Having fun!

Na mijn vorige zware bericht is hier een luchtig stukje over mijn vrijetijdsbesteding in Haydom! Via de andere medische studenten heb ik de stoffenwinkels en de supergoedkope kleermakers ontdekt in het dorp. Voeg daaraan toe een paar prachtige voorbeeld jurkjes uit de Cosmopolitan en je hebt een waar paradijs voor ons meisjes! Een paar keer per week maken we de trip naar het dorp om stoffen uit te zoeken en daarna te gaan passen en meten voor het perfect zittende handgemaakte jurkje. Zo decadent...

De meeste buitenlandse artsen en geneeskunde, verpleegkunde en fysiotherapie studenten komen uit Noorwegen. Verder zijn er een paar Engelsen, Nederlanders, een Amerikaan en een Zuid Afrikaan. Het is een gezellige mengelmoes. Er is altijd wel iemand met wie ik wat kan gaan doen. Na het werk spelen we volleybal met de lokale jongens of gaan we de o zo schattige kindjes uit het weeshuis knuffelen. Een paar keer per week gaan we joggen rond Mount Haydom. En in het weekend gaan we op kroegentocht in de lokale pubs (lees: hok met twee tafeltjes en vier stoelen).

De afgelopen weken heb ik twee leuke tripjes gemaakt. De eerste was een weekend op safari in Ngorongoro Crater en Lake Manyara. Geweldig was het om van zo dichtbij wilde dieren te zien in hun natuurlijke omgeving! In een landcruiser met open dak reden we tussen leeuwen, giraffes, zebra`s, gnoe`s, bavianen, nijlpaarden, olifanten, hyena`s en buffalo`s. Ik heb mijn ogen uitgekeken, zo indrukwekkend is de natuur. En gevaarlijk. We stopten om een olifant van dichtbij te bekijken, die op 2 meter afstand aan een boom zat te knabbelen. Toen we weer weg wilden rijden wilde de auto niet meer starten. Samen met een arts en een andere student ben ik uitgestapt om te duwen, constant een oogje houdend op de olifant die ik kon horen ademhalen!
Met het verhaal van de jager vers in mijn geheugen klopte het hart in mijn keel. Gelukkig was de olifant in een goede bui en kwamen we er met alleen een stoot adrenaline in ons bloed vanaf.

Een week later ben ik met Esther, een huisgenootje, naar Karatu gefietst, 160 km hier vandaan. Een mooie tocht van twee dagen berg op berg af fietsen. De eerste paar uren waren leuk, en genoot ik met volle teugen van het landschap en de leuke dorpjes waar we doorheen kwamen. Daarna begon alles pijn te doen en werd het afzien in de hitte. Gelukkig was er na elke beklimming een afdaling waar we keihard naar beneden konden suizen, en heerlijk in de wind konden afkoelen, ondertussen biddend dat we niet zouden vallen over de stenen op de slechte weg, zonder helm of kniebeschermers. Pas aan het eind ben ik hard gevallen op een gelukkig vlakke weg net voor Karatu, doordat mijn voorband het begaf. Ik kwam er goed vanaf met slechts een gat in mijn broek en een paar schaafwonden op mijn knie en handen, maar wel met gedeukte trots! In Karatu hebben we onszelf beloond door in het zwembad van een luxe resort te relaxen. Heerlijk...