Ik loop heeeeel ver achter met mijn blog! Hier in het kort 2 maanden farm work in de Yarra Valley, vlakbij Melbourne.

Met een groep backpackers woonden we op een stuk grond (ik in mijn auto, anderen in caravans) bij James en Daggy. We hadden een eigen keuken en badkamer. We waren daar met een groep Fransen: Tim, Lou, de Fagot broers (dat was letterlijk hun achernaam) en Anais. Zij spraken alleen maar Frans met elkaar, ook al zaten wij er naast... erg irritant en associaal. Verder waren er Suzan uit Nederland!! Pierina, the crazy Italian girl, Entienne (Eddy) en Till uit Duitsland en Fiby (The Febzzz) uit Duitsland! Samen veel goon (goedkope wijn uit een zak) gedronken in "De feesttent" (Fiby's caravan)!

Van cherries tot bloembollen
Eerst werkte ik voor James, plukte wat cherries en probeerde ze te verkopen op straat in Lillydale met Pierina totdat we een echte baan hadden. Daarna werkte ik samen met een paar van de Fransen aan een lopende band, cherries sorteren. SAAI!!!! En na 5 dagen werd ik ontslagen omdat ik overduidelijk liet merken dat ik het werk NIKS aan vond. Daarna cherries geplukt bij Blue Hill. Dat was beter, lekker veel cherries eten onder het plukken. Na een paar dagen was ik bijna weer ontslagen, omdat ik te langzaam was (ik werd per uur betaald, niet per kilo, dus ik had geen zin om me in het zweet te werken). Nadat ik met de baas praatte mocht ik toch blijven als ik op 1 dag 15 kilo kon plukken. Nou, dat was gelukt. Maar later ging ik daar toch weg, omdat deze farm niet voor mijn 2nd Visa telde. Ik verplaatste naar Groot: een flowerfarm van 2 Nederlands!!! Ik noemde het: werken in de loopgraven. Het was heel zwaar werk, de farm was op de zijkant van een grote heuvel en je moest de hele dag op je knieeen zitten bloembollen te planten. Als je een rij had gedaan, moest je naar beneden en weer naar boven lopen met een bak van 30 kg vol met nieuwe bloembollen. Ik droeg knie beschermers, omdat mijn knieeen zo'n zeer deden! Dit resulteerde in mijn nieuwe bijnaam: Grandma. Groot had een interessante humor die niet iedereen op prijs stelde. Standaard zinnen die hij elke dag schreeuwde, waren: What the f0ck is going on in this world??? Time is money!!!! Are you going forward there or what??? Are you working backwards??? En bijnamen waren woorden als: fatass, pencil pusher, pusssy en Abo (aboriginal). Pierina heeft het werk ook geprobeerd. Zij hield het een halve dag vol en rende toen huilend weg. Ook 3 Duitse meisjes kwamen na een dag ook nooit meer opdagen. Ik was het enige meisje dat het zo lang vol hield daar, zei James Ik vond het wel grappig en kon het goed vinden met Groot. Ook kwam ik erachter dat we dezelfde verjaardag hebben. 2 Koppige leeuwen. Als ik sneller was dan hem (wat bijna nooit voorkwam, want hij had handen als een graafmachine) dan 'telde dat niet', omdat hij 'afgeleid was' ...of een andere smoes.

Naast al dit farm work werkte ik in het weekend ook nog in The Watering Hole, een gezellig familie restaurantje. Ik bracht het eten naar de gasten toe. Ook mocht ik zelf altijd een maaltijd uitkiezen!

Kerst en oud & nieuw
Mijn eerste kerst in het buiteland was op de farm. En ik was NIET in de kerstsfeer met 30 graden en zon!! Met zijn allen trokken we lootjes. Ik trok Anais en maakte een Frans - Engels woordenboek voor haar (Christmas Edition) Ik kreeg 2 flesjes Heineken. Ook hadden we een BBQ!! Was heel gezellig, maar geen kerstsfeer zonder sneeuw en ijs! Ook was ik uitgenodigd voor het kerstdiner in The Watering Hole, dat was heel leuk!

Met oud & nieuw gingen we Melbourne in, maar dit was een drama. We hadden kaartjes gekocht voor een NYE feest. Maar we kwamen er niet in !!! Ze zeiden aan de deur dat we opnieuw kaarten moesten kopen, sloeg nergens op. Ook konden we geen vuurwerk zien. Melbourne is trouwens sowieso niks aan qua stappen. Alle jongens opstap dragen shirts langer dan mijn jurk, skinny jeans, 2 verschillende sokken en hebben belachelijke snorren (hipsters dus). En er wordt alleen maar techno music gedraaid. Samen met Eddy, Till en Fiby zijn we nog 2 keer opstap geweest in Melbourne, maar was nooit een succes.