De laatste twee weken in het ziekenhuis zijn voorbij gevlogen. De laatste keer rondes doen, de laatste keer de vertrouwde gezichten van collega's zien en de laatste keer van de lach genieten op de gezichten van de kindergezichtjes in de kinderafdeling en de laatste knuffels van de baby's in het weeshuis. En niet te vergeten de laatste keer bij de kleermaker om de laatste jurkjes op te halen en deze in de tailor-made tas te stoppen die noodzakelijk was om mijn nieuwe garderobe te herbergen.



Mijn reis ging naar mount Meru, de tweede berg van Tanzania (4566m). Deze trekking van drie dagen is een van de mooiste die ik ooit heb gedaan. De eerste dag liepen we aan de voet van de berg langs giraffes, buffalo's en zebra's. We werden vergezeld door een gewapende ranger voor het geval een zich bedreigd voelende buffalo zou aanvallen. De tweede dag klommen we verder door oerwoud waar het wemelde van verschillende soorten apen, vogels en andere dieren. In de laatste hut aangekomen sliepen we een paar uur voor we 's nachts aan de topbeklimming begonnen. Het pad was steiler dan de Kilimanjaro, maar de bijtende kou en de ijle lucht van de veel hogere Kili ontbraken hier, wat deze tocht veel draaglijker maakte. Het was volle maan en het was niet nodig de hoofdlampen te gebruiken. Het landschap waar we doorheen liepen heeft zelfs in het donker veel indruk op me gemaakt. We liepen over de rand van de krater en zagen om ons heen de dramatische vormen van de omringende bergruggen en kraters. In de verte konden we Arusha met haar vele lichtjes zien liggen, maar het leek of we in een ander tijdperk waren, omringd door het maanlandschap. Op de top hebben we gewacht op de zonsopgang om daarna weer langs dezelfde weg af te dalen en te genieten van hetzelfde landschap wat nog prachtiger was in het daglicht. Een wonderlijk mooie berg, mount Meru!