Alles wat Hongkong te bieden heeft in 8 dagen!

Wie zegt dat 2 weken HongKong te lang is, moet zich meer verdiepen in wat er allemaal te beleven is!! We zijn 2 weken in HongKong geweest en het was in 1 woord GEWELDIG!! Het mooie van HongKong is dat er meer is dan 'HongKong'. Je denkt dan al snel aan grote drukke steden met veel te veel taxi's en een mierennest van mensen. Maar wij weten nu wel beter, als wij terug denken aan HongKong denken wij terug aan roze dolfijnen, slapen op een verlate goudgele strand met prachtige blauwe zee, aan Las Vegas, huizen op palen, oneindige uitzicht op zee en over de bergen en aan prachtige tempels!! En voor mij persoonlijk: op een plateautje van 40x60 cm staan en 233 meter naar beneden kijken!

We hebben zoveel gedaan en gezien in 8 dagen dat ik nu al 5 minuten naar mijn scherm zit te staren omdat ik niet weet waar ik beginnen moet. Maar gelukkig houdt Fem een dagboek bij waar ze iedere dag in schrijft en dan 's avonds voor het slapen aan mij voorleest, dus die pak ik er even bij om het een beetje chronologisch te houden. Bij deze bied ik alvast mijn excuses aan voor het boekwerk wat hieronder gegarandeerd gaat verschijnen. Misschien ga ik er wel een samenvatting onder zetten, dus als je weinig tijd hebt zou ik daar eerst naar zoeken ;)

Dinsdag 09-08
We hadden zoals iedere dag weer om 7 uur de wekker gezet, maar deze ochtend kwamen we er achter dat 14 uur werken op een dag minder vermoeiend is dan Hongkong! Daarom besloten we om een ochtendje even lekker te blijven liggen. Alleen jammer dat we daar allebei niet zo goed in zijn. Mooi engels gezegde: You're burning daylight! Met die gedachte gingen we rond 10 uur toch maar uit bed om op pad te gaan naar 'The New Territories', een streek in het noorden van HongKong waar we nog aardig wat dingen willen zien die op ons lijstje staan.
We hebben gelezen dat hier 'The Wishing Tree' staat. De legende is alsvolgt: Je neemt een rood papiertje, je schrijft je wens erop gooit hem in de boom en als hij blijft hangen kom je wens uit.
Dit leek ons een leuke ervaring en daarom zijn we doormiddel van metro, trein, nog een keer metro en bus naar deze boom gereisd. Toen we hier aankwamen merkte we al snel dat het een aardig commerciële bedoeling geworden was. Het rode papiertje moest je daar kopen, hier schreven we onze wens op, daarna moest je wierook kopen deze een paar keer in de rondte draaien, 3 keer je wens uitspreken en dit alles richting the wishing tree. (je mocht er ter bescherming van de boom niets meer in gooien) Het klinkt zo misschien een beetje afgezaagd, maar stiekem was het wel erg romantisch. We moesten daarna onze wensen bij ons chinees sterrenbeeld aan een bord hangen en dan zouden onze wensen uitkomen!
Voor de rest stond er nog op ons programma om naar het museum te gaan, naar de paardenraces en naar het klooster met de 10.000 buddha's
Toen we op het station van Sha Tin waren begon het met bakken uit de lucht te vallen, het regent hier niet vaak, maar als het regent is het voor een goeie! In het kader van de bezuiniging hadden we eerder die dag al besloten om geen paraplu te kopen maar gewoon nat te worden en dat hebben we geweten! Zeik en zeik nat kwamen we aan bij het museum! Onderweg daar naartoe zei ik nog 'zal je zien, is hij vandaag nog dicht ook!' waarop Fem zei 'dat liever dan dat we niet binnen komen omdat we zo nat zijn!' en ja hoor, wij komen daar aan, staat er een bordje voor de deur: gesloten op dinsdag. Nondeju! Marja het was erger geweest als we niet binnen mochten omdat we nat waren ;)
De paardenrace bleek ook niet op dinsdag te zijn en toen hadden we ook geen zin meer om naar de tempel te gaan, dus besloten we maar om lekker terug te gaan naar onze hostel. En dan ben je toch blij met je warme douche ook al hangt hij boven de pot! Die avond hebben we ook niets meer gedaan, fem is even boodschappen gaan doen en we hebben broodje tonijn gegeten en op tijd naar bed! Het was een heerlijke dag samen, we hebben heel veel gelachen, maar zo stond deze dinsdag niet gepland in onze agenda.

Woensdag 10-08
Ook deze dag staat er veel op het programma, maar eerst: 2 PARAPLU'S SCOREN!
Het was nog steeds aardig aan het regenen dus besloten we de planning door de war te gooien en er maar een praktische dag van te maken. We hebben paraplu's gekocht, opzoek gegaan naar een lonely planet van thailand (en gevonden, maar kostte 27 euro, niet gekocht, dag later gekocht voor 1 euro, ook dat is hongkong!) een camera gekocht en nog iets geweldigs wat we absoluut niet kunnen missen voor onze reis: een kleine plastic varkenskop met zuignap waar je je tandenborstel in kunt hangen!!! Daar waren we al zo lang naar op zoek dus die moesten we hebben! Haha belachelijk maar achteraf eigenlijk toch best wel handig, want die plateautjes waar je je tandenborstel op hoort te leggen zien er hier niet altijd zo jofel uit! 's Avonds zijn we over de avenue of stars gaan wandelen, dit is een wandelpad langs het water met sterren in de vloer zoals je ze van hollywood kent, maar dan met chinese sterren en met een prachtig uitzicht op hongkong island!

Donderdag 11-08
Het enige wat over de hele wereld het zelfde is, is de weersvoorspelling: Er klopt geen f*ck van!
Maar voor deze dag betekende het iets positiefs. Het zou ook deze dag weer gaan regenen, maar ons 'prachtig'n uitzicht op de bamboe steiger met groen net vertelde ons iets anders, we hoorde deze ochtend geen waterval op onze airco kletteren en het leek deze ochtend toch aardig licht buiten.
En dat was het ook, het was een heerlijke zonnige dag en op ons programma stond voor vandaag het bezoeken van het eiland 'Cheun Chau'. Maar we moesten eerst even pinnen, zelfs dit was bij ons een beleving op zich want de automaat deed het niet. We haalde een beveiligingsmedewerker erbij die 3x op de automaat klopte en tot onze grootte verbazing kwam er een antwoord terug en dit was geen computerstem! Er zat blijkbaar iemand in de pinautomaat!! We snappen zelf ook wel dat die kerel daar niet altijd in zit,(al zijn ze in Hongkong wel erg goed in nutteloze banen, zoals bordjes vast houden bij de metro, kijken of de boot niet zinkt, met een groen en rood bord als stoplicht fungeren in het verkeer, met 21 agenten in 1 straat kijken of er niet toevallig ergens een ongeluk gebeurd etc etc) maar het was toch wel erg apart! Vanaf central hebben we de ferry naar het eiland gepakt, we zijn er achter gekomen een boot voor ons erg gunstig is, het werkt bij ons als een soort wieg. Je stapt in schut 4 heerlijk rustig op en neer en je slaapt! We werden pas wakker toen we bij het eiland aan kwamen. We keken uit het raam en zagen een klein eilandje, een beetje in de vorm van een zandloper, in het midden smal en boven en onder wat breder. Met honderden vissersboten voor de kust. Eenmaal aangekomen viel het ons meteen op dat er overal fietsen stonden, daarom leek het ons wel een goed idee om er zelf ook 2 te gaan zoeken. (huren! ;)) Dit was niet zo moeilijk omdat de bike rental hier een belangrijke inkomstenbron bleek te zijn. Maar we hadden iets beters gevonden dan 2 fietsen (even iets grappigs tussendoor: in Hongkong hebben ze alleen kinderfietsen! Oude grijze mannetjes op een fietsje met zijwieltjes en stoere chinese jongens een roze met een mandje voor op) we hebben niet 2 fietsen gehuurd, maar een fiets met overkapping en bankje er achterop! Geniaal! Ik fietsen en hare majesteit achterin ;) Later die dag hebben we wel gewisseld hoor! J Na een beetje te hebben rondgefietst besloten we een wandelpad langs de kust te gaan lopen in het noorden van het eiland. Het was echt prachtig om hier te lopen en een perfecte gelegenheid om onze nieuwe aanwinst te testen, de camera! Net toen we van het pad af waren gegaan en over de rotsen langs het water liepen hoorde ik achter me iets vallen en naar beneden glijden. Waardoor ik de legendarische woorden sprak: 'Fem, zeg me alstublieft dat dat niet de camera was?' Maar haar zielige blik zei genoeg ;) Ik, de held, gleed achter de camera aan en kwam tot stilstand in een plasje water waar de camera, de accu en de sd kaart naast lagen. Een paar krassen, maar hij deed het gelukkig nog. Geen reden tot paniek! Maar toen kwam ik erachter dat ik ook nog terug omhoog moest. Dit was even lastig maar na wat creatief klimwerk kwam ik uiteindelijk weer op het pad terecht. We hebben ontzettend genoten van het prachtige uitzicht over zee! Hebben nog even aan zee gezeten en kwamen uiteindelijk bij de plaatselijke begraafplaats uit. Hier werd fem gestoken door een vrij grote blauw achtige mug. Was even schrikken, maar wat koelspray erop en weer verder. Totdat we 2 dames tegen kwamen die er zowat bij liepen als imkers en mij begonnen uit te lachen toen ik ze tegemoet liep zonder shirt. Ze wezen naar mijn rug, waar welgeteld 8 dikke rode muggenbulten opzaten. Ze gaven me een beetje wonderzalf (rook naar tijgerbalsem) ik deed mijn shirt weer aan en we liepen verder, ons van geen kwaad bewust! Totdat we een spandoek zagen hangen met de volgende tekst: 'Japanese encephalitis and dangue fever! Prevent! Act now! Report mosquito problem! En dan 2 plaatjes erbij van prikkende muggen die toch wel verdacht veel leken op de honderden muggen die we onderweg tegen zijn gekomen. Dit was echt even schrikken en we waren al bang dat we al op de juiste plek waren voor onze laatste uren (op de begraafplaats). We zijn overal voor ingeënt, ruim 15 spuiten gehad, een extra toilettas aan medicatie, en dan net voor deze 2 dingen niet! De ergste ziektes spookte stiekem al door ons hoofd en besloten daarom om snel terug te gaan naar onze 'fiets'. Terug in de stad hebben we nog even aan zee gelegen en zijn we wat gaan eten op een terrasje waar we de serveerster toch maar even gevraagd hebben of we ons druk moesten maken over de muggen, maar ze begon te lachen en zei dat het hele eiland onder de muggenbulten zat en dat de kans echt heel erg klein is dat het deze muggen waren. Dat stelde ons wel gerust. (later info gevraagd in het hostel en de travelclinic en ggd in nl gemaild uitkomst: zeer kleine kans dat je gestoken wordt, 1 op de 250 die gestoken is wordt daadwerkelijk ziek, maar de gevolgen van deze ziekte willen we onze ouders even besparen….) We hebben nog even wat gedronken op een terrasje bij de pier en vervolgens de ferry terug gepakt om vervolgens met de metro naar ons hostel te gaan om op tijd te gaan slapen.

Vrijdag 12-08 en zaterdag 13-08
Klopt, dit zijn 2 dagen, maar dat is niet om het verhaal kort te houden! ;)
We hebben vrijdag op zaterdag niet 'thuis' geslapen, maar we zijn zaterdag wakker geworden met een uitzicht die je zelfs in films niet ziet! In ons tentje weliswaar! (jaja, en iedereen mij voor gek verklaren dat ik een tent mee sleur die we in Australië pas nodig gaan hebben!) We zouden gaan slapen op een prachtig strand, waar geen flatgebouwen zijn geen drukke straten, geen toeristen, oftewel: Rust! Maar dat dit strand zo weinig bezocht werd heeft een reden: je komt er niet zomaar!
Even 'kort' vanaf ons hostel: Lopen naar Tsim Sha Tsui station - metro naar Yau Ma Tei - metro naar Diamont Hill - Bus naar Sai Kung - Bus naar Pak Tam au. Dan ben je al 2 uur met het openbaar vervoer onderweg en sta je bij een verlate bushalte in Sai Kung East Country Park (natuurgebied) met heel veel bergen en rimboe. Vanaf daar liep er een route naar het strand van Ham Tin, het goudgele strandje, dwars door/over de bergen heen. We hadden mijn backpack bij en de kleine rugzak van fem hierin zaten alle kampeer en overlevingsspullen zoals tent, brood, water (heel veel water) matje, zijde hoeslaken, handdoeken, duikspullen etc. De route was in totaal 4,5 uur lopen volgens de bordjes en naar Ham Tin was toch zeker wel 2/3 van deze route. Er hingen bordjes dat je je lichaam goed moest afdekken tegen de muggen. (we leren iedere dag meer, nu hadden we wel anti-muggenspray bij, moesten we ons weer afdekken…) Ik had een t-shirt aan met een vrij lange korte broek en fem een kort broekje met een hemdje. Dus ik heb me goed in gesprayd en fem heeft een handdoek om haar benen geknoopt en een jurkje om haar schouders en daarna nog goed in gesprayd! Ons zouden ze niet meer pakken! En inderdaad, we zijn niet gestoken! Maar de hiking route was erg zwaar! 3 uur lang berg op, berg af in 30 graden met heel veel insecten en zelfs rivierkrabben om ons heen met een rugzak van een goeie 15 kilo op je rug, maar het was geweldig en we zouden het zonder te twijfelen zo weer doen! Op een gegeven moment kwamen we zelfs nog een kudde koeien/stieren tegen die op het pad lagen en er niet echt uitzagen alsof ze aan de kant zouden gaan! Daarom zijn we er maar heel voorzichtig omheen gelopen. Onderweg kwamen we nog 3 chinezen tegen, waarvan er 2 in Londen studeren. We zijn ze een paar keer tegen gekomen omdat we omstebeurt ergens aan het rusten waren en dan werden we ingehaald, of wij haalde hun in. Ergens bijna boven aan de berg kwamen ze net aanlopen toen wij weer verder wouden, we hebben weer even staan praten en toen liepen Fem en ik aan. Maar 1 van de jongens kwam ons terug halen 'of we the sharp peak wouden zien'. We hadden hier al over gelezen, dit was een hoge spitse berg in het natuurgebied. We gingen samen met de chinezen een trap op waar een bordje stond van verboden toegang. En kwam op de top van de berg uit met het mooiste uitzicht wat ik ooit heb gezien. Daar werden we allebei echt stil van. En inderdaad, vanaf daar had je een prachtig uitzicht op the sharp peak! We zijn weer verder gelopen en uiteindelijk kwamen we uit op het prachtige strand van Ham tin! Wat een uitzicht, wat een rust! Alleen maar strand en 2 strandtentjes, verder niets! Eerst even genieten van een welverdiend koud skol biertje en daarna hebben we ons tentje opgezet en zijn in een strandtentje wat gaan eten. Het eten was heerlijk, maar er kwamen wel steeds meer muggen, dus we zijn lekker op tijd naar bed gegaan. Die nacht hebben we allebei erg slecht geslapen, het blijkt cruciaal te zijn als je op een matje ligt van 1cm dik dat je eerst het zand gelijk maakt voordat je je tent opzet. Maar het uitzicht maakte alles goed, de zon kwam rustig aan op, rechts hadden we uitzicht op zee en links over de bergen die we de dag ervoor overwonnen hadden! De muggen zaten aan de buitenkant van onze binnentent te kwijlbekken naar ons, maar we zijn allebei niet gestoken! Fem, de held, is uit de tent gestapt, heeft de buitentent los geklikt en is toen rondjes gaan rennen zodat ze niet gestoken kon worden. Daarna hebben we nog even van het prachtige uitzicht genoten vanuit onze tent (wat nu alleen nog bestond uit een binnentent) en zijn toen even gaan zwemmen in de zee. Het viel ons op dat er nu meer mensen op het strand waren en in de zee kwamen we in gesprek met een chinees die opvallend goed engels sprak. Zijn naam was Rick en hij is een amerikaan met chinese ouders die terug is gegaan naar china. Hij vertelde ons dat hij samen met een hikinggroep die avond ervoor pas laat aan was gekomen en zometeen de volgende boot terug ging nemen. Dit gaf ons 2 opties: hij zei dat je 900 HKD per volle boot moest betalen waar 19 man op kon of we gingen dezelfde route weer teruglopen naar de bushalte. Femke ging kijken op het strand of er nog meer mensen waren die eventueel met de boot mee wouden. Er waren welgeteld nog 7 mensen op het hele strand, maar er waren er maar 2 die met de boot mee wouden, maar wel later op de dag. Dus besloten we terug te gaan lopen, totdat we Gerald spraken, onze buurman. (toen we wakker werden stonden er 3 tentjes op het strand) Gerald was overigens niet zijn echte naam, dat was Jing Ye Yang, maar voor het bedrijfsleven nemen veel chinezen hier een engelse naam erbij. Hij vertelde ons dat hij had gehoord dat er een bushalte was, een strand verderop, dit was 40 minuten lopen. Deze bus rijdt 4 keer per dag en de eerst volgende was 12 uur (het was toen half 10) Dit leek ons de beste optie en hij stelde voor om samen te gaan lopen en te vertrekken om 10 uur. Goed idee! En een chinees sprekende gids erbij was natuurlijk nooit verkeerd! We zijn toen samen gaan lopen, ook dit was stijl de berg op en berg af. Het was inderdaad 40 minuten naar het volgende strand, maar hier was geen bushalte. (gelukkig kon Gerald dit vragen in het chinees) maar die was op de top van de berg. In totaal hebben we 1,5 uur gelopen en raakte we steeds meer aan de praat met onze nieuwe vriend. We leerde veel van Gerald over de Chinese cultuur, taal en het eten. In de bus vroeg hij wat we al hadden gegeten van de chinese keuken. (hij had trouwens nog nooit van nasi, bami, kroepoek en al die 'chinese' gerechten gehoord die hier overigens ook nergens te verkrijgen zijn) Gerald vond dat we nog niet genoeg van de chinese keuken hadden geproefd en stelde voor om samen typisch chinees te gaan eten in de stad waar we de metro moesten nemen. Dit leek ons een geweldig idee en zo zaten we een half uur later in een overvolle chinees restaurant. Wij moesten even blijven zitten en hij zou wat te eten voor ons halen, 5 minuten later kwam hij aan met 2 volle dienbladen eten. Het was echt een beleving om dit te proeven en echt super lekker! Dit had niets met het chinees te maken wat we in nederland eten!!! Zo hadden we een zakje van deeg waar een soort van bouillonsoep in zat met een bolletje vlees, gans met huid en al gebakken en een soort broodje bapoa maar dan met mierenzoet spul er in. Na deze maaltijd namen we afscheid van Gerald en bedankte hem voor alles wat we van hem geleerd hadden.

Zondag 14-08
Na een nacht heerlijk geslapen te hebben in ons zachte bedje ging 's ochtends om 7 uur weer de wekker. Het was weer een drukke dag die begon bij de Wong Tai Sin tempel waar we om 8 uur aankwamen via de metro en de trein. Dit was een prachtig grote tempel waar vooral de sterrenbeelden een grote rol speelden en de toekomst. (er zaten ook waarzegsters e.d.) Daarna zijn we naar het Chin Lin nonnenklooster gegaan waar een prachtige tuin bij zat met een aantal watervalletjes en vijvers met honderden joekels van kooikarpers! Boven aan deze tuin stond het nonnenklooster. Dit klooster was voor bouwkundig erg interessant, want het is helemaal van hout gebouwd zonder ook maar 1 spijker te gebruiken! Het was er echt prachtig met de mooie planten en prachtig gekleurde libellens. Nadat we genoten hadden van dit prachtig klooster zijn we vertrokken naar de tempel met de 10.000 buddha's (wat er inmiddels al 13.000 zijn geworden) we lazen in ons boekje dat er een trap zou zijn van 400 treden die eerst moesten beklimmen, hier aangekomen zagen we dat er een roltrap naar boven ging en een kabelbaan. Dit vonden we erg raag, onze gids was 4 jaar oud, maar zoveel kon er toch niet zijn veranderd. Toch maar naar boven gegaan, het was erg mooi boven met idd veel buddha's maar zeker geen 13.000! We zagen heel veel kappelletjes met vakjes waar namen en foto's op stonden, deze zagen we al eerder, maar nu kwamen we er achter dat hier de namen en foto's van overledenen op stonden en de mensen die hier liepen kwamen hier met de familie terugdenken aan hun dierbare met wat eten en drinken erbij. Dit vonden we een erg mooi idee, dat je samen met je familie nog een keer ging eten bij het graf van een familielid. En ook nog met zo'n prachtige tempel eromheen. Toen we naar de infobalie liepen hoefden we niets te vragen of we kregen al een getypt engels blaadje onder de neus gedrukt waar op stond dat dit niet de tempel was met de 10.000 buddha's maar de Po Fook Memorial hall, de tempel stond ernaast. Ow…..oke….wij weer de trap af (inderdaad het waren er ook geen 400 maar 228) en de hoek omgelopen en inderdaad, vanaf daar konden we zo al een paar honderd buddha's zien die langs een pad stonden die de berg op liep (de 400 treden!!) boven aangekomen zagen we alleen maar buddha's, dit waren er zeker wel 13.000!! Het was echt wonderbaarlijk om te zien en het mooie was dat we ook geen 2 dezelfde buddha's konden vinden, iedere buddha had weer een andere gezichtsuitdrukking of had handen of benen net weer iets anders. Er stond een prachtige toren in het midden van het plein van de tempel waar we binnenin nog wat treden moesten beklimmen om vervolgens een prachtig uitzicht te hebben over de stad Sha Tin. Daarna zijn we de 400 treden weer afgelopen om vervolgens naar het Heritage museum te gaan. Dit was een vrij groot museum, maar viel ons een beetje tegen, opera heeft een belangrijke rol in de chinese cultuur (voor ons niet te bevatten, want het enige wat erger is dan opera is chinese opera! Wat een kattengejank!) daarom bestond het grootste gedeelte van het museum ook uit informatie over opera, wat ons allebei niet echt veel interesseerde. Wat ons wel boeide was de geschiedenis van de visserij en de scheepvaart en vooral ook de bevolkingsgroei (dat in 70 jaar een dal met een paar boerderijen en een partij koeien kan uitgroeien naar een stad als Sha Tin met 3,5 miljoen inwoners!). Ook de britse invloed op Hongkong was erg interessant, maar ook hier vonden we zelf dat er vrij weinig over te vinden was in het museum. Na het museum stond er op de planning om naar The Peak te gaan. Dit is een gebouw boven aan de berg van Hongkong in de vorm van een wok met een kookplaat eronder met een uitzicht over heel de stad! Dit is op Hongkong island en is toeristentrekker nummer 1! Vooral op zondag! We wisten dus dat het druk zou zijn, maar dat heel Hongkong en omstreken zou besluiten om in de rij te gaan staan voor de tram naar The Peak hadden we niet verwacht! Er stond een rij van een paar honderd man en we wouden de zonsondergang zien vanaf the peak, wat we nu nooit meer zouden gaan redden. Daarom hebben we besloten het maar te verzetten naar dinsdagavond, ons laatste dagje Hongkong! We hebben nog even rond gelopen in Hongkong en hebben daarna de metro naar huis gepakt en zijn lekker op tijd gaan slapen, want de volgende dag zouden we naar the new territories gaan en 's avonds naar Macau, HET Vegas van China!!

Maar dat komt later, het is nu alweer een flinke lap tekst geworden en terwijl ik dit typ is het 10 uur 's avonds en zijn we inmiddels alweer in Bangkok waar we geen internet op de kamer hebben, maar alleen in de lobby. Daarom hebben we dit verhaal nu alvast geplaatst (ons thuisfront gaat anders een zoekactie organiseren ben ik bang ;) ) en gaan we daarna de rest typen: De laatste 2 dagen Hongkong en de eerste 2 dagen Bangkok. Deze plaatsen we morgen samen met de prachtige foto's, omdat we zaterdag ochtend weer doorreizen en dan waarschijnlijk een tijdje geen internet gaan hebben. Maar dat vertellen we morgen!

Samenvatting
9-08: Wens gedaan bij de Whissing Tree, rest van de dag nat geregend
10-08: Paraplu's gekocht en nog wat andere praktische dingen, 's avonds de avenue of stars bewandeld met sterren in de vloer van de chinese bekende acteurs en een prachtig uitzicht op Hongkong Island.
11-08: Naar het eiland Cheung Chau geweest, prachtig klein eiland waar we een 'tuktukfiets' hadden gehuurd en langs de kust hebben gelopen/geklommen. Vaak gestoken door muggen en later een spandoek gezien met enge tekst dat we op moeten letten voor bepaalde muggen. Na wat info lijkt het dat we het wel gaan overleven! ;)
12-08 en 13-08: Door de bergen en rimboe gelopen met zware tas en 30 graden, zo'n 3 uur om vervolgens ons tentje op te zetten op het verlate strand van Ham Tin met prachtig uitzicht op de zee en de bergen. Bevriend geworden met de Chinees Gerald waar we mee verder zijn gelopen naar de bushalte (1,5 uur berg op berg af met dezelfde omstandigheden) en later mee uit eten zijn gegaan naar typisch chinees restaurant.
14-08: Wong Tai Sin Tempel bezocht waar de chinese sterrenbeelden een grote rol spelen en de toekomst, daarna Chin Lin nonnenklooster bezocht met de prachtige tuin met vijvers met kooikarpers en watervalletjes. Het klooster is helemaal van hout gebouwd en er is geen 1 spijker voor gebruikt! Tempel van 10.000 buddha's bezocht, eerst de verkeerde tempel bezocht wat een 'begraafplaats' bleek te zijn, ook erg indrukwekkend! Daarna de goede tempel met 400 traptreden gevonden met inderdaad ruim 10.000 buddha's, niet te bevatten! Geen twee dezelfde! Toen naar Herritage museum geweest, was wel interessant, maar viel beetje tegen. We wouden nog naar The Peak (uitzicht over heel hongkong) maar dat wou de rest van Hongkong ook dus hebben we uitgesteld.

De laatste 2 dagen Hongkong volgen nog en de eerste 2 dagen Bangkok ook.

Slaap lekker!
Veel liefs uit Bangkok!