(Vanaf nu korte blogs over mijn avonturen)

Tasmania - Februari 2016
Ik ging alleen naar Tasmania. Met de pollywagon 12 uren op de ferry. De ferry kwam aan in Devonport. Dit dorpje zag er heel schattig uit van bovenaf het dek. Een paar mensen ontmoet en daar mee gekampeerd op een camping aan het water. De volgende dag polly laten repareren, want de olie lekte. Hierna door naar Launcheston. Geslapen naast een gebouw waar de lokale doedelzakvereniging aan het oefenen was.

Bay of Fires
Erg mooi hier! Op het strand allemaal rotsen met een rode/oranje kleur en er waren golven. Een surfboard geleend van een Franse jongen. Daarna een groep backpackers ontmoet (o.a. Florian uit Frankrijk). Met zijn alleen om het kampvuur gezeten en de volgende dag een hele hoge waterval bezocht.

Wineglass Bay
Ik deed de hike via het viewpoint naar het strand. Ik had mijn grote, ronde, groene tent en backpack mee want ik bleef slapen op het strand. Hier een groep Duitsers ontmoet: Lea, Raffael, Jones, Annika, Teja, Felix en Alina. Er hopten heel veel wallabies om onze tenten heen :).

Ik besloot met de groep Duitsers te reizen. Zij gingen naar Bay of Fires. Hier was ik al geweest, maar ging toch mee, omdat ik het daar toch zo mooi vond. Daar hardgelopen, langs de zee en door het bos. In het bos sprongen er twee grote wallabies voor me langs.

Devonport, again
Nu begonnen de hectische 2 weken waar ik de groep volgde, helemaal terug naar waar ik begonnen was en verder. Maar het was zo gezellig! Zij besloten naar Devonport te gaan en ik ging mee. We hadden gehoord over the 'Rainbow Gathering', een hippie community die een maand lang bij elkaar komt. We besloten het te bezoeken. Het was op een heel groot mooi groen veld naast een rivier. Er was één hele grote pot met eten die gedeeld werd. Er werden er liedjes gezongen in een grote circkel om het kampvuur. Heel veel liedjes. Na een tijd had ik geen zin meer, want ik had honger. Daarna kreeg iedereen een paar scheppen lentil soep. Ik en nog een paar van onze groep wilden hier de nacht wel blijven, maar raffael en annika wilden weg. Toen hebben we op een heel KOUD stuk grond gekampeerd, op stenen tussen allemaal koeien. De volgende ochtend wilde ik snel naar Devonport rijden om naar de dokter te gaan, en reed Polly in de greppel. De Duitsers schoten te hulp en samen hebben we haar uitgegraven en eruit gerokken met Felix zijn auto. Hierna gingen we naar Cradle Mountain. Daar een hele mooie hike gedaan, helemaal naar de top!!

Bushfires
De Duitsers besloten helemaal naar het Noord Westen te gaan, om een jungle te bezoeken. Dit sloeg ik mijn plan helemaal nergens op. Ik had op de ferry een hele uitgebreide planning gemaakt... een hele route uitgestippeld. Ik zou een mooi rondje om Tassie maken zodat ik alles in een logische volgorde kon bekijken. Maar nee, ik ging met de Duitsers mee die KRIS KRAS door het eiland reden. En toen we aankwamen bij het bos, bleek deze in brand te staan. Voor niets 3 uren gereden! Toen zijn we in Stanley naar 'The Nut' geweest, een mooie berg op een peninsula. In Stanley begon ik ook samen te werken met Lea aan Life Plus!

Launcheston, again en Hobart
De groep ging nu uit elkaar. Lea, Raffael en Teja gingen naar Launcheston om te klimmen (rock climbing) en ik ging mee. Niet om te klimmen, maar om met wifi bezig te gaan met LifePlus. En daarna heb ik ze helemaal gevolgd naar Hobart, in het Zuiden. Helmaal de verkeerde kant weer op, maar goed! De eerste nacht sliepen we bij Greer, een vriendin en Life Plus collega van Lea. Ik gebruikte de douche etc. wel, maar sliep ik mijn auto. De Pollywagon boven alles! Raffael en Lea vlogen naar Melbourne en ik bleef 2 weken in Hobart om aan Life Plus te werken. Hobart was een gezellig stadje. Ik sliep aan het water, op een parkeerplaats met warme douche en wc! Ook was ik nog ziek (oorontsteking en van alles), maar na een anti biotica kuur was dit over.

Geen weg terug?
Na 2 weken wilde ik eindelijk de weg weer op en ging naar Bruny Island. Maar ik had een jongen ontmoet die zei dat de ferry terug naar het vaste land vol zat voor de komede maand...oeps!!!! Ik belde de ferry. Ik kon of morgen vroeg nog weg, of over een maand. Heeeel lang gerwijfeld, geboekt, gecancelled, weer geboekt, etc etc. En toen toch de keuze gemaakt om de volgende dag te vertrekken! Helaas wat abrupt, maar een mooie maand gehad in Tassie :D.