Hola,

Tijd voor een nieuwe update vanuit Zuid-Amerika! Bij de vorige blog was ik nog in Puerto Madryn, maar op dit moment verblijf ik in Ushuaia, ook wel bekend als de meest zuidelijke stad van de wereld. Dit wordt uiteraard het meest benadrukt op alle souvernirs die verkrijgbaar zijn. Het toppunt tot dusver hier, is een stempel in mijn paspoort om aan te tonen dat ik echt zo zuidelijk ben geweest! Maar, het verhaal van de afgelopen dagen:

De zondag na de vorige blog, heb ik een excursie gemaakt naar Península Valdés, een shiereiland in de Atlantische Oceaan. Dit is een natuurreservaat waar we zeeleeuwen, zeeolifanten, pinquins, rhea´s, armadillo´s en guanaco´s hebben gezien. Helaas was het niet het goede seizoen voor orka´s en walvissen, die komen daar in andere maanden ook buurten. Na terugkomst in Puerto Madryn een busticket gekocht naar Esquel en terug naar het hostel. Toen ik daar bij de receptie informeerde naar activiteiten voor de volgende dag, vertelde hij me dat die avond een gratis optreden was op het strand van La Barra, een bekende Argentijnse band. Daar tussen de meezingende Argentijnen gestaan, leuk om mee te maken. (De muziek is ook niet slecht overigens)

De volgende dag een stranddag (zwemmen in de Atlantische Oceaan!), gegeten bij een eetcafé en daarna de bus naar Esquel. Bij aankomst, de volgende dag, meteen een mooie wandeling gemaakt. Eerst door een krottenwijk daar. Enorme armoede, maar de meest vriendelijke mensen die, zij in hun simpelste Spaans en ik met veel handen en voeten, graag een gesprek met je beginnen. Een agent die voorbij liep maande me wel mn camera verborgen te houden, dat zet je dan wel weer aan het denken. Daarna verder gewandeld naar laguna La Zeta, om bij terugkomst bij het hostel voor een dichte deur te staan (24 hour reception, yeah right.). Uiteindelijk in het hostel gekomen, waar ik Allie en Vivian ontmoette (of beter gezegd, ik mocht aanschuiven bij hun ovenschotel :) ). Met hun ben ik de volgende dag naar het nationaal park Los Alerces gegaan voor een hike van 7 uur. Erg mooi, maar niet het goede weer ervoor. Imagine een kale berg, met wind en regen. De voldoening was dan wel weer groot. Bij terugkomst een busticket gekocht, en 2 uur later weer teruggebracht toen ik erachter kwam dat Comodoro Rivadavia niet zo leuk was als ik gehoopt had. De volgende dag dus een ticket gehaald naar El Calafate en daarheen gereisd.

De busreis was vreemd. Geen maaltijden, zoals je bij andere busdiensten wel krijgt, en halverwege een buswissel omdat de eerste bus iets te veel mankementen had. Uiteindelijk wel aangekomen in El Calafate, waar ik meteen werd aangeklampt of ik al een hostel had. Dat was nog niet zo, dus dat was meteen geregeld. ´s Middags het plaatsje verkend, waar een soort dorpsfeest aan de gang was. Dit was vooral muziek (nee, niet de Zuid-Amerikaanse muziek waar je dan op hoopt, maar internationale hits), bewonderen van politie/leger/gepimpte auto´s en speelactiviteiten voor de kids. Toen ik dit wel gezien had, in het reserva Nimez gelopen. Een meren-gebied met veel verschillende soorten vogels, waaronder flamingo´s.

De dag erna een wandeling langs een riviertje door totaal verlaten gebied. Het is bijzonder om te zien hoe zo´n 10 meter rondom de rivier alles groen is, terwijl het daaromheen grauw, bruin is. Die avond de komende weken van mn reis ruwweg ingepland, zodat ik enigzins een idee heb waar ik heenga. De volgende ochtend een last-minute besluit gemaakt om mee te gaan op een tour naar de gletsjer Perito Moreno, één vban de weinige gletsjers die niet krimpt. Indrukwekkend om te zien. (Nog indrukwekkender zijn de touristen die erom heen staan, bang om ook maar één stukje ijs niet op foto/film te hebben.) De dag erna een fietstocht gemaakt, naar een museum geweest en vooral veel in de zon gezeten/gelopen, om ´s nachts de bus te pakken naar Ushuaia (de bus nemen om 3 uur kan ik niemand aanraden, wat een dramatijd). Na ´s ochtends een overstap in Rio Grande, een stuk door Chili gereden. Dat betekent extra stempels in mn paspoort, maar vooral veel vertraging. Een groepje jongens uit mn bus werd apart genomen door de Chileense douane toen we Argentinië weer zouden inrijden. Wat er precies aan de hand was is me niet duidelijk geworden, maar we hebben een lange tijd moeten wachten. Leuk was dan wel dat twee jongens gitaren bij zich hadden en een optreden improviseerden. Uiteindelijk om 23.00 aangekomen in Ushuaia, taxi naar het hostel en meteen slapen, kapot.

Hier vandaag het plaatsje verkend. Veel pleintjes en monumenten, waaronder voor de gesneuvelden van de Falkland-oorlog. Een museum bezocht over de geschiedenis van het plaatsje (o.a. Darwin is hier geweest), boodschappen gedaan en nu in het hostel om dit te typen. Het internet ligt nu plat, maar na het diner zal ik kijken of dit online kan. (In het hostel werkt t nog steeds niet, nu maar uit een locutorio.)

Groeten uit het zuidelijkste stadje van de wereld, Elmer.