Xin Chiao (hallo in het Vietnamees) lieve mensen,

Zoals jullie kunnen lezen zit ik nog in Vietnam....

Vanochtend ben ik rond 5 uur aangekomen in Sapa. Een ontspannen, vriendelijk dorpje midden in de bergen in het Noorden van Vietnam.
Sapa staat bekend om zijn trekkingen door bergen en langs de rijstvelden. Drie keer raden wat ik morgen ga doen?!
Heel goed... een 3-daagse trek, oftewel per dag 5 a 6 uur hiken. Eindelijk weer een beetje fysiek bezig zijn, heb ik echt zin in. Van reizen wordt je op z'n tijd behoorlijk lui... Daarom probeer ik er zo af en toe actieve trips te doen en hiken behoort toevallig tot een van m'n favorieten. Wie had dat ooit gedacht?!

Jullie hebben nog steeds de avonturen uit Noord Thailand, Laos en Cambodja van me tegoed. Dus bij deze...

Na het party eiland Ko Phangan was ik toe aan wat ontspanning. Het relaxen vond plaats op het nog niet 'echt' ondekte eiland Ko Phayam. Met 'niet echt ondekt' doel ik op een eiland, waar zeker 80% minder toeristen te vinden zijn dan op de 3 andere eilanden die ik in Thailand heb bezocht (een beetje een kromme zin, maar jullie begrijpen vast wat ik bedoel).
Op het moment is dit eiland nog niet zo populair in heel 'backpackersland', wat inhoudt dat de verhouding local-toerist 50-50 is (als je geluk misschien zelf 60-50). Helaas gaat de mond-op-mond reclame rap, dus ik geef het max 2 jaar tot de backpackers het hebben omgetoverd tot Ko Phangan de tweede.
Nu wordt wordt Ko Phayam nog vergeleken met Ko Phangan in zijn 'jongere jaren': een eiland met een schoon, bijna verlaten strand, een ontspannen, vriendelijke vipe, geen auto's te bekennen, een oase van rust... Kortom: Welcome to paradise!
Ondanks dat het eiland echt een plaatje uit een reisgids was, kon ik me er niet langer dan 2 dagen vermaken. Er waren voor mij iets te veel oude mensen, zweverige/vreemde hippies en het regende op dat moment nogal.
Dus de volgende middag besloot ik de boot + bus richting Bangkok te pakken om vanuit daar naar het Noorden te reizen.


Chang Mia was de volgende bestemming.
Na een nachttrein van ruim 12 uur, kwam ik aan in een stad, die op dat moment in vergelijking tot Bangkok als een oase van rust aanvoelde. Ik voelde me er direct thuis.
In Chang Mia heb ik een 3-daagse hike in de jungle met 10 andere backpackers gedaan, wat absoluut tot een van m'n highlights behoort!
Na een olifanten trek van ong. een uur, begon het echt hike werk... En ik heb het geweten. Tjezusss... hiken in de brandende zon + tropische klimaat is niet gemakkelijk kan ik je vertellen. Onze gezellige groep, legendarische gids en het schitterende uitzicht maakte het helemaal goed. Het was het zweten (10 liter) en de spierpijn dubbel en dwars waard!
De natuur kan zo iets magisch hebben. Ik moest af en toe echt even stil staan en beseffen dat ik dwars door de jungle van Thailand aan het hiken was. Op zo'n moment, als ik even helemaal stil was en goed luisterde naar de 1000 en 1 geluiden van de jungle en de frisse geur op snoof, voelde ik me een van de gelukkigste mensen ter wereld! Wat een leven...
Na ruim 5 uur gehiked te hebben, hadden we de top bereikt.
Even een geestig moment tussendoor: Een paar 100m voor onze uitrustplaats kreeg Tracy, Canadees meisje, het voor elkaar om vol in de moddder onderuit te gedaan. Ik zag het gebeuren en kon me lach niet in houden... Dat had ik beter wel kunnen doen.. God strafte meteen; Je raad het al... Nog geen 2 min. later landde ook ik vol in de modder. Lekker bezig!
The hilltribes (wat is het Nederlandse woord ook alweer?), bij wie we die nacht verbleven, wisten niet zo goed waar ze moesten kijken. Ik ben erg benieuwd wat er op dat moment door hen heen ging...

Nadat ik me met een emmer water had opgefrist, kon ik met een biertje in de hand genieten van zonsondergang. Daar zaten we dan, voldaan en volledig uitgeteld op een bamboo terras op de top van een berg te genieten van het goede leven. Erg ontspannen!
De avond bestond uit het lekkerste eten van Thailand naar binnen werken, kaart spelletjes, biertjes drinken, gitaar spelen en zingen rondom het kampvuur.

De volgende ochtend, na een heerlijk ontbijt, konden we er weer tegen aan.
Deze dag leek me gemakkelijker af te gaan. Waarschijnlijk omdat ik beter op dreef was, maar nog waarschijnlijker omdat we vooral bergafwaarts gingen.

Rond lunchtijd stopten we bij een waterval voor een frisse duik om vervolgens de hike van 2 uur voor te zetten.
Wederom kwamen we zo tegen zonsondergang bij een dorpje midden in the jungle aan. Ook daar had onze gids met behulp van 2 local dames heerlijk voor ons gekookt en hebben we de avond op een soortgelijke manier doorgebracht als de avond ervoor. Het enige verschil zat hem in de spookverhalen, die natuurlijk niet mochten ontbreken, en het gegil van Lisa na het zien van een gigantische spin in de w.c.
Lisa heeft het vervolgens voor elkaar gekregen om me vrijwel de hele nacht wakker te houden met d'r lichtelijk paranoide gedachten over spinnen in d'r bed, schorpioenen in de klamboo, stropers rond onze bamboo hut (ik begon op een gegeven moment ook mensen vlakbij onze hut te horen, niet heel chill), enz.

De laaste dag bestond uit een hike van 2 uur, wildwater raften en bamboo raften. Al met al was het een goed geslaagde tocht, die ik niet zo snel zal vergeten!

Ik ben nog een paar dagen in Chang Mia gebleven. Ik heb me mezelf o.a. vermaakt met een Thaise kookcursus te volgen. Jawel jongens, ik ben omgroepen tot een professionele Thaise kok. Ik heb zelfs een diploma! Dus, jullie weten wat jullie te wachten staat... Zodra ik terug ben, mogen jullie al m'n lekkere (mislukte) gerechten proeven!
Verder heb daar een leuke groep mensen ontmoet met wie ik gechilled heb in het park, markten heb bezocht en het nachtleven onveilig heb gemaakt.
Met dezelfde groep, die uit 8 gestoorde Engelsen, een Australier en een Amerikaan bestond, heb ik vijf briljante dagen gehad in Pai. Een schatig hippie dorpje in het Noorden van Thailand.
Nu ik er zo achteraf op terugkijk kan ik zeker zegen dat deze dagen tot een van m'n leukste dagen van me trip behoren en dat heeft zeker met de groep te maken. We zaten allemaal ongeveer op dezelfde lijn en ik heb nog nooit zoveel gelachen in een paar dagen tijd.
Elke dag was weer een feest... Scooters huren, cruisen door de bergen, zwemmen in de watervallen en de hotsprings die echt bloedje heet waren (lees: 40 graden), klimmen + zonsondergang bewonderen op de Canyons, rugbyen in het zwembad, heel veel drankspelletjes spelen, in een hangmat films kijken, onze eigen buckets creeeren en deze op de picknick tafels voor de supermarkt op straat drinken, gitaar spelen rondom het kampvuur, het maffia-spel rond het kampvuur spelen (wordt ook wel het wolven-spel genoemd), elke avond belachelijk lekker eten, dansen en ga zo nog maar even door.

4 april liep m'n Thaise visum af, maar omdat iedereen niet wilde dat ik weg ging hebben ze allemaal 5 euro ingelegd, zodat ik nog een dag extra kon blijven. Dit bedrag dekte namelijk m'n boete. Dat geeft alleen maar aan hoe vet we het hadden.
Helaas liepen er meerdere visa af en moesten we eraan geloven dat de groep, we noemde elkaar inmiddels 'The Pai family' (Ik weet, erg fout!) z'n eigen weg ging.

Lisa, Darren, Jason en ik zijn richting Laos gegaan. Aan de grens hebben we Darren gedag gezegd. Hij had een motor gekocht en ging hiermee de rest van z'n reis cruisen. Lisa, Jason en ik hebben de slowboat over de Mekong rivier richting Luang Prabang gepakt.
En als ik slowboat zeg, dan bedoel ik ook echt SLOWboat! 2 dagen lang moest er ruim 7 uur lang op kaarsrechte, houten bankjes gezeten. Erg comfortabel kan ik je vertellen, maar het uitzicht maakte het helemaal waard!

Luang Prabang is zeker een van m'n favoriete steden van Zuid-Oost Azie. Het ligt aan de Mekong Rivier en een paar bergen. Er heerste een ongelooflijke ontspannen vibe en de architectuur doet Frans aan. Het is eigenlijk gewoon Frans. Verder kun je er heerlijke eten, is er een geweldige nightmarket, zijn er mooie watervallen en prachtige tempels. Dus ook daar hebben we ons een paar dagen goed vermaakt!

Hierna besefte we ons dat het Noorden van Laos toch ook een bezoekje waard te zijn. Dus besloten Lisa en ik ons te wagen aan een stuk 'off the beaten track'. We hebben een paar dagen in Nong Kiaw en een paar dagen in Mong Niouwg gezeten. Beiden twee piepkleine, typische Laos (bestaat alleen uit bamboohutten of houten, bake-to-basic-huisjes) dorpjes midden in de bergen en aan de Mekong rivier.
Woah, wat was dat vet! Eindelijk had ik het gevoel dat ik echt in het pure Zuid-Oost Azie zat, wat nog niet verpest was door de toeristen. Lisa en ik hadden een schitterende bungalow met balkon aan de rivier, dat uitkeek op een berg. Wat wil je nog meer?
In Mong Niouwg hebben we nog een fishing trip gedaan. Met z'n 5'en + 2 gidsen in een houten bootje zijn we richting (tussen de bergen!) het kleinste dorpje dat ik ooit heb gezien gevaren. Het dorpje bestond letterlijk uit 1 straat met 8 bamaboo hutten. Daar werden we, omdat een aantal van ons zijden sjaals hadden gekocht, door het hoofd van het dorp in zijn huis uitgenodigd. We troffen een stuk of 10 lichtelijk aangeschoten mannen van middelbare leeftijd aan. Ze boden ons direct shotjes Laos, Laos wiskey aan. Dit is wiskey die ze zelf brouwen en erg sterk is. Na een aantal rondjes voelden we hem al een beetje hangen en hebben we als onze tactiek in strijd moeten gooien om ze op een gegeven moment te weigeren. Tja... je wil ze natuurlijk niet beledigen.
Met een laatste toost wenstten ze ons allen veel geluk met onze verdere reis en bedankten ze ons voor ons bezoek, geweldig! Ik wist het toen zeker; De mensen uit Laos zijn verreweg de liefste mensen die ik tot nu toe heb ontmoet!
Hierna hebben we ons goed vermaakt door ons te verwonderen over hoe onze gids op uiterst primitieve wijze vissen ving. Na met z'n visnet een halve cirkel in het water gecreerd te hebben, sloeg hij met een bamboo stok op het water om de vissen richting zijn net te verjagen. Binnen een paar minuten had hij zeker een stuk of 10 vissen te pakken, ongelooflijk. Daar kunnen wij westerlingen nog wat van leren!

Op een onbewoond strandje aan de rivier hebben we de vers gevangen vis gebraden en deze onder het genot van sticky rice en andere typische Laos gerechten gegeten. Daarna nog even gezwommen en genoten van het feit dat we daar midden in de bergen aan de rivier vrijwel de enige waren.
Tot slot hebben we nog een grot bezocht en gezwommen in het crystal heldere, ijskoude water om vervolgens richting 'huis' te varen. Wat een dag!

Die avond met onze gids + wat locals tot in de vroeg ochtenduurtjes Laos, Laos gedronken en vooral veel gelachen.

Ooh wat me ineens te binnen schiet is... de STORM! Tjezuss jongens, ik heb me toch een storm meegemaakt. Het scheelde niet veel of ik was er niet meer geweest.
Na een ontspannen dag zaten we op onze veranda een storm in de verte te bekijken. Gezien we behoefte aan een filmavond hadden en we deze wens niet in vervulling konden brengen, besloten we in een rij op de veranda onze 'eigen film' te maken. De storm lichtte de bergen op, wat een indrukwekkend effect hadden. Wij hebben daar een prachtig verhaal van gemaakt. Iets in de trant van: Er waren eens 6 reizigers, die zich verveelde en wachtte todat de storm hen zou raken... Plotseling, na een donder en een slag raakte de bliksem een boom 2m van hen vandaan... enz'
Nog geen 5 min later begon de wind op te zetten, de honden begonnen te blaffen. Er ging nog evend oor me heen: "s***, de honden blaffen. Ze merken vast aan hun instinct dat er iets gaat gebeuren!" Maar ik liet me afleiden door ons 'spannende' film.

Kort daarna wees Lisa ons op een gigantisch zwarte wolk. Great! Maar zo geweldig bleek dat dus niet te zijn toen we binnen een paar seconden de storm met windkracht 100 onze kant op zagen komen. Ik heb echt nog nooit zoiets aanstaanjagend gezien. Een dikke stroom van groen/gele regen + wind en een gigantische pik zwarte wolk kwam onze kant op. In paniek raapte we allemaal onze spullen bij elkaar, maar we waren al te laat... De stoelen en tafels vlogen om onze oren. En echt zonder grappen, het scheelde niet veel of de wind had ook ons meegnomen! Regen kwam met bakken uit de hemel, de druppels waren zo groot, dat ze pijn deden. Deze veranderde al gauw in hagel. Daken van hutten vlogen door de lucht en het dorp werd wakker geschud met heftige donder en bliksem.
Gelukkig was onze guesthouse dichtbij en we hadden nog meer geluk dat we een cemente huis zaten (we waren de enige in het piepkleine dorpje). We hebben een uur in onze kamer geschuild en pas toen we geen regen en wind meer hoorde en er langzaam stemmen van buiten kwamen, durfden we onze gezichten weer buiten onze deur te laten zien.
Ik kon m'n ogen niet geloven. De storm had zowat het hele dorp omver geblazen, voor zover ik het kon zien. De electriciteit was immers uitgevallen. Vrijwel alle huizen waren hun daken kwijt. Andere backpackers hadden een zijknatte tas, op de bar waar wij even later vrienden zouden ontmoeten was een boom omver gewaaid (gelukkig geen gewonden), een grote slowboat was losgeslagen en tot z'n 'buik' gezonken. Ja... ik kan je vertellen het was een pittige storm!
We hebben direct onze handen uit de mouwen gestoken en de locals geholpen waar we helpen konden.
Alle mannen + toeristen van het dorp waren opgetrommeld om de boot uit het water te trekken.
Misschien een beetje cruw om te zeggen, maar het was een mooi gezicht om de mannen met zaklantaarn op hun hoofd te zien werken. Dit vooral omdat in Laos met name de vrouwen al het werk doen.

Goed het was een spannende ervaring op zich, wat ik niet had willen missen!
De volgende ochtend rond een uur of 10 kwam ik m'n kamer uit. Ik stond versteld van het feit dat het dorp erbij lag alsof er niets was gebeurd. Ik heb erg veel respect voor de locals die met alle wilskracht en positieve energie elkaar hielpen om het dorp weer op poten te krijgen. Binnen een paar uur lag het dorpje er weer al vanouds bij.

Zo, dat was me weer een uitgebreid verhaal. Waarschijnlijk zijn jullie ergen halverwege al afgehaakt. Tja.. .ik kan slechts zeggen 'stom van je'... Je hebt het mooiste verhaal gemist, whahahaha!

Nou ik kap er mee, het verhaal is me te lang om het door te lezen. Ik waarschuw jullie bij voorbaat voor eventueel spellingfouten of kromme zinnen.

Snel meer nieuws over de avonturen van Charlotte in Azie... haha!

Kus!