Vanochtend sliepen we nog eens een beetje langer. Om half acht ontbeten we en vervolgens wandelden we nog naar de tempels waar we gisteren niet meer toe gekomen waren: Wat Pra Singh en de Wat Chang Mun. Ondertussen wandelden we nog door wat gezellige steegjes en straatjes en kwamen we ook nog enkele andere tempels tegen. Hierna besloten we onze rugzak in te pakken en nog een terrasje te doen op ons gemak. De rugzak lieten we nog aan het hotel staan, vermits de minibus ons daar zou opladen. Na het terrasje was het tijd om te gaan lunchen. We aten weer een ongelofelijk lekkere curry, maar wel pikant en een pad thai gerechtje. Hier bleven we nog even zitten en nagenieten en toen vertrokken we richting ons hotel. Hier kwam het minibusje ons ophalen. Er kunnen zo een veertiental mensen in deze busjes en ze rijden sneller dan het openbaar vervoer. We manoeuvreerden dus door de steegjes langs de verschillende verblijven tot het busje vol zat. Hierna vertrokken we uit het centrum van Chiang Mai richting Pai.

De weg naar Pai is enerzijds prachtig. Je rijdt langs prachtige rijstvelden, mooie stukken jungle, charmante waters met paalwoninkjes, maar ook doorheen de duizend bochten tot Pai. Dat is inderdaad de keerzijde van de medaille. Tot nu toe ben ik nog geen enkele keer ziek geworden in de bus. Het eerste uur viel het ritje dan ook nog heel goed mee. Het busje scheurde over de heuvels en bergen en moest dan ook telkens omhoog en omlaag rijden, felle bocht naar links, felle bocht naar rechts. Na een tijdje begon ik me toch wat mottiger in mijn maag te voelen, omdat het echt aanvoelde als een attractie in een pretpark, maar dan eentje waar je twee uur aan een stuk inzit. Ik was dan ook blij dat we een kwartiertje pauzeerden aan een vaag stalletje langs de weg. Daarna wisselde ik met Jimmy van plaats, zodat ik aan het raam zat en nog beter kon zien. Ik heb me dan de rest van de weg gefocust op de prachtige uitzichten en natuur (& ook een beetje op de flauwe grapjes van Jimmy). Toch was ik enorm blij toen we het busstation van Pai (een braakliggend stuk grond) zagen opduiken. Ik had het plastieken zakje dat ik in het stalletje had gevraagd, gelukkig niet nodig gehad.

Met onze rugzakken wandelden we naar onze bestemming van vandaag. Hierna besloten we wat te gaan eten. Ik at Khao Soi en Jimmy nam meer een noodle gerechtje. Ik kreeg dit keer geen bestek en heb dus voor de eerste keer mijn hele maaltijd met stokjes opgepeuzeld (klein applausje voor mezelf). 's Avonds wordt Pai helemaal omgetoverd tot marktplaatsje. Alle winkeltjes zetten hun spulletjes buiten en er duiken nog markt- en eetkraampjes op. Hier liepen we gezellig eens over uit en vervolgens besloten we naar het hotel te gaan. Vermits ik toch nog een klein hongertje had, ben ik nog eventjes alleen terug over het marktje gegaan. Hier nam ik een bananen-kokos shake, bananenloempia's met chocoladesaus en varkensstokjes op de bbq. Dit peuzelden we nog op ons gemakje op in het hotel. Jimmy had intussen al het nodige opzoekwerk omtrent de volgende boekingen van hotels gedaan. Bovendien heeft hij na het douchen dan ook nog eens het handdoekenrek per ongeluk in zijn handen gehad. Hij heeft dit dan maar met het nodige geweld terug tegen de muur geduwd. Hopelijk blijft het hangen. Nu nog bloggen en de fotootjes doen, terwijl het liefje al ligt te knorren. Morgen wordt weer een drukke en bewogen dag, dus kunnen we maar beter goed rusten. We zijn super dankbaar dat we weer de tijd van ons leven hebben en zo een geweldige rondreis kunnen maken voor de zesde keer op rij. Het is weer een unieke ervaring en herinnering erbij.