31-12, 1,2,3,4,5,6,7,8,9-1:
Hoe mooi weer het gister was, hoe slecht het vandaag was. We hebben tenten weg zien waaien, bootjes over de camping zien vliegen en nog een auto uit een modderpoel geduwd. Ja, zo hard waaide en regende het. We hadden drastisch boodschappen nodig dus we besloten ondanks het weer toch naar Queenstown te rijden. We reden de berg over en daar scheen de zon. Dus we hebben nog even geshopt, boodschappen gedaan en koffie gedronken. We hebben de rest van de middag spelletjes gespeeld en weinig gedaan. We hebben nog een drankje gedronken met de buurman, Nelson. Een onwijs aardige man die ons alles heeft verteld over NZ. We waren de hele dag besluiteloos of we 's avonds naar Queenstown zouden gaan voor het vuurwerk. Het weer was niet echt motiverend en uiteindelijk hebben we met de andere buren, een Nederlands stel, nog meer spelletjes gespeeld in de camper. Om 23:55 besloten we toch maar te gaan en hebben we 00:00 uur gevierd wachtend op de taxi langs de weg. Heel bijzonder haha! We hadden het vuurwerk natuurlijk keihard gemist maar we zijn nog barretjes afgegaan en rond 3:00 uur weer terug gegaan. Uiteindelijk toch een geslaagde avond!

De volgende dag was het opstaan wel wat zwaar maar we zijn de auto ingestapt want we wilden beide graag weer verder. We zijn richting Lake Tekapo gereden waar we ook nog MT Cook hebben gezien. Mt Cook is een bergtop in de Southern Alps. Wij zagen Mt Cook op een prachtige plek met een blauw meer voor het gebergte en de witte toppen midden in het groene gebied. We hebben hier even genoten van het uitzicht en zijn toen doorgereden naar Lake Tekapo. Dit is een heel groot, blauw meer. Hier was elke camping helemaal volgestampt dus zijn we een stukje doorgereden naar een mini plaatsje verderop. Hier hebben we genoten van de heerlijke warme douche en onze kleren gewassen. (Op de DOC campings zijn er geen douches....)

Op 2 januari zijn we een heel stuk doorgereden via Christchurch naar de Banks Peninsula. Dit is het vlakste stuk dat we in 6 weken hebben gereden denk ik. Het was een hele lange, rechte weg. Toen we bij de peninsula aankwamen gingen we weer de bergen over. We hebben weer geweldige uitzichten gezien. Het enige plaatsje waar echt wat te beleven is heet Akaroa. Hier hebben we boven op de berg een camping gevonden. Het uitzicht was echt heel gaaf. Ook op deze camping waren we weer omsingeld door kinderen maar we raakten er wel aangewend inmiddels. We hebben nog in Akaroa een biertje gedronken en rondgelopen. Het weer was heerlijk hier!

Vandaag was het tijd om door te rijden richting Christchurch. Hoe was Christchurch? In een woord: treurig. Na de aardbevingen in 2011 is alles verwoest. Er zijn er wel een hoop nieuwe gebouwen maar we zagen nog steeds kapotte panden met gebroken ramen en hekken eromheen. Na wat rondrijden werden we er niet heel erg blij van dus besloten we een camping bij het strand op te zoeken. Ook deze camping bleek een paradijs te zijn voor families met kinderen maar we ergerden ons er niet meer aan. Goed hè. We zijn 's avonds samen gaan mini golfen, wat echt hilarisch was. Ik had David van tevoren wijs gemaakt dat ik er heel goed in was. Bij hole no.2 heb ik er 12 slagen over gedaan dus de toon was gezet. David heeft me dik ingemaakt..

We zijn nog een dagje op de camping gebleven. We hebben lekker helemaal niks gedaan behalve een aantal dingen geregeld voor Azië. We hebben hotels geboekt en alles uitgezocht voor de visa. Ook hebben we weer records gehaald met yahtzee haha.

Vandaag was de dag waar we tegenop zagen. We moesten namelijk de camper inleveren in Christchurch... We waren tijdens het opruimen en schoonmaken best een beetje emo want de camper heeft ons toch 5500 kilometer verder gebracht en is ons huis geweest de afgelopen 6 weken. Bij Lucky Rentals hebben we eerst nog een uur moeten wachten omdat het best druk was en zijn toen met een taxi naar ons motel gegaan in de stad. De taxi-chauffeur vond ons nogal aardig dus hij heeft ons de hele stad laten zien (terwijl de meter bleef lopen haha). Hij heeft verteld wat er allemaal kapot was gegaan tijdens de aardbevingen en dat het opbouwen enorm langzaam gaat. De overheid is huiverig met investeren in de stad omdat bijna iedereen na de aardbevingen weg is getrokken en ze weten niet of al die mensen nog terug gaan komen. Na onze spullen in onze kamer te hebben gezet, zijn we wat gaan eten en drinken bij een café om de hoek. We moesten ook nog een paar boodschappen doen. De supermarkt was 15 minuten lopen. Het was een bijzondere wandeling want we waren beide echt enorm melig. We kwamen halverwege schommels tegen dus we hebben nog even geschommeld en ondertussen super gek gedaan en super hard gelachen. :) 's Avonds hebben we de laatste dingen voor de visa geregeld.

6 januari was de dag dat we vlogen naar Bangkok. Onze vlucht ging pas aan het einde van de middag dus hebben we eerst nog even door Christchurch gelopen. Onderweg waren we natuurlijk weer gek aan het doen en aan het zingen. We staan bij een stoplicht onzin uit te kramen, draait het meisje voor ons zich om en zegt: 'ja, precies!' David en ik begonnen natuurlijk keihard te lachen want we hadden geen Nederlander verwacht. We hebben nog even met het meisje gepraat en zijn toen doorgelopen. (Tot onze verbazing had ze 's middags dezelfde vlucht!) David is nog even naar de kapper geweest en we hebben nog een broodje gegeten bij een heel leuk stukje in de stad. Hier waren geverfde containers op elkaar gestapeld waar allemaal eettentjes in zaten. Vervolgens hebben we een taxi genomen naar het vliegveld en zijn we via een stop in Sydney naar Bangkok gevlogen. Ondertussen heeft David me 6 keer gefeliciteerd omdat we terug in de tijd vlogen. We kwamen 's nachts in Bangkok aan en hebben we een taxi genomen naar ons hotel. We hebben nog even geskyped met Ivo en Rianne en met Jelle, Daphne en Vida. Om half 6 's ochtends zijn we gaan slapen.

Vandaag stond het visum voor Myanmar aanvragen op de planning. We waren alweer om 8.30 uur wakker dus zijn we gaan ontbijten en doorgegaan naar de ambassade. Bij een ambassade stelden we ons een groot gebouw met allerlei loketten voor. De ambassade van Myanmar bestaat uit 1 groot klaslokaal... We hadden onze papieren al ingevuld en uiteindelijk bijna 3 uur gewacht voordat we aan de beurt waren om het visum aan te kunnen vragen. We moesten de volgende dag terugkomen om het op te halen. Na al het wachten hebben we onszelf verwend met een massage. Daarna zijn we gaan eten en heeft David een voetmassage genomen en ik een pedicure. David heeft tijdens de massage (dus een uur lang) liggen slapen haha. Hierna was ik zo moe dat we naar het hotel zijn gegaan. Ik ben op bed geploft en lag om 9 uur te slapen.
Bedankt iedereen voor jullie lieve felicitaties!!

De volgende dag hebben we lekker uitgeslapen. Het was tijd om ons visum op te halen voor Myanmar. Toen we aankwamen bij de ambassade stond er al een rij van 50 meter. We raakten aan de praat met twee Nederlandse meiden die ook in NZ zijn geweest. Zo gingen twee uur zo voorbij en waren we eindelijk aan de beurt. De mevrouw bij het loket was nog even onze paspoorten kwijt maar uiteindelijk hadden we ze toch. Jeeej! We konden Myanmar in!! Daarna hebben we nog een massage genomen. Ons muziekboksje was kapot dus David wilde graag nog een nieuwe kopen. We hebben de skytrain naar het Siam Centre genomen. Dit is het grootste warenhuis van Thailand. We waren al gauw geslaagd dus zijn we gaan eten en daarna teruggegaan naar het hotel.

Het volgende project stond vandaag op de planning namelijk, het visum voor Vietnam. Vietnam is best ontwikkeld al maar een Visa On Arrival hebben ze nog niet ingevoerd dus moesten we de bureaucratische rompslomp van tevoren regelen. Het verkeer in Bangkok stond helemaal vast dus geen tuktuk of taxi wilde ons naar de ambassade brengen. We zijn de 4 kilometer maar gaan lopen. De ambassade was net zo aftans als die van Myanmar maar hier was er helemaal geen rij. Toen we bij het loket stonden hoorden we dat we geen visum voor de volgende dag konden aanvragen omdat ze dan dicht zijn. Een spoedvisum voor dezelfde dag kon volgens deze zeer onaardige man ook niet. We hadden een probleem want de eerst volgende dag dat we het visum dan op konden halen was maandag maar onze vlucht naar Myanmar ging zondag. Na wat gevloek en getier hebben we besloten om het visum toch aan te vragen en onze vlucht om te boeken. We hebben die man bijna vloekend verteld dat het visum er dan echt maandag moest zijn. Bij deze instanties hebben ze gruwelijk hekel aan toeristen dus hulp kregen we niet. We hadden een ander hotel geboekt bij Kao SAN Road dus daar zijn we vervolgens heen gegaan. We wilden meteen via Manage My Booking onze vlucht om boeken. We kregen een melding dat het niet kon omdat dat minstens 48 uur van tevoren moest. Wij zaten op 47 uur van tevoren... Ook na deze melding volgden er een hoop gevloek. David besloot Air Asia meteen op te bellen. We hebben uiteindelijk geregeld dat we geen heel nieuw ticket hoefden te kopen maar dat het toch om geboekt kon worden. Pfieuw.. We waren weer ontspannen na deze ongeluksochtend. Een voetmassage hadden we wel verdiend. We zijn de rest van de dag lekker gaan chillen, eten en een Chang biertje gaan drinken.

Sorry voor het vergeten van de quotes!! Sommige quotes zijn niet te verwoorden of we vergeten ze maar hier zijn er nog een aantal.

Lopend door het vulkanische gebied bij Rotorua.
Roos: hard op denkend. 'Sowee een Aardrijkskunde docent zou hier een harde piemel van krijgen.'
David: 'top, dat staat nu op film haha!'

David zakt door z'n stoel:
David: stoel over de camping gooiend. 'gloeiende, gloeiende, gloeiende'
Roos: gierend van het lachen. 'haha, jaja David drommels, drommels, drommels'

Tijdens het kajakken ben ik druk op zoek naar Sting Rays. We peddelen even niet zodat we ze misschien zien.
Roos: 'kijk daar is er een!!'
David: schrikt op. 's***, ik heb hm gemist!'
Roos: 'hoe kan dat nou? Hij was daar!!'
David: 'eh, ik was aan het zonnen..'

Rijdend op de snelweg, komt er een traktor langs. Er was al een tijdje niks gezegd.
David: hardop denkend en uit het niets: 'Lijkt me ook kut om boer te zijn. Zit je in zon strontwagen, rijd je 30 over de snelweg en iedereen vind je irritant. Daarom zou ik echt geen boer willen zijn.'
Roos: 'hahahaha, random'

Lopend richting het skytrain station op weg naar het Siam Centre.
Roos: 'ik weet alleen niet of ze ook elektronica hebben daar. Volgens mij hebben ze alleen maar kleren. Ohnee, jawel want ze hebben ook eten.'
David: 'hahahahaha wat heeft elektronica met eten te maken?!'