Toch is de tijd eigenlijk wel erg snel gegaan, het eerste deel van de reis zit er al bijna op. De laatste dagen van de 6 weken Australië zijn ingegaan.
Terwijl we in het begin van Australië nog dachten dat de dagen best wat sneller mochten gaan (we zijn best lang in Sydney geweest), gaan de dagen nu iets te snel voorbij.
Dat komt ook doordat we nu goed op kunnen schieten met een aantal mensen die we hebben ontmoet op Fraser Island en nu regelmatig dingen met elkaar doen. Je leert elkaar steeds beter kennen en dan is het nu alweer tijd voor iedereen om elkaar gedag te zeggen.
Voordat ik op reis ging had ik gehoord dat je tijdens het reizen steeds dezelfde mensen tegenkomt en ik kon dat niet echt geloven. Hoe kan dat nou in zo'n groot land? En toch is het zo. Zo ongeveer naar Fraser Island en de White Sundays kom je ineens bekenden tegen in de supermarkt, op het strand, in je hostel. De laatste dagen/ 2 weken zijn dan ook veel sneller gegaan en hebben we veel leuke dingen met elkaar gedaan.
Wat ook gek is: je gaat steeds meer in het Engels denken en soms weet je even niet het Nederlands woord voor iets. Omdat je nu vaak met elkaar optrekt spreek je steeds meer Engels en ga je ook zo denken. Ook iets wat ik me niet kon voorstellen.

Donderdag 7 maart kwamen we in de avond aan in Cairns. Binnen 2 uur waren we hier vanuit Mission Beach (skydiveeee!). We werden opgepikt door de shuttle van ons hostel en kwamen Tess hier weer tegen. Zij had Mission Beach overgeslagen en was al iets eerder in Cairns.
Tess had ook een 8 dorm kamer geboekt en was geplaatst in een 4. Ze had deze kamer helemaal voor haarzelf en had dus al gevraagd of wij daar ook konden slapen. Dit kon blijkbaar niet omdat wij al geplaatst waren in een 6 dorm.
Toen onze kamer niet echt lekker rook en een rommeltje was, besloten we de gok te nemen en gingen we bij Tess op de kamer slapen.
Daarvoor hadden we nog een paar kaartspelletjes gedaan en gingen erg moe naar bed.
Midden in de nacht ging ons hart iets sneller kloppen bij het openen van de kamerdeur. Ze hadden ons toch niet door?! Achteraf bleek het een meisje te zijn die zo laat in de kamer kwam vanwege haar late vlucht.

De volgende ochtend, vrijdag 8 maart, hadden we alle 3 de boot Passion of Paradise geboekt voor de Great Barrier Reef (grootste koraal rif in de zee). We hadden om 7 uur 's ochtends al de shuttle bus naar de haven. Helaas was het weer die ochtend niet zo heel goed, we hadden bewolking en een beetje regen.
Gelukkig klaarde het later op zee op en kwam de zon tevoorschijn. We moesten 2 uur varen naar het eerste snorkelpunt. Die 2 uur duurde voor ons alle 3 net iets te lang, want we hadden een beetje last van zeeziek.
Bij het eerste punt hebben we ons weer gehesen in een mooi stingersuit, flippers, duikbril en snorkel.
We werden met een kleinere boot gebracht maar een klein eilandje en konden vanaf daar gaan snorkelen.
We hebben hier veel koraal en wat vissen gezien. Het vetste was de schildpad. Die hebben we een tijdje gevolgd en gezien hoe hij een kwal op at. Heel bijzonder. Tess heeft een onderwatercamera dus we zijn een hoop mooie foto's rijker :).
Toen we weer terug kwamen op de boot stond er een lunchbuffet voor ons klaar. Niet veel later kwamen we al bij het 2e en laatste snorkelpunt. Dit was midden in de zee. We hebben hier nog wat aparte vissen gezien en zelfs Nemo ;).
Hierna was het alweer tijd om terug te gaan en hebben we lekker op de boot gelegen (met een hoop spetters). Rond 5 uur in de middag waren we weer terug. We zijn daarna naar de lagoon van Cairns gegaan en hebben daar nog even gezwommen. Daar kwamen we Liraz en Janosch weer tegen. We hebben hier afgesproken om in de avond samen te gaan eten.
Voor het hostel van Liraz hadden we gratis eetbonnen en gingen daar dus in de avond heen. Toen kwamen we erachter dat de shuttlebus van ons hostel niet rond die tijd (8 uur) ging en moesten we dus een stuk lopen. We kwamen net voor 9 uur aan (na 9 uur kon je niet meer bestellen).
Toen bleek dat de eetbon alleen geldig was voor een vies prutje met een worst. De overige betaalde maaltijden waren niet echt duur dus ik besloot dat te nemen, zei de caissière dat ik niet meer kon bestellen en te laat was.
Debby en ik besloten om kwart over 9 richting een supermarkt te gaan. We waren namelijk ook avondeten vergeten voor de volgende dag, als we naar het regenwoud gingen.
Daarna ging ik op zoek naar eten. Debby ging even op wifi bij een travel agency en ik ben gestrand bij de Mc Donalds voor een paar frietjes en 10 mini kip bites. Ik ging weer terug naar Debby en was de eerste straat verkeerd gelopen waardoor ik een soort van verdwaald was. Als klap op de vuurpijl regende het ook nog eens flink waardoor ik was gaan rennen. Ik rende ondertussen met m'n slippers in m'n ene hand en met m'n Mc Donalds tasje in m'n andere hand als een debiel door de straten van Cairns (tussen alle debiele locals die daar op vrijdagavond rondhangen). Alle straten lijken daar op elkaar en ik dacht even dat ik Debby niet meer terug zou vinden.
Gelukkig had ik Debby gevonden en kwam ik strontchagrijnig en met koud eten aan. We waren allebei ook heel erg moe dus dat hielp ook niet echt. Ondertussen was het 10 uur en konden we niet meer gratis naar binnen bij het restaurant waar we eerst waren en de rest nog op ons aan het wachten was. Gelukkig mocht ik van 1 bewaker even snel naar binnen lopen om te zeggen dat we zouden gaan.
Inmiddels alweer tegen de nacht aan lagen we eindelijk in ons bed om de volgende ochtend weer vroeg op te staan voor de trip naar Cape Tribulation (regenwoud).

Zaterdagochtend stonden we erg moe op en werden we om 7:50 uur opgehaald door onze vrouwelijke guide voor die dag.
Er volgde een rit van 1,5 uur waarna we als eerst aankwamen bij de Daintree River. We stapten hier op een bootje om vervolgens krokodillen te gaan spotten die we nooit hebben gezien helaas. De bootrit duurde ook niet lang. Daarna zijn we weer op de bus gestapt richting de volgende stop. We zijn hier een stukje door het regenwoud gelopen.
Hierna zijn we naar een mini mini dorpje gegaan die op 20 minuten loopafstand was van ons hostel. We mochten hier een half uur rondlopen en gingen vervolgens naar het hostel waar we dus al om 13:00 uur aankwamen. Hierna waren we vrij om zelf te doen wat we wilden.
We hebben onze middag gevuld met veel slapen. Rond etenstijd zijn we wakker geworden en hebben we pannenkoeken gebakken.
Daarna nog wat gekletst in de kamer en zijn we weer gaan slapen.
Deze ochtend, waar ik nu m'n blog aan het typen ben, moesten we weer uitchecken en regende het keihard. We zijn nog even in de kamer gebleven en zijn daarna naar het restaurant gegaan om een paar potjes 4 op een rij te spelen.
Straks rond 13:00 uur worden we opgehaald om het laatste deel van de trip te gaan doen.
Ik moet zeggen dat we nog niet veel hebben gedaan de eerste dag, maar ik ben wel een hoop wijzer geworden. Onze gids kakelde namelijk bijna de hele weg en heeft ons veel verteld over het regenwoud.
Het regenwoud waar we nu zijn is het oudste regenwoud ter wereld.
Er bestaan hier treekangoeroes, ze lijken alleen niet echt op kangoeroes.

Oja, ik wilde m'n birkenstocks aan gaan doen en haalde ze uit m'n tas, waren ze beschimmeld! Ieeeel! Waarschijnlijk hadden ze te lang in een plastic tas in m'n tas gezeten? Ik heb ze toen gewoon aangedaan en aan het einde van de dag zaten m'n eigen voeten ook vol met wit/groene haartjes. Haha nee grapje, ik heb ze natuurlijk gelijk weggegooid!

Oké, we waren gebleven bij dag 2 van Cape Tribulation. We werden rond 13:00 uur opgehaald. Als eerst zijn we naar een ijskraam gegaan, waar ze heel lekker ijs schijnen te hebben alleen hebben wij hef niet geproefd. Daarna zijn we naar een look out point gegaan waar we over het regenwoud en de Daintree River keken. In de zee die we hier zagen was ook Steve Irwin overleden. Daarna volgde een rit richting de aboriginals. Onderweg kwamen we 2 keer een Cassowary tegen. Gelukkig maar, anders hadden we en geen krokodil en geen Cassowary gezien. Dit is een wilde grote vogel, zwart lijf met blauwe nek/hoofd en een goude kroon op z'n hoofd, die typisch in dit gebied rondloopt. Als je niet voorzichtig bent kunnen ze je aanvallen en we hoorden dat hierdoor al 2 mensen overleden waren.
Eenmaal bij de aboriginals hadden we verwacht dat we hun levensstijl wel zouden zien en echt bij de mensen langs zouden gaan. Helaas werd dit alleen gehouden bij een praatje van een aboriginal, die wel interessante dingen vertelde. Volgens mij zijn dit wel hele bijzondere mensen met bijzondere gaves/ gewoonten.
Na dit volgde een korte wandeling door een stukje regenwoud met een uitzicht op een rivier met allerlei grote stenen in het water.
Toen was het alweer tijd om terug te gaan. Ik ben wel blij dat we iets van het regenwoud heb gezien maar we hadden er allebei wel meer van verwacht. Net zoals Tess die we de laatste dag daar tegenkwamen. Ze had ook een 2 daagse tour geboekt en had hem verkort naar 1.
Toen we weer terug waren in het hostel hebben we hier gegeten met z'n 3e. Daarna zijn Tess en ik naar het centrum van Cairns gegaan en hebben we ook de night market bezocht (een overdekte markt met veel Chinese kraampjes).

De volgende dag, brak alweer de laatste dag aan van onze trip in Australië. We zijn alle 3 naar het centrum gegaan. Tess ging bij de lagoon liggen en Debby en ik hebben de laatste dingen gedaan en gekocht voordat we naar Azië gingen. Gelukkig heb ik hier de laatste foto's online kunnen zetten. Alles staat op m'n Facebook alleen hier op m'n blog staan nog niet alle foto's, dag lukte die dag niet.
Onze laatste avond zijn we uit eten gegaan met Tess, Liraz en Janosch. Hier hebben we nog wat kaartspellen gedaan en zijn nog even geëindigd bij de lagoon. We hebben afscheid genomen van Liraz en zijn om middernacht terug gegaan naar het hostel. Hier hadden we geen nacht meer geboekt omdat we dachten nog een paar uurtjes op het vliegveld te kunnen slapen. Onze vlucht ging namelijk al om 06:45 uur. Helaas was het vliegveld van 12-3 gesloten en besloten we bij Tess, illegaal, in de kamer te slapen. Alleen was er nog maar 1 bed vrij, dus daar hebben we samen 2 uurtjes in geslapen tot we om 4 uur werden opgehaald door een taxi.
We dachten dat we dezelfde vlucht als Janosch hadden naar Sydney alleen dit was een vergissing. Wel kwamen we hem tegen op het vliegveld in Sydney. Zijn volgende bestemming was Nieuw-Zeeland. We hebben hier nog even wat tijd met elkaar doorgebracht en zijn daarna naar onze gate gelopen om om 14:15 uur te vliegen naar BANGKOK!

En nu ben ik gewoon wakker geworden in Bangkok in een hotel!
Hoe de vlucht is gegaan zal ik vertellen in m'n volgende blog want we gaan zo deze totaal andere stad verkennen. Ben benieuwd!!
Dit was 13 maart geschreven.
Wifi kun je hier niet zomaar en we zijn druk met alles regelen en doen hier. Ben ook erg moe nu. Ik zal een nieuwe blog schrijven als ik tijd heb.
Bangkok is groot, chaotisch, indrukwekkend, tempels, buddha's en je moet erg op je hoede zijn..

xx