Waar we de eerste fietsdag nog als een zonnetje door bijna 100km heen vlogen, was het vandaag andere koek. Na ruim 20km stop voor een verse kokosnoot waar je met een rietje het sap uit slurpt met uitzicht op de zee. Geluksmomentje. Nog zo'n 20km later weer korte drinkstop. 'We zitten op de 40 pap', twijfelachtige gezichten. Nog 60km te gaan tot Bira. Hoe verder we kwamen, hoe moeizamer. (De eindeloos stijgende weg hielp ook niet mee, waarom klimmen als we naar he...

Ontreddering is wat ik op haar gezicht las. Ze kwam eindelijk tevoorschijn uit het toilet. 'Hoe kan het dat al die mensen niet met natte onderbroeken rondlopen?' Dit was Fleurs kennismaking met Indonesië. Voor een universeel probleem bestaan blijkbaar andere oplossingen. Alleen je moet ze wel even weten. Anders denk je door te trekken en komt er opeens een straal uit de pot in je gezicht omhoog. (Dat was het verkeerde knopje). Als alles voorspoedig gaat zijn er ...

Nog een paar dagen en dan vliegen we. Fleur en ik ruim twee weken samen op pad. Hoe zal het gaan. Voor mij inmiddels bekend, voor haar nog nieuw maar ook bekend van foto's en verhalen. De fietsen zijn top in orde, niets aan het toeval overlaten hunkeren wij naar avontuur. (ik voel iets wringen) Maandag laten wij het koude Europa achter ons. Fleur:Wat krijg je als een 'doe-het-zelf', 'de-bever-is-je-beste-vriend' vader op reis gaat met een iets minder goed georga...

Twee mannen die samen twee weken op vakantie gaan. Ik zou niemand in mn vrienden en kennissenkring kunnen noemen die dat doen. We zagen wel veel twee mannen in Granada maar dat waren stelletjes. Opvallend veel mannenkoppels op straat. Daar vielen wij niet op. (Behalve dat wij elkaar niet zoenen). Het is wel eenvoudig zo als twee mannen. Aan Peter moet je voor de koffie niet te veel vragen en ik ga klagen als het me te zwaar wordt. (Na meer dan 15 km). Peter leef...

We stoppen in een klein plaatsje, er moeten twee hotels zijn. We staan voor een bar restaurant met de juiste naam. Luxaflex omlaag, ziet er dicht uit. Uit een naastgelegen deur komt een gezette dame met twee kleinkinderen in de leeftijd handenbindertjes. Ze ziet mij bij de dichte deur en zegt dat ze gesloten zijn. Peter zet zijn beste spaans en charmante glimlach in, ik neem het non verbale deel voor mn rekening door nogmaals aan de deur te voelen. Ze vraagt of w...