Huacachina, een oase midden in de woestijn met ontzettend hoge duinen en daarom DE plek om te gaan sandboarden! Dit is dan ook de reden waarom wij hier onze backpacks hebben afgedaan. In deze oase hebben we een prachtig hotel gevonden met zwembad en grenzend aan de woestijn. Het mooiste is nog dat het tegelijk ook de grootste discotheek van het plaatsje is waar locals van verre omstreken in het weekend naartoe komen om te partyen, en laat het nu net vrijdag zijn!

Nou ja, over Huacachina kunnen we kort zijn, hier zouden we tot rust komen na het drukke programma van de afgelopen dagen. Vrijdag meteen dan maar de hele dag aan het zwembad gelegen en verder niks uitgevoerd, superchill! ´s avonds een kijkje genomen in de aangrenzende disco, maar er bleek helemaal geen zak te beleven! Met een paar dronken Engelsen met wie we waren losgegaan in een andere bar op de laatste DVD van Armin van Buuren, zijn we naar het aangrenzende Ica gegaan, waar het wel vet druk was.

Zaterdagochtend ons bed uitgedreund omdat ze het hotel deels aan het vernieuwen waren. Dus dan maar door naar het zwembad, want smiddags hadden we pas de sandboard en buggy tour.

Wat houdt dat sandboarden nu in? Het is gewoon snowboarden, maar dan op zand. Eerst werden we met een 8 persoons buggy over de duinen gereden (rollercoaster style, maar dan lomper) om vervolgens vanaf de top van een duin naar beneden te boarden. De meesten kregen een MDF plaat waar ze met hun buik op moesten liggen en zo bodyboardend naar beneden. Joris kan al snowboarden, dus had hij een snowboard gehuurd (profesional boarder), maar zand is heel anders dan sneeuw en het ging ontzettend langzaam en was ontzettend saai. Volgende keer gewoon een MDF plaat dus!

´S avonds was het wel weer feest in de hoteldisco en zondag verder alleen aan het zwembad gechilled.

Maandag zijn we naar Nazca vertrokken, waar rotstekeningen van wel 300m lang te zien zijn. Omdat deze tekeningen zo groot zijn, zijn ze alleen vanuit de lucht te zien. Joris vond zon vlucht van zon 100 euro te duur om een paar rotstekeningen te zien, maar Koen zag dat wel zitten. Dus Koen 30min de lucht in, maar al snel bleek dat hij niet erg goed ingesteld was op het comfort dat het 6persoons Cesna vliegtuigje bood. Tijdens de vlucht heeft hij alleen 2 vingers bewogen, 1tje om aan te geven dat alles goed was, de andere om fotos te maken. Na 30min weer op de grond geland te zijn, zag hij dan ook spierwit en het duurde een aantal uur voordat hij weer bijgekleurd was.

Daarna nog bij een Nazca kerkhof gaan kijken, waar overal mummies opgebaard lagen. Vanuit Nazca vertrokken we met de nachtbus richting Cusco. Omdat dit een reis van 15 uur was, hebben we de meest luxe maatschappij van Peru uitgekozen. Helaas was zelfs deze niet op de Hollandse benen ingesteld, waardoor we een ontzettend slechte reis hebben gehad. Tel dit op bij de afgelopen nachten waar we gemiddeld zo´n 4 uur hadden geslapen en je krijgt bij aankomst in Cusco twee afgematte Hollanders. Dus snel naar een hostel om wat bij te slapen.

Na een powernap van 2 uur op zoek naar een organisatie om de Inka trail naar Machu Picchu te reserveren. Normaalgesproken moet je deze minimaal 3 maanden vantevoren reserveren en kunnen de kosten tot de 650 euro oplopen, maar gelukkig was het laagseizoen. Dit hield in dat we zelfs 2 dagen vantevoren voor nog geen 300 euro de enige echte Inkatrail konden reserveren, en zo geschiedde! De volgende dag hebben we overbrugd met een ropndje Cuzco. Erg mooi stadje zo in de bergen met ontiegelijk veel souvenirwinkels en op elke hoek van het centrale plein wordt je een massagesalon ingeluld. Voor 5 euro dus nog een goede massage gekregen zodat we de volgende dag fris konden beginnen aan de Inka Trail!