Lieve allemaal, dear all, (eerst Nederlands, then in English)

Om te beginnen, natuurlijk dank voor jullie medeleven in de vorm van berichtjes op de weblog, email of SMS, vanwege oma's overlijden. Dat deed me goed. Ook was het erg leuk om van sommigen van jullie een eigen update te ontvangen, erg leuk om te lezen. Voorts een huishoudelijke mededeling: meestal upload ik eerst de foto's en dan pas het verhaal. Als jullie alleen maar een bericht krijgen over nieuwe foto's, heeft de weblog ook een nieuw verhaal.

Penang Eiland
Daar eindigde mijn vorige weblog. Ik had al eerder besloten om aan de westkant van Malaysie te blijven in verband van de regenperiode aan de oostkant. De mooie gebieden die Jan Wiebe en Celine daar gezien hebben, misschien komt dat in de toekomst. Ik ben op Penang eiland vier dagen bij couch surfer Michel gebleven. Hij is een Fransman, die al aardig wat van de wereld heeft gezien. Via vroeg geboekte budgettickets is hij spotgoedkoop veel in Europa gaan reizen, is in de USA geweest, een stuk zuid oost Azie, en is in Penang blijven hangen. Hij werkt slechts een klein beetje, leeft low budget, en gaat vooral zijn eigen gang. Dat wil zeggen dat hij ook graag Frans praat met een andere gast, terwijl je er zelf bij zit. Maar het verblijf bij hem was prima hoor. Hij heeft mij en drie andere couch surfers via een scootertocht een prachtige rondleiding over bijna het gehele eiland gegeven. We zijn de noord- en westkust langsgereden, met diverse tussenstops: haventje, watervalletje, klein palmoliebos plantage, de westkust, een gek restaurant op een hoge heuvel met prachtig uitzicht, koffie halen bij een speciale koffieverkoper, een rit in de schemering over een bergpas, uitzicht op Georgetown bij avond. Julllie snapen het al, een te gekke dag.

Saillant detail: ik reed de scooter de ondergelopen palmolieplantage in! Hoe kan dat dan? Dat krijg je als je op het pad gaat omkeren en toch iets te veel gas geeft. Daar ging ik! Kletsnatte voeten het resultaat, voor de rest niets aan de hand.

Ik ben ook in de stad Georgetown geweest. Het oude centrum van deze stad staat op de Unesco werelderfgoedlijst, maar dat is er niet helemaal van af te zien. Het heeft een oud-koloniaal tintje, maar diverse gebouwen hadden iets beter onderhouden mogen worden. Neemt niet weg dat ik prima door de oude stad heb gewandeld, en een paar mooie en leuke dingen heb gezien. Het leukste was echter een spontaan en prachtig gesprek met de 70+ Malaysier Cikgu Hussein, in een zijstraatje bij een klein eetplekje. Hij sprak goed Engels, omdat hij nog van de oude generatie was, die goed onderwijs in de Engelse taal heeft gekregen. Ik heb met hem gepraat over mijn wereldreis, maar ook over waar hij nog naar toe zou willen. We praatten ook over de verschillen in geloof. En wat hij al een beetje vermoede, was dat zijn beeldvorming over hoe met het islamgeloof in het westen wordt omgegaan, niet geheel goed was. Mede door de TV en de wijze waarop dat in Malaysie werd neergezet, was zijn idee dat 'het westen' een hekel had aan de islam. En zo kwamen we verder aan de praat over christendom en islam, waarbij we op diverse punten eigenlijk wel op dezelfde lijn zaten. Ik hoop van harte dat hij nog uitvoering gaat geven aan zijn eigen wens om toch nog een keer naar China te gaan. En dat hij toch nog een keer naar Nederland komt om Nederland met eigen ogen te zien!

Baling

De volgende etappe bracht me naar het kleine plaatsje Baling, terug in Kedah provincie. Ik had besloten om een soort verwendag in te lassen, had gelezen over de Ulu Legong Hot Springs. Als saunaliefhebber, ik daar naar toe. Ik ben niet gaan heet springen, maar de warme/hete waterbaden geweest. Lekker! Ontspannen! De eerste keer wel heet! Het heetste bad, mij niet gezien! Niemand trouwens! Ik sliep op het park zelf, en kon zo een paar keer heen en weer lopen tussen de Hot Springs baden en mijn hotelkamer. In de middag was het erg rustig, drie of vijf mensen. Begin van de avond liep het echter vol met gezinnen, jeugd, groepjes vrouwen en mannen.

Kedah provincie is islamitisch. In de Hot Springs gaan de vrouwen dus met kleren, die armen en benen bedekken, het water in. Ikzelf zat daar natuurlijk als European in mijn zwembroek. Nee, niet mijn wedstrijdzwembroek, maar bermuda. :-) Jullie snappen het al, ikzelf was zo een beetje een toeristische atractie, een enkele jongere vond het dan ook mega interessant om even met mij te praten en zelfs op de foto te gaan.

De volgende dag ben ik 'verhuisd' naar een wat luxere hotel in Baling zelf. Het plaatsje ligt tegen een mooie, hoge en beboste rotsformatie aan. De Hot Springs werkte nog wel na, ik voelde me lekker ontspannen, maar niet energiek om van alles te doen. Ik hoopte dan ook een scooter te huren, maar van een scooterverhuurbedrijf hadden ze Baling nog nooit gehoord. :-( Dan maar voor een wandeling nabij de mega grote rotsblok of rotswand. Deze wandeling bleek ook nog eens mooi te zijn, een miniatuurjunglegebiedje lag er naast. Ik heb zowaar 2 leguanen gezien, maar die dieren zijn zo schuchter dat ik ze niet fatsoenlijk op de foto kon zetten. Op de weg terug stond ik nog bij een kleine boomoverkaping stil, toen ik "plof" hoorde. Keek om me heen, en zag een gifgroene kleine slang. Oke. Hij gleed snel de bosjes in.

Ipoh

En ik zak langzaam naar het zuiden. Dit plaatsje zelf is niet superbijzonder, maar wel een goede uitvalsbasis om naar de Gua Tempurung grot en naar de Tempelgrot van Sam Poh Tong te gaan. De Gua Tempurung Grot, fantastisch. Wat een grote grot! Je voelt je gewoon klein. Je staat stil, kijkt om je heen, en denkt "oh". De wandeling duurde slechts 45 minuten, maar was indrukwekkend genoeg. Op de terugweg nog een stukje gelift naar de openbare weg om de bus te pakken. In de middag ben ik nog bij een mooi rotstempel geweest, de Sam Poh Tong Tempel. Ik was er al langs gereden, maar de naam kwam niet overeen, dus niet uitgestapt. Op het busstation bleek dus dat ik dezelfde bus terug kon pakken! De naam van de tempel was wat veranderd...

Cameron Highlands

En de reis ging de volgende dag verder, naar Cameron Highlands. "Where are you going, sir?", werd er wel eens gevraagd. OP mijn reactie "I am going to Cameron Highlands." kwam als antwoord"Oh, it is cold overthere." "???" Op het busstation van Ipoh nog een korte bijzondere ontmoeting gehad: een Nederlands stel die met hun twee kinderen (en de zus van de man) al backpackend drie weken door Malaysie reizen. Top! Kinderen zijn helemaal geen belemmering om zulke reizen te maken!

De route naar de Cameron Highlands ging door een heel mooi stuk natuur. Helaas was ik zo ook getuige van de langzame vernieling door de mens van de natuur: diverse rotsblokformatie werden gestaag afgegraven. Maar daarna ging de goed berijdbare bochtige autoweg dwars gestaag omhoog, dwars door de groene, bergachtige jungle. Het laatste stuk ging door de mooie hooglanden, met zijn diverse terassen. Prachtig!

Inderdaad, fris weer. Ik kan dus begrijpen waarom de Malaysiers zeggen dat de Cameron Highlands koud zijn. Het was rond de 18 graden. Een enkel kind had zelfs handschoenen aan!

Mijn guesthouse was snel gevonden. Nieuw, mooi, en schoon. Ik heb voor de volgende dag direct een dagtour geboekt. En die was erg goed: onder begeleiding van een goede, engelssprekende gids kreeg ik het volgende voorgeschoteld: een prachtig uitkijkpunt over een theeplantage, bijna op de top van de hoogtste berg in de regio, een korte wandeling door een schemerige en mistige 'Mossy Forest', een theefabriek, een insecten-, reptiel- en vlindertuin, een museum met historie over de ontwikkeling van de regio, een mooie boedhistiche tempel en een aardbeienplantage met heerlijke aardbeien. Prima vermaak, met een hele leuke gids.

De gids kon trouwens een woord Nederlands: "hatsikidee", jawel van de fabeltjeskrant. Ik heb hem een nieuw woord geleerd: "asjemenou", jawel, van Loekie de Leeuw!

De andere twee dagen heb ik twee mooi wandelingen gemaakt. De eerst was een pittige, inclusie twee gedeelten vol met klauter- en redelijk stijl klimwerk, dwars door een frisse, groene jungle. Het was wel een beetje regenachtig en mistig. Dus a. geen uitzicht op de top en b. nat tot aan mijn onderbroek. De volgende dag had ik een makkelijkere wandeling voor de boeg, die me meer over de top en langs de rand van de heuvel bracht, dus met veel meer vergezichten. De Cameron Highlands zijn een prachtig tot schitterend gebied. (Maar de Poolse Bieszczady bergen zijn net iets mooier!)

Tot slot, tijdens de reis ontmoet je diverse soorten mensen, en soms zijn dat fantastiche ontmoetingen. Zo ook hier in Cameron Highlands. Met z'n allen hebben we geleerd dat kinderen een obstakel zijn om een lange reis te maken. Want er zijn vele 'maar dit en maar dat'. Ik heb het tegendeel mogen meemaken in mijn guesthouse. Eerst ontmoet ik een Nederlands stel, dat met hun kinderen van 1 en 3 voor 5 maanden door Zuid Oost Azie aan het reizen zijn. En als klapper op de vuurpijl ontmoet ik diezelfde avond een Belgisch-Zwitsers echtpaar, dat met hun vier dochters in de leeftijd van 7 tot en met 13 voor een jaar lang een wereldreis maken!

Het kan wel!! Denk niet in bezwaren! Denk in mogelijkheden!

:-)

Liefs, Koos

nummer bij deze weblog, toch "Jungle" van Electric Light Orchestra. www.youtube.com/watch?v=OXNVgiiI63Y

**************************************************************

Dear all,

To begin with, of course, thanks for your sympathy in the form of messages on the blog, email or SMS, for grandma's death. That did me good. Also, it was very nice to receive from some of you their own update, I enjoyed it very much. About the weblog: first I upload the pictures, then I add the story. If you only receive a message about 'new pictures', then the story is also there.

Penang Island
I ended my last blog there. I had already decided to stay at the west of Malaysia, due due to the rainy season in relation to the east. The beautiful areas in the East, Jan Wiebe and Celine have seen it, maybe I will see in the future. I have been on Penang island four days, staying at couch surfer Michel. He is a Frenchman, who already has seen some of the world. By buying very early tickets he managed to travel very cheap extensively in Europe, the USA hand as been much south east Asia, and remained hanging in Penang after his third time overthere. He works only a little, has low budget life, and does mainly his own way. That is, he likes to talk French with another guest while you are sitting there. But stay with him was fine though. Together with three other CouchSurfers we have made a wonderful tour on a scooter over almost the whole island, with several stops: harbor, waterfall, small palmoiltree plantation, the west coast, a crazy restaurant on a high hill with beautiful views, getting coffee at a specialty coffee retailer, a ride at dusk on a mountain pass , overlooking Georgetown at night. I think you understand, it was a great day. An interesting detail: I dorde the scooter the little bit flooded palm oil plantation in! How can this be? It is what you get when you turn on a small path and going a bit too much throttle. I went there! Soaking wet feet were the result, the rest no problem.

I have also been in the city of Georgetown. The old center of this city is on the UNESCO World Heritage, but that's not entirely abandon. It has an old colonial touch, but several buildings could have been slightly better maintained properly. Nevertheless, I have walked through the old town, and saw a few nice things. The best part however was a spontaneous and wonderful conversation with the 70 + Malay Ornamental Cikgu Hussein, in a side street at a hawker eatingplace. He spoke good English, because he is from the old generation, that have had a good education in English. Talked to him about my world, but also about what he would want to go. Also talked about the differences in faith. And as he already a little suspected himself, that his image of how the Islamic faith in the West are handled was not totally correct. Partly because of the way of broadcasting on TV, his idea that "the West" hated Islam. And so we came on to talk about Christianity and Islam, at several points where we actually were on the same line. I hope that he will implement his desire to give it one more time to go China. And maybe even to come to the Netherlands to see it with his own eyes!

Baling
The next stage took me to the small town of Baling, Kedah province. I had decided to go into relaxmode, had read about the Ulu Legong Hot Springs. As sauna lover, I went ther. Delicious! Relax! The first time it is called! The hottest pool, it did not see me! But is saw nobody indeed! I slept at the park itself, and so a few times I could walk back and forth between the Hot Springs baths and my hotel room. In the afternoon it was very quiet, three or five people. Early evening, however, was filled with families, youth, groups of women and men.

Kedah state is Islamic. So the women in The Hot Springs wear clothes that cover arms and legs, and go like that into the water. I myself was there of course as European in my bathing suit. No, not my swimsuit contest, but bermuda. :-) You get it right, myself was a bit of a tourist attraction, a single young person found it therefore interesting to to talk and even to take a picture.

The next day I 'moved' to a little luxury hotel in Baling itself. The town lies at a beautiful rock formation at high and wooded. The Hot Springs still worked the day after, I felt myself relax, but not energetic for things to do. I hoped then to rent a scooter, but the town of Baling did not have a scooter rental company. :-( So I apept and went for a walk near the mega-big rock. This was another beautiful walk, next to it was a miniature jungle. Actually I saw two iguanas, but these animals are so shy that I could not properly take a picture. On the way back I was standing still at a small tree when I hear "pop". Looked around and saw a bright green little snake. Okay. He slipped quickly into the bushes.

Ipoh
And the journey continues slowly to the south. This place itself is not super special, but a good base to visit the Gua Tempurung Cave and to the Temple Cave of Sam Poh Tong. The Gua Tempurung Cave, fantastic. What a big cave! You feel small. You stand still, look around and think "oh". The walk lasted only 45 minutes, but was impressive enough. On the way back a bit lifted to the public road to catch the bus.

In the afternoon at a beautiful rock temple was the Sam Poh Tong Temple I had already driven past, but the name did not match. At the bus station seemed that I could catch the same bus! The name of the temple has changed ...

Cameron Highlands
And traveled the next day, Cameron Highlands. "Where are you going, sir?" was sometimes asked. On my response "I am going to Cameron Highlands." came the answer "Oh, it's cold over there." "???"

At the Ipoh bus station I had a short special meeting had: a Dutch couple with their two children (and the sister of the man) were three weeks backpacking through Malaysia travel. Top! Children are no obstacle to making such trips!

The route to the Cameron Highlands was a beautiful piece of nature. Unfortunately, at the beginning I so witnessing the slow destruction by human of nature: various rock formation were steadily excavated. But then the well-prepared standard winding road went steadily upward, through the green, mountainous jungle. The last part was the beautiful highlands, with several terraces. Beautiful! Indeed, cool weather. I can understand why the Malay Irish say the Cameron Highlands cold. It was around 18 degrees. A single child was even wearing gloves!

Guesthouse was easy to find. New, nice and clean. For the next day I immediately booked a day tour. And that was very good one. Under the guidance of a good, English speaking guide: a wonderful vantage point on a tea plantation, almost on top of the highest mountain in the region, a short walk through a dim and misty "Mossy Forest", a tea factory, an insect, reptile and butterfly garden, a museum of history on the development of the region, a beautiful temple and boedhistiche strawberry plantation with delicious strawberries.

Great entertainment, with a very nice guide. The Guide was also a Dutch word "hatsikidee". I taught him a new word: "asjemenou". Finally, during the journey you will meet different kinds of people, and sometimes that fantastic encounters. So here in Cameron Highlands. All together, we learned that children are an obstacle to a long journey. For there are many 'but and but. I've been able to experience the opposite in my guesthouse. At first a Dutch couple, with their children 1 and 3 to 5 months in South East Asia to be traveling. And if the cake topper: a Belgian-Swiss couple, with their four daughters, aged 7 to 13 for a year-long world tour!

It can be done! Think not in objections! Think of possibilities!

:-)
Koos number for this weblog: Jungle, by The Electric Light Orchestra www.youtube.com/watch?v=OXNVgiiI63Y