Lisette en ik gingen na een heerlijk ontbijt in Hotel Asia naar de Chatuchak weekend market in het noorden van Bangkok. In de hectiek van Bangkok baanden we ons door de mensenmassa heen richting de markt. Voor ik naar Thailand ging had ik me voorgenomen om de echte backpackerscultuur mee te maken: veel streetfood uitproberen, in de meest goedkope hostels slapen en vooral gewoon geen zorgen maken over iets.

De eerste kar met eten die we tegenkwamen aan de weg had echter een 'kok' die net een stuk rauwe kip in zijn blote (hele viezige) handen had die hij in de brandende zon aan het snijden was. Nog lichtelijk getraumatiseerd van mijn heftige voedselvergiftiging van de paar dagen ervoor besloot ik er die dag met een grote boog omheen te lopen.

De weekend market zelf kan ik niet beschrijven. Ze hadden werkelijk alles. Van neppe nikes tot nepbloemen, bikini's tot verse aardbeien, schilderijen tot lepels, jurkjes en levi jeans: noem maar op. Het was druk, warm, hectisch en belachelijk goedkoop. Lisette en ik hebben hier een groot deel van ons weekend doorgebracht. Buiten dat we natuurlijk een hele nieuwe garderobe aangeschaft hebben (voor nog geen 100 euro) was het ook ontzettend leuk om gewoon de sfeer te proeven. Er waren toeristen, maar het grootste deel van de bezoekers was toch zeker Thai.
Hier leerden we o.a. onderhandelen voor de prijs. Waar ze beginnen met 600 Baht voor een broekje kun je de prijs met een beetje moeite prima omlaag krijgen tot 150/200 Baht. Dit hangt echter wel af van de plaats waar je bent. In de weekend market ontmoetten we bijvoorbeeld lieve oude vrouwtjes die ons in hun beste Engels duidelijk probeerden te maken dat ze ons zo mooi lang vonden. Met de verkopers daar hebben we vaak leuke gesprekken gehad. Die avond waren we naar de Patpong Night market geweest. Dit was een wereld van verschil met de gemoedelijke sfeer op de weekend market.

Sommige van jullie die hier al eens geweest zijn weten hoe grimmig sfeertje er op deze "markt" hangt. Ieder kraampje verkoopt tasers, messen, boksbeugels en andere wapens. Eromheen zitten veel stripclubs en verborgen (gedwongen) prostitutie. De flyers met shotjes worden in je gezicht geduwd en je word letterlijk om de 2 meter vastgepakt en bijna ergens mee naar binnen gesleurd. Goede oefening om eens je assertiviteit te testen, je moest letterlijk agressie en half geweld gebruiken om de proppers van je af te krijgen. Jullie zullen het vast niet geloven maar uiteindelijk was zelfs ik goed in het onderhandelen voor een redelijke prijs!

Ook waren we die avond voor de Night market naar een Ping pong show geweest op advies van mijn vriendinnen die al eerder gebackpacked hebben door Azie. Een ervaring is het zeker, haha. Ik zal jullie een uitgebreide beschrijving besparen: gewoon gaan als je in Bangkok bent.

Die zondagavond besloten we naar Khao san road te gaan met Emilie en Anna. Wederom is het erg lastig om deze plek te beschrijven. Terwijl we op een mega druk terrasje met keiharde muziek bier uit een reuzachtig glas zaten te drinken stonden twee mensen naast ons op het terras enthousiast the dansen (overduidelijk niet onder invloed van alleen drank) terwijl aan onze rechterhand een dronken Braziliaan een gefrituurde schorpioen met sojasaus volledig aan het opeten was. Op het zelfde moment praatten we met een leuke groep engelse vrouwen van een vrijgezellenfeest die helemaal de weg kwijt waren en enorme buckets met wodka redbull aan het wegwerken waren alsof het water was. Ondertussen werd je door de honderden straatverkopers gevraagd of je misschien interesse had in een gefrituurde kakkerlak of een Tibetaans hoedje. Ook raakte je makkelijk in gesprek met alle backpackers die er waren omdat je zo'n halve centimeter van elkaar af zat op het terras, haha. Nadat we een paar clubs en kroegen in waren gegaan gingen we 's nachts (via de Mcdonalds) met de tuktuk terug naar onze mooie hotelkamer. Het was ontzettend leuk om alle verhalen van andere backpackers te horen. Mijn volgende trip gaat zeker ook naar de Thaise eilanden!

Volgensmij was het die maandag dat we afscheid namen van Emilie en Anna die naar Hua hin gingen. Samen met Lisette besloten we op ons brakke dagje 's morgens de Grand palace te bezoeken (slechtste idee ooit) om 's middags te relaxen bij het zwembad op het dak van ons hotel. Ik ben nog nooit op een plek geweest waar zoveel toeristen bij elkaar waren als bij de Grand palace. Honderden tourbussen volgeladen met Aziaten vulde iedere vierkante meter van het enorme gebied. Het was bloedheet en de parapluutjes tegen de zon vlogen je om de oren. Het was absoluut mooi, maar het toerisme verpestte voor mij zeker een groot deel van ons bezoek. Je werd letterlijk zonder vraag of opmerking aan de kant geduwd door een toerist als hij/zij even een foto wilt maken en je in de weg stond. Buiten het toerisme om was het wel prachtig gebouwd en waren de tempels binnen heel bijzonder. Helaas mochten we hier geen foto's van maken maar dit is zeker een aanrader om eens te bezoeken.

Na het afscheid met Emillie en Anna gingen we even 'tannen' boven op het dakterras van het hotel. Je kon letterlijk het volgende flatgebouw niet zien door de smog, het was dus vooral genieten van de warmte en het even uit de hectiek van alle mensen zijn. Het was heerlijk om even te zwemmen na onze brakke hectische ochtend bij de Grand palace.

Volgensmij was het ons plan om die avond naar Khao san road te gaan om te kijken naar alle leuke winkeltjes die we die avond ervoor tijdens het uitgaan hadden gezien. Onze tuktuk zette ons op een andere hoek af waardoor we lichtelijk verdwaalden en uitkwamen bij Tanon Rambuttri. Deze straat had nog tien keer zoveel sfeer en leuke tentjes als Khao san road. Overal waren leuke restaurantjes, winkeltjes, street food en massage salons. We shopten een beetje en zochten toen onze weg naar Khao san road. Op een gegeven moment kwamen we steeds afgelegener en liepen we door een krottenwijk waar we letterlijk door de huisjes heen liepen en alle zwerfhonden sliepen. Voor ons liep een westers stelletje die ook steeds bevestigend naar ons keken of we wel goed gingen. We bleven maar de bordjes volgen met 'shortcut khao san road' door de donkere straatjes heen. Op een gegeven moment werden we een trap opgeleid wat leek op een woning. Het meisje voor ons vroeg aan ons of we enig idee hadden wat we deden en dat zij alleen maar doorliepen omdat wij ook doorliepen. Gezien wij precies hetzelfde deden lachten we allemaal en gingen we maar twijfelachtig samen door de deur heen. We kwamen toen gelukkig in een soort achterkamer van een willekeurig cafe uit die om de hoek van Khao san road zat. Geen idee hoe ze dat hadden bedacht, maar we waren alle vier opgelucht dat we niet ergens zonder portemonnee in een greppel lagen op dat moment.

Na een korte shopsessie in Khao san road zagen we niet echt een leuk restaurantje om te eten dus besloten we terug te gaan naar Tanon Rambuttri. We gingen in een van de heerlijke massagestoelen langs de weg liggen om een voetmassage van een half uur te krijgen terwijl we naast ons leuk live muziek hadden en een beetje mensen konden kijken op straat. Zo'n voetmassage is rond de 2/3 euro en is echt fantastisch. Zoals velen van jullie wel weten ben ik een groot fan van massage/kriebelen dus dit hebben we zeker ook vaak genoeg gedaan.

Daarna werden we weer even heerlijk geconfronteerd met de Aziatische cuisine toen Lisette een "mild spicy" curry bestelde. Toen ze na twee happen stopte begreep ik niet echt hoe erg het kon zijn. De groene curry leek alles behalve pittig en de groene curry bonen erin leken me ook prima te doen. We probeerde beiden nog een hapje waarna we half huilend met opvliegers van de pittigheid extra water probeerden te bestellen. Het Franse gezinnetje naast ons lag helemaal dubbel waardoor we in een leuk gesprek belandden. Erg leuk om zo eens andere verhalen te horen dan die van de gemiddelde backpacker.

We gingen vroeg slapen voor ons tripje de volgende dag: Co van Kessel tours! Op advies van velen hebben we een fietstocht geboekt door de buitenwijken van Bangkok. Deze vertrok 's morgens om 8 uur en duurde tot +/- 1 uur 's middags. Dit was ook echt fantastisch. We begonnen onze tocht in China town. We fietsten door de kleinste straatjes langs opstartende gezinnen die hun eerste kipsate en noodles alweer zaten te bakken. We konden letterlijk in de huizen kijken van de bewoners. We reden door markten en langs scholen, langs tempels en de waterrand. Vervolgens gingen we met een aantal longtail boten een stuk verder uit het centrum om te kijken hoe het leven buiten het stadscentrum er aan toe gaat. Hier kwamen we door kleine weggetjes die door de velden gingen waar veel groenten werden verbouwd. Je moest hier letterlijk de trossen bananen aan de bananenbomen ontwijken. We hadden weer wat leuke gesprekken met de rest van de groep. Naar mijn mening is een van de leuke dingen aan backpacken dat je vaak mensen ontmoet die je normaal niet zo snel tegen zou komen in het dagelijks leven. We hebben bijvoorbeeld erg gelachen met een gepensioneerd Vlaams koppel, een jong stelletje uit Zeeland en een avontuurlijk koppel uit Sydney. Na een overdadige lunch in een klein restaurantje aan het water bracht onze gids Dream (bijnaam voor toeristen, de echte Thaise naam is vaak te lastig om uit te spreken) ons terug naar de binnenstad.

Ergens in de dagen hebben we met een tuktuk een tour door 4 tempels gedaan. De kleinere tempels waren mooi, maar degene die me het meest is bijgebleven is absoluut de Golden mountain temple. Je begint beneden aan een lange trap die je langs allerlei beelden brengt, weergegeven in kleine oases met stoom en mooie bloemen. De trap cirkelde verder omhoog waar je soms bij een plateau kwam waar enorme bellen hingen. Gek genoeg waren er bijna geen toeristen te bekennen. Een aantal mensen baden en lieten een voor een de bellen afgaan terwijl we naar boven liepen.
Het werd steeds stiller naarmate je hoger de berg op kwam en op een gegeven moment kon je zelfs de bellen zachtjes in de wind horen, zonder dat iemand ze aanraakte. Eenmaal boven op het dak was het prachtig. Overal hingen weer kleine belletjes met in het Thais gebeden erop geschreven en je kon de hele stad zien. Hopelijk is de sfeer van daarboven een beetje duidelijk op de foto's. Ze zitten in het mapje Thailand.

De laatste middag lagen we nog even voor het laatst op ons dakterras voor we onze laatste decadente avond in Bangkok gingen beleven op de Red Sky bar in het Centara Grand Hotel. Gezien we de afgelopen 10 dagen op dat moment alleen hadden gelopen in onze meest comfortable backpackoutfits leek het ons tijd om onze cocktailjurkjes en hakken uit de kast te trekken.

Met onze chique outfits doken we in ons laatste tuktuk en werden we bij een prachtig hotel afgezet. Alles was van Marmer en we werden door meerdere medewerkers meteen begeleid naar de 54ste verdieping waar we een Mai Tai en een glaasje Sangria namen in de red sky bar. Na een uurtje van het uitzicht te hebben genoten werden we begeleid naar onze tafel aan de rand van het restaurant. We kregen meteen warme handoekjes, een kan met bronwater en de kaart. Het gemiddelde gerecht was tussen de 1500 en 2000 Baht en was bijvoorbeeld Kreeft, pasta met truffels, Foie Gras of iets anders decadents. We konden ons een klein gerechtje wel veroorloven en hebben heerlijke soep en pasta met truffels gegeten.

Na ons skydiner gingen we naar een Ladyboys show in het Playhouse Theatre. Ik ben bang dat ik jullie moet vertellen dat ze echt zo mooi en geloofwaardig vrouw zijn als de verhalen aangeven. Ik was redelijk jaloers op de benen van de gemiddelde ladyboy. Ze droegen de strakste catsuits en showpakjes dus alles was wel zichtbaar, als jullie begrijpen wat ik bedoel. De show was fantastisch, ze deden een hele goede typische drag queen show.

Onze allerlaatste dag besteedden we aan een laat ontbijt, poging tot inpakken van onze backpacks en een afsluitende massage in de massagesalon om de hoek. Eind van de middag namen we de skytrain naar het vliegveld om het mooie Thailand te verlaten.

Iedere dag hebben we zoveel beleefd en gezien dat onze dagen in Bangkok als veel langer voelde dan de tijd die we er werkelijkheid besteed hebben. Ik keer zeker nog eens terug naar Azie, maar dan voor minstens drie maanden. Alle verhalen van alle mensen die we ontmoet hebben waren genoeg om me alvast te laten dromen over mijn volgende reis!