Dat is wennen.

Met deze winterkou moet het voor jullie allen vast wennen zijn. Een verregende zomer van 2011, een warme winter, het zat jullie niet mee. Ons wel. Op twee maand na hebben wij het al een jaar warm, vrijwel elke dag. Vandaag was het warm in Georgetown, Maleisië. En Maleisië is voor ons ook wel wennen hoor. In tegenstelling tot China en Indonesië (vooral die laatste) hoeven we nooit meer af te dingen, kunnen we elke dag genieten van een fatsoenlijk ontbijt/lunch/diner en transport, onszelf van A naar B verplaatsen was nog nooit zo gemakkelijk. Het levert ons zeeën van tijd op, en als je dan in (niet bijster levendige) steden zit, is dat soms lastig in te vullen, dus bij deze een verhaaltje.

Helaas moesten we het zonder jullie tips doen, maar we hebben het eerste deel van Maleisië bijna afgewerkt. In Melaka hadden we een leuk stekkie waar vanuit we de straten onveilig konden maken. Dat viel reuze mee omdat de straten al vreselijk onveilig werden gemaakt door trishaws, een soort becaks (Indonesische variant) maar dan anders. Rijkelijk versierde zijspan-fietsen met bloemen en lichtjes en hippe beats/chinese meuk/classic 80 & 90's hits dreunden uit de boxen. En een klandizie dat die trishaw-bestuurders hadden: voor de Chinezen was het namelijk nog steeds vakantie i.v.m. Chinees nieuwjaar. Het was dicht tegen een oktoberdrukte in China aan, en dan weet je wel hoe druk het was. Nu we in Maleisië zijn hoeven we ook niet meer elke dag tegen de nasi goreng aan te kijken, maar kunnen we ook genieten van een lekker Indiaas gerecht (zonder dat we daar 24/7 op de pot hoeven te zitten). Leuk aan Melaka was de enorme hoeveelheid Nederlandse gebouwen. Niet alles was door Nederlanders gebouwd, veel hadden ze ook veroverd en een VOC teken opgezet/gedrukt/gekerfd. We deden alles maar vroeg in de ochtend want de dag ervoor hadden we ervaren hoe druk het was. Zo hebben we overal mooie kiekjes zonder al te veel Chinezen erop kunnen nemen. De rest van de tijd hebben wij o.a. een nieuwe bikini voor Marloes gekocht, want ja, de stranden van Thailand wachten straks en een vrouw moet natuurlijk verschillende setjes hebben om mee voor de dag te komen (foto's volgen vast…J)

Na Melaka gingen we met hoge verwachtingen naar de Cameron Highlands. Dat ligt hoger dan Melaka en het is dus kouder, max een graad of 23. Natuurlijk kwamen we niet hier om stil te zitten dus na wat informatie te hebben ingewonnen over verschillende trails gingen de wandelschoenen aan en: hopsakee, de paden op, de lanen in. De eerste dag was ff aftasten wat de moeilijkheidsgraad was, en die viel mee, zowel in stijging en daling, als in afstand. Wat ons opviel was dat er enorm veel toeristen waren in het stadje maar dat we er geen een zagen in de bossen. De volgende dag dan misschien, maar weer niet. We hadden een trail genomen die een stukje pittiger was dan de dag ervoor en we moesten regelmatig elkaar opdrukken/optrekken om op/over obstakels (lees: bomen en boomstronken) te komen. Het was zelfs zo zwaar dat onze schoenen averij hebben opgelopen. Boven op de berg kwamen we alle mensen uit het stadje tegen, die boekten allemaal een toer en gingen met een busje omhoog, dat kan natuurlijk ook. Na een lift van vriendelijke Nieuw Zeelanders richting de theeplantage hebben we enorm genoten van het uitzicht. In één woord: prachtig. Na nog een mooie vlindertuin te hebben bezocht waren we weer terug in het stadje waar we het ook wel gezien hadden. De laatste trail en theeplantages waren enorm mooi en uitdagend, maar verder vielen de Cameron Highlands ons redelijk tegen qua trails en vergezichten.

Georgetown dan maar. Geen research gedaan, lekker op de dolle pof. Iets met koloniale gebouwen en makkelijk aanvragen van Thais visum voor 2 maand. Dat laatste maar meteen gedaan en vandaag de stad ingelopen. Na 3 uurtjes sjokken waren we weer terug. Daniel voelde zich verkouden (zeer waarschijnlijk door de airco in de bus) en Marloes vocht ook tegen de hitte. Georgetown heeft mooie gebouwen, allemaal opgericht en gebouwd door de Engelsen. Natuurlijk is ook hier weer een Little India en Chinatown en heel veel mensen die ook naar Thailand willen. Stapels met paspoorten gaan er in ons hostel elke dag naar de ambassade en terwijl we dit typen komen de reizigers met bosjes binnen. In mini-busjes natuurlijk, hier komen backpackers met geld blijkbaar J In ieder geval, beide zijn we de steden een beetje zat. Er zijn zeker mooie gebouwen te zien, maar daarmee ben je snel klaar…en behalve een mall is er dan verder eigenlijk weinig meer te doen. Morgen vertrekken we dus naar Langkawi, de laatste stop van Maleisië en hier hopen we mooie stranden te vinden (daar zijn we wel aan toe!). Daarna eilandhoppen we door naar Thailand waar we ongeveer een week of 5 zullen verblijven. Misschien hebben jullie in tegenstelling tot Maleisië wel tips voor Thailand, dan zijn die van harte welkom. Allard en Maartje, alvast bedankt voor jullie bijdrage!!

Veel schaatsplezier voor de het komend weekend, wij gaan morgen lekker op het strand liggen.

Tot in Thailand,

Daniel en Marloes

PS. Papa, gefeliciteerd!!!! We drinken er in ieder geval 1 op je...als het budget het toelaat misschien wel 2.