3 t/m 8-2:
Na de nachttrein hebben we een taxi genomen naar ons hotel. Hier mochten we meteen ontbijten en daarna onze kamer in. Na een douche en wat chillen zijn we de stad in gegaan. Het was tijd om 'de verboden stad' van Vietnam te gaan bekijken. Dit heet de Citadel en ligt ten noorden van het centrum van Hue. Dit is een groot gebied waar de emperor vroeger heeft gewoond. Het wordt omringd door een muur met daarin meerdere tempels, mooie tuinen, een theater en veel meer. Ik had het vorig jaar natuurlijk al gezien dus heb ik David een beetje laten zien wat alles was.
We hebben even rondgelopen in de citadel en zijn vervolgens weer richting het hotel gelopen. Onderweg werden we aangesproken door een Vietnamese jongen. Hij vroeg of hij zijn Engels met ons mocht oefenen. Wij waren eerst een beetje sceptisch omdat we dit al vaker meegemaakt hadden en dan moesten we vervolgens flink geld betalen. We zijn toch even met de jongen gaan zitten. Het was uiteindelijk een heel leuk gesprek! Hij had economie gestuurd aan de universiteit in Vietnam en hij wilde graag bij een bank werken. Helaas kwam hij maar niet aan een baan omdat hij nog geen werkervaring had. Ook moet je kennissen hebben bij de bank als je een goede functie wilt krijgen zodat zij een goed woordje voor je kunnen doen. Hij was nu Engels aan het leren zodat hij ergens anders een baan in kon vinden. Wat opmerkelijk was, was dat deze jongen een bijzondere hobby had namelijk, the Voice of Holland kijken. Hij had alle filmpjes van the Voice Kids op zijn telefoon en kon met alle liedjes meezingen. Hij was stomverbaasd dat David en ik the Voice Kids niet keken want volgens hem was het het beste programma ooit. Afijn, zo ontmoeten we leuke mensen. Daarna zijn we bij een restaurantje gaan eten. David had meteen weer sjans met de serveerster, wat bijna elke dag gebeurd. Daarna zijn we lekker gaan chillen in het hotel.

De volgende dag hadden we een relaxte busrit naar Hoi An toe. Vorig jaar ben ik ook in Hoi An geweest en ik was helemaal verliefd op dit stadje dus we waren excited om erheen te gaan. We hadden er voor gekozen om bij een homestay te slapen. De familie was echt super aardig. We hadden een prima kamer en we mochten gratis fietsen gebruiken om in Hoi An rond te crossen. Hoi An staat bekend om tailoring. De straten zijn vol met kleine boetiekjes waar je op maat gemaakte pakken en jurken kunt kopen voor vrij weinig geld. Toen we wilden gaan eten werden we door de man meteen bij zijn tailor shop afgezet. Hier heeft David meteen zijn eerste pak laten opmeten.

De rest van de dagen hebben we heel veel tijd doorgebracht bij de kledingwinkel want ik heb nog een jurk laten maken en David nog een tweede pak. De foto's zal ik op de blog zetten. Ook hier waren alle verkopers verliefd op David. Ze werden helemaal blij als we weer aankwamen. Ze wilden met David trouwen, sloegen en knepen in z'n billen en zaten elke 5 minuten aan hem. Ik heb van een afstandje alleen maar zitten grinniken want hij genoot wel van de aandacht. Ik snapte de verkoopsters ook wel want hij zag er ook heel goed uit in z'n pakken :)).
Naast kleren passen hebben we ook lekker in Hoi An rondgelopen, heerlijk gegeten, naar het strand geweest en rondgefietst. Het waren 4 ontspannen dagen! De laatste dag moesten we de spullen alweer inpakken want we vlogen naar Siem Reap. We werden door heel de familie van de homestay geknuffeld en uitgezwaaid, wat heel leuk was omdat we ons daar echt thuis voelden. Maar nu op naar het laatste hoofdstuk!

Quotes:
David is aan het appen met Naomi. Ik pak zijn telefoon en ga met haar grapjes over z'n immense baard maken. David pakt zijn telefoon terug en typt naar Naomi:
David: 'jullie spannen onder 1 karretje!'
Roos: 'ehh, dat klopt niet hè. Je lijkt me zus wel... Gewoon 3 uitdrukkingen door elkaar gebruiken.'
David kijkt me vervolgens heel glazig aan en zegt: ' hahaha ohja oeps.. Nou boeien je snapt toch wat ik bedoel.'
Roos: 'hahahaha, ja maar hoe verzin je het.'

We fietsen door Hoi An heen op weg naar de homestay. We moeten de laatste scherpe bocht om en ik fiets voorop en ga met ongeveer 8 km/uur de bocht om.
Roos roept naar David: (motorgeluiden makend) meehhmeehhhh! Knietje aan de grond!
David: 'hahahaha, juist ja.'