Vandaag laatste 100 km gereden. Morgen ruhetag. Vanmorgen haalde fietser met tassen in. Bleek een duitse man van 61 jaar die naar frankrijk onder weg was. We hebben samen wat km opgefietst en gekletst. Hij volgde een ander route dus na een uurtje weer uit elkaar. Het valt me tijdens dit reizen op dat er ontmoetingen zijn zoals net beschreven waarbij twee oude mannen elkaar oprecht het beste wensen en de gewone praatjes bij een kop koffie. Doordat ik maar weinig mensen spreek lijkt het wel of ik meer gevoelig ben bij het contact. Eergisteren een oude fietser ontmoet met een afgeleefde koga. Hij kende Hans Reitsma en we praatten wat. Bij het afscheid klopte hij me op de schouder en wenste me een behouden reis. Echt hartelijk in woord en gebaar. Ik mijmer maar door. De route is nog steeds mooi, het ontuikend voorjaar, buizerds, spechten, boomklevers, veel natuur kortmom. Vanmiddag de eerste blote armen. Een bejaard echtpaar met losse voorremkabel geholpen. Morgen maar eens kijken of ik nog wil fietsen.