Het laatste hoofdstuk in Cambodja zou vooral uit chillen bestaan. We hebben daarom onze eerste dag in Siem Reap helemaal niks uitgevoerd behalve chillen in de hangmat, eten en spelletjes spelen. Even een beetje achtergrond info over Siem Reap. Het is de gateway naar de Angkor tempels, waar Angkor Wat de bekendste tempel is. Angkor Wat is zo beroemd omdat het het grootste religieuze gebouw is ter wereld. De tempels zijn in de 12e eeuw gebouwd door verschillende koningen. Cambodja is nu voornamelijk boeddhistisch, maar vroeger niet want de Angkor Tempels zijn allemaal hindoeïstische tempels. Siem Reap is de stad naast de tempels. Het heeft een gigantische avondmarkt, veel restaurantjes en een echte backpackers vibe. We besloten dit uit te gaan checken. We zijn bij een restaurantje gaan eten. Hier hadden ze goede witte wijn en zelfs corona. Voor we het door hadden zat ik alweer te giechelen en merkte David natuurlijk geen moer. We zijn naar de Pubstreet gegaan waar alle barretjes zijn. Hier hebben we nog wat gedronken en werden vervolgens door andere backpackers de straat op getrokken want de muziek staat zo snoei hard dat iedereen gewoon op straat staat te housen. Was een super leuke avond!

De volgende dag hebben we weer geen reet gedaan. We zijn een Israëlisch stel tegen gekomen in het hotel dus daar hebben we heel lang mee gepraat want wij waren reuze nieuwsgierig naar hun cultuur en hoe het is om daar te leven. Verder hebben we gebiljart en andere spelletjes gespeeld. We zijn 's avonds weer bij Pubstreet gaan eten maar de alcohol lieten we achterwege. We zijn vroeg gaan slapen want morgen staat er een tempeldag op de planning.

Wakey wakey hand of snakey! We zaten in de tuktuk om 5 uur 's ochtends omdat we de zonsopgang gingen bekijken bij Angkor Wat. Nou dit deden we met 300 andere chinezen. We hebben weer de meest geavanceerde camera's gezien. Voor Angkor Wat is een grote vijver waar de weerspiegeling van de tempel in is te zien. Dat is de reden waarom de zonsopgang daar zo bijzonder is. We hebben mooie plaatjes geschoten en zijn vervolgens voor de menigte de tempel ingegaan. We hebben hier nog ontbeten en zijn rustig wakker geworden. Vervolgens hebben we de hele middag gespendeerd om de bekendste tempels te zien. Daarna zijn we lekker gaan chillen bij het hotel.

Vandaag was het tijd om naar de volgende bestemming te gaan namelijk Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. De busrit duurde 8 uur en was weer heftig. De wegen hier zijn zo slecht dat bij elke hobbel je bijna door het plafon of het raam heen wordt gesmeten. Nou en elke seconde zijn er wel hobbels... Wij waren in ieder geval heelhuids aangekomen in Phnom Penh. We zochten ons hotel op en zijn lekker gaan eten. Na het eten ontmoetten we een Spaanse jongen die met zijn nicht aan het reizen was. Daar hebben we nog ongeveer 3 uur mee gepraat. We kwamen erachter dat het hoofd van de Spaanse jongen ongeveer hetzelfde werkt als david's hoofd. Iedereen die David goed kent, snapt hopelijk wat ik bedoel. We hebben ook nog een kaartspelletje gespeeld en zijn toen lekker gaan slapen.

Vandaag stond een heftige dag voor de boeg. We zouden namelijk de geschiedenis van Cambodja in duiken. Zoals niet veel mensen in Nederland weten, is Cambodja pas 30 jaar verlost van een verschrikkelijke burgeroorlog. Tijdens deze burgeroorlog was er een partij aan de macht genaamd de Khmer Rouge. Deze partij zag wat de Amerikanen gedaan hadden in Vietnam tijdens de Vietnam Oorlog. De Khmer Rouge, een communistische partij, werd geleid door Pol Pot en streed voor complete onafhankelijkheid van andere landen. In eerste instantie stonden de Cambodjanen hier achter. Maar de Khmer Rouge sloeg door in alle ideeën. Op 16 april 1975 hebben ze Phnom Penh veroverd. Alle mensen werden geëvacueerd en naar het platteland gebracht. De Khmer Rouge vond dat het land terug moest naar het primaire leven dus iedereen moest 16 uur per dag op het land werken, kreeg bijna geen eten en werd gemarteld. Dit werd naar mate de tijd vorderde alleen maar erger en verspreidde door heel Cambodja. 3 jaar 8 maanden en 20 dagen (7 januari 1979) later zijn de Vietnamezen binnengedrongen. Ze verdreven de Khmer Rouge en probeerde een overheid op te zetten. Meer dan 3 miljoen mensen zijn vermoord. Dit was bijna de helft van de populatie destijds... Het aparte was dat tijdens de oorlog weinig mensen in het westen wisten wat er aan de hand was want Cambodja was tot die tijd niet echt een belangrijk land voor Amerika. De Khmer Rouge had zelfs een zetel bij de VN en kreeg geld toegestopt. Na de bevrijding door de Vietnamezen heeft de VN geprobeerd Cambodja te helpen maar heeft een verschrikkelijk corrupte overheid in het leven geroepen. 30 jaar later is nog steeds dezelfde overheid aan de macht. Cambodja is nog steeds een van de armste landen ter wereld terwijl de overheid en belangrijke mensen in Bentley's en Range Rovers rijden. We hebben het gezien hier in Phnom Penh...
Zo dat was het verhaal in een notendop. We zijn eerst naar S21 gegaan. Dat is een oude gevangenis van de Khmer Rouge. Voordat dit een gevangenis werd in 1975 was dit een school. Het schoolplein is nog duidelijk zichtbaar, de klaslokalen werden gebruikt als martelkamers en mensen werden aan de klimrekken opgehangen of gemarteld. Ik zag het voor de tweede keer maar ik was er weer stil van. Ook David was erg ontdaan door de beelden. Hij was er ook gewoon stil van. Na de gevangenis zijn we naar de bekende killing fields gegaan net buiten Phnom Penh. Hier werden alle gevangenen uit de S21 naar toe vervoerd om bij aankomst vermoord te worden. Mannen werden de keel doorgesneden, vrouwen werden verkracht en vermoord, kinderen werden tegen een boom kapot geslagen en zo ontstonden er immense massagraven. Er lagen ongeveer 20000 mensen hier begraven. Er zijn nog 300 andere killing fields in Cambodja zoals deze. We hebben hier lang rondgelopen, niks zeggend, kippenvel krijgend en misselijk wordend van de verschrikkelijke verhalen. Er worden nog steeds kleren en botten gevonden. Wij zagen zelfs een paar botten liggen met een bordje erbij wat zei: 'please, don't step on bones'. Ja, dat is wat anders dan: 'no smoking here.' Op de weg terug naar het hotel hebben we niks gezegd. We zaten nog vol van de horrorverhalen. Het allerergste is dat het tot op de dag van vandaag nog steeds gebeurd in de wereld...