaar de fijnste Argentijnse wijnen! Wij waren vooral onder de indruk van de Cabernet Sauvignon.

Onze roadtrip ging de dag erop verder naar het Aconcagua nationale park, met 6962m de hoogste berg in Zuid-Amerika. Hier hebben we een dagtocht gemaakt naar het eerste base-camp dat op c.3400m ligt. Wandelen door een prachtige vallei met voortdurend zicht op de Aconcagua. Terug aan de parking bleek de batterij van onze Chevy leeg te zijn.. Oeps, lichten laten aanstaan. De rangers hielpen ons snel terug op weg en we bezochten nog de Puente del Inca voor we terug aan onze simpele berghut aankwamen in een anders verlaten skidorp op c.2700m. We hadden de hut voor ons alleen en genoten met z'n allen van wat pintjes op het terras bij ondergaande zon. Na een relatief goede nachtrust op die hoogte bracht de Chevy ons in de ochtend naar de Rio Mendoza, waar we de hele dag zouden raften! Het werd een heerlijke trip, met alleen onze boot, een uitstekende gids, heerlijke lunch met wijn en genoeg stroomversnellingen om ons voortdurend te doen lachen (zie foto's). Terug in Mendoza genoten we 's avonds nog van de eerste wijnkoninginnen stoet. De volgende ochtend was er nog een stoet en verkenden we de rest van Mendoza, voor we 's avonds onze vlucht terug namen naar BA. Hier hadden we nog tijd voor een lekkere steak, uiteraard, en een drankje op terras tot in de late/vroege uurtjes.

Dit betekende helaas ook dat we weer afscheid moesten gaan nemen.. In de voormiddag bezochten we nog even de wijk Boca, maar dan moesten de vrienden echt naar de luchthaven. Lily, Monne en Joris, bedankt om langs te komen! We hebben er intens van genoten en het heeft onze wereldreis weer iets extras gegeven!

Wij hadden nog een paar uurtjes extra in BA die we vulden met een bezoek aan een van de bekendste theaters ter wereld, Theatre Colon. Het staat elk jaar in de top 3 van opera zalen en is een zeer indrukwekkend gebouw. Na een topweek trokken we naar de luchthaven voor onze vlucht naar Salta. Alles leek goed tot het technisch personeel ging staken.. Een paar uren later werd er dan toch omgeroepen dat we zouden vertrekken, maar 10min later bleek dit niet meer het geval dus zouden ze een hotel regelen.. We moesten eerst wel weer drie uren in de rij staan om de voucher te krijgen.. En de volgende ochtend ging het check-in personeel staken, dus weer enkele uurtjes aanschijven om voorbij de enige 2 werkende check in balies te komen.. Nu weten we ook wat 17u vertraging is:)

Maar de dag werd helemaal goed gemaakt door het leuke nieuws dat Kim opnieuw tante is geworden! En ook was het fijn om in Salta aan te komen, een zeer mooie koloniale stad. We slenterden rustig door de stad en regelden een auto voor de volgende drie dagen. Hier begonnen ons voor het eerst echt in Zuid-Amerika te voelen door de meer typische uitziende mensen en panfluit muziek op de hoek van de straat. Met de auto stond er Salta-Cafayate-Cachi op het programma, voor de helft op goed berijdbare asfaltwegen en voor de andere helft op eindeloze gravel weggetjes. Weer was het een totaal nieuw soort landschap met bloedrode rotsen, bergen met zeven kleuren, cactus-velden, een pas van c.3700m, etc. maar ook weer de nu al vertrouwde wijngaarden. De iets hoger gelegen streek rond Cafayate staat vooral bekend om zijn witte wijnen, met als topper de Torrentes. We bezochten een paar prachtig gelegen familiebedrijven omgeven door bergen. Ook hier was de druivenoogst volop aan de gang dus zagen we de wijnproductie in zijn volle glorie. Als lunch onderweg proefden we de lekkerste empanadas van Argentinie. En op de derde dag vierden we Kim haar verjaardag, met als afsluiter een lekker etentje terug in Salta. Nog bedankt voor alle verjaardagswensen!

Van hieruit namen we de volgende dag de bus naar het noorden van Chili, naar San Pedro de Atacama, in de droogste woestijn ter wereld. Later hierover meer...

We lezen ook altijd graag hoe het met jullie gaat.

Vele lieve groetjes,
Kim & Philip