Hier volgt dag 7 en 8 van mijn reis op Ko Tao.

Dag 7: Ko Tao

Na de mooie avond bij de Lotus bar moesten we er deze ochtend alweer vroeg uit om een examen te maken over de bijbehorende theorie. Rond 8 uur ging de wekker, langzaam werd ik wakker, keek nar buiten en zag een prachtige blauwe lucht met een fel zonnetje. Zou het dan toch meevallen met het regenseizoen van Thailand? Mart en ik maakte ons klaar en liepen naar het terras van Big Blue om daar de rest van ons duikteam te ontmoeten. Toen mijn onbijt eenmaal was geserveerd, vertelde Neil nog wat over decompressieziektes, mask squeezes en andere onaangename duikrpoblemen. Als laatste voorbereiding voor het examen speelde hij ons alle lastige vragen en bijbehorende antwoorden door zodat zakken haast onmogelijk was geworden. Met 5 fout van de toegstante 10 was ik dan ook gelsaagd voor mijn examen en zat het theorie gedeelte van de duikcursus er voor mij en het gehele duikteam gelukkig op.

Na de lunch maakten we ons klaar voor het 'echte' werk. We pakten al onze spullen om met een kleiner transportbootje naar de duikboot te gaan. Met ongeveer 25 duikers aan boord voeren we naar Mangobay, mijn alle eerste duiklocatie ooit. Neil beloofde ons vanwege het lekkere weer, verbeterde duikomstandigheden dan afgelopen weken. Dit viel alleen vies tegen, het enige dat we zagen was zand en er waren onderhand meer duikers dan vissen in het water waardoor ik het gevoel had dat ik een verwarmd aquarium aan het duiken was... Ook had ik last van een Mask Squeeze (de masker trekt dan heel strak tegen je gezicht aan door de druk onder water) waardoor mijn eerste duik een kleine teleurstelling te noemen was. Gelukkig wachte er op de boot heerlijke watermeloen op mij en krijg je na een duik sowieso een bepaald voldaan gevoel waardoor me teleurstelling vrij snel verwerkt was.

Hierna voeren we naar een andere duiklocatie in de hoop voor betere omstandigheden. In de tussentijd maakten we onze equipment klaar de volgende duik. Toen we waren aangekomen doken we het water in en gelukkig was het zicht stukken beter dan de eerste duik; veel verschillende vissen: de Triggerfish, Angelfish en banner fish (googlen maar) en had ik ook mooi koraal gezien. Dit keer bleef een Mask Squeeze mij gelukkig ook gespaard en ging het duiken zelf ook stukken beter. De eerste duik zat vol botsingen maar gelukkig leerden we elkaar steeds beter ontwijken, ook al moest je af en toe nog steeds een flipper van je buddy ontwijken.

Na het duiken terwijl de zon langzaam onder ging (dit is de eerste zonsondergang foto op Facebook) stelde ik voor aan mijn duikteam om met z'n allen een hapje te eten. Dit vonden ze een prima idee. Na het eten deden we met z'n alle nog wat afzakkertjes op het terras van Big Blue, waar we heerlijk aan het nagenieten waren van de mooie dag en onze duikervaringen. Echter zouden we het niet te laat maken omdat we er de dag er op al weer om kwart voor 6 uit moesten voor de vroege-ochtend duiksessie. Rond 10en kroop ik dan ook heerlijk onder de dekens om goed uit te rusten voor morgen.

Dag 8: Ko Tao

Kwart voor 6 ging dan ook onze wekker af. Met een prachtige zonsopgang stapten we gaapend de boot op en zag het er naar uit alsof we weer een zonnige dag voor de boeg hadden. De eerste duik van de dag was kwa zicht, koraal en vissen sowiezo de beste duik van alle vier de duiken. Bij deze duik kon ik ook pas echt genieten van de onderwaterwereld doordat ik mijzelf minder druk maakte over mijn ademhaling en/of equipment. Ik kwam onder water onder andere de spotfin porcupine, brown marbled grouper, golden trivally en een scribled filefish tegen. (weer even googlen) Alleen was me buoyancy vest een lek waardoor ik wel licht moeite had met het op de juiste hoogte blijven tijdens duiken.

Na de mooie eerste duik voeren we weer naar een andere locatie om hier onze laatste duik uit te voeren. Op aanraden van Neil dropte ik een gewichtstuk en veranderde mij vest zodat ik beter op mijn gewenste hoogte zou blijven. Deze duik zouden we ook nog een enkele 'duikskil' succesvol moeten uitvoeren en zou dat lukken, dan zouden we op dat moment Scuba divers voor het leven zijn. Daar begonnen we de duik dan ook maar mee, na het perfect uitvoeren van de skill was ik dan eindelijk Scuba Diver, het zelfvetrouwen dat deze titel mij gaf zorgde er voor dat dit duiktechnisch mijn beste duik zou worden en door het gewichtsverlies verroerde ik mijzelf veel makkelijker door het water en kon ik perfect boven het koraal of vissen zweven om deze op mijn gemak uitgebreid te inspecteren. Deze duik kwam ik een white-eyed moray (!), redbreasted wrash en gabi & shrimp tegen.

Na de ochtendduiksessie gingen we weer terug naar Big Blue om hier te lunchen en hier werdt ons verteld dat wij om half 7 op het terras moesten zijn om een video van onze eigen duikkunsten te bekijken aangezien de gehele dag gefilmd was. Ook zouden we dan gelijk onze SSI-Scuba pas krijgen. Ik en Mart besloten om op het strand te genieten van het weer en daar bij te komen het duiken.

We hadden ook het plan om onze Scuba titel in de avond te vieren door naar de Pub Crawl van Ko Tao te gaan. Dit is een soort van kroegentocht, waar je ook een ladyboy show krijgt te zien, genieten dus. Rond 6 uur kochten we ons ticket om ons daarna richting het terras te begeven om de video te bekijken. Ik bestelde een pizza en een biertje voor tijdens de video maar toen ging het mis... Ik kreeg het ineens bloedheet en begon me zwak en vermoeid te voelen. Vervolgens kregen we te horen dat de best toffe video maar liefst 60 euro (!) zou kosten, werd het me te veel. Ik besloot om even bij te komen in de bungalow terwijl Mart, Pipijn en de Fransoos ergens wat goedkoops te eten gingen halen. Na een kwartiertje kwamen ze terug en ik besloot dat ik gewoon naar de Pub Crawl toe wou om er alsnog een mooie avond van te maken. Ik had het idee om maar aan het water te blijven totdat ik mijzelf wat beter zou voelen maar helaas kwam dit moment maar niet... Rond half 9, terwijl ik alle gezeligheid langs mij heen zag gaan ging ik terug richting mijn bungalow om verder uit te zieken.

Om 12 uur werd ik door een redelijk aangeschoten Pippijn wakker gemaakt en merkte ik op dat ik de ladyboy show helaas had gemist. Pippijn vertelde mij dat hij richting zijn hotel ging waarop ik besloot om toch maar het gokje te wagen en mijzelf aan te sluiten bij de Pub Crawl om daar Mart te zoeken. De Pub Crawl was op dat moment bij de Lotus Bar maar Mart was nergens te bekennen. Na ongeveer een halfuurtje ging ik terug naar de bungalow om uitgeteld in mijn bed te blijven liggen tot de volgende morgen waarop we naar Ko Phangan zouden vertrekken.

De dag erna voelde ik mij gelukkig weer veel beter maar meer over de komende dagen probeer ik zo snel mogelijk up te loaden wanneer ik tijd heb om het verhaal verder te schrijven.