Vanmorgen rond half negen vertrokken. Het was nog min 3 aan de rein. Er hing een nevel over de rivier en de zon deed zijn best er doorheen te komen. Na een kilometer of 10 al slapende voeten. Van dochter Lisa ooit de boterham zakjes methode onthouden. De wetenschapper in mij is nooit op vakantie dus 1 voet zakje andere niet en vergelijken. Dit onderzoek dubbelblind uitgevoerd. Voet kan het niet merken want geblindeerd door sok, ik doe mijn ogen dicht en doe zakje aan willekeurige voet. Volgens intention to treat methode, het afvallen van voeten wordt zoveel mogelijk voorkomen en zeker genoteerd. Maar wat schetst mijn verbazing, het helpt voor beide voeten, ik fiets nog vele kilometers en geen spoor van slapende voeten of tenen, ik doe muts af en wanten in de tas, slapende voeten heb ik niet meer gevoeld. Conslusie: 1 zakje helpt voor 2 slapende voeten. Overmorgen als mijn maatjes komen kan ik het onderzoek hopelijk herhalen met n=3. (Sponsoring niet aanwezig, zakjes eerlijk gekocht bij grootgrutter afkomstig uit zaandam). In mijn drang alles zo goed mogelijk te doen had ik dure koffie in blik gekocht bij de zelfde grootgrutter. Dus het blik roodmerk uit de tas en (te) dure italiaanse koffie erin. De afgelopen dagen was het koud en regenachtig, niet het weer dat je kiest voor een kop zelf gezette koffie op een bankje. De Duitse koffie is vaak om te huilen. Dus vanmiddag bij 15 graden in de zon ideale omstandigheden voor een kopje koffie. Keteltje op vuur, filter, thermoskan, het feest kan beginnen, ik open het blik, grote teleurstelling, koffiebonen!!! Ik moest wel weer lachen om mezelf, doorgedreven perfectie. Afijn, lekker kopje thee in de zon gedronken. Na 110 km aangekomen in Nierstein op weingut Glockenspiel. Na twee glazen heerlijke wijn en goede maaltijd bereid ik me weer voor op een lange nacht. Eerst nog wat lezen en dan de laatste etappe naar Speyer, vandaar met zn drieen verder.