Alweer de laatste blog van deze trip... na ons avontuur in de woestijnkloosters hadden we nog één dag in Cairo met Evert. Die hadden we gereserveerd voor twee wijken die we nog niet gezien hadden: Coptic Cairo en Islamic Cairo. Normaal zijn dat de meest voor de hand liggende wijken, aangezien alle mooie kerken, moskeeën, souqs en charmante straatjes juist dáár liggen: een soort openlucht museum van middeleeuws Cairo, maar dan in vol bedrijf. Maar wij hebben de afgelopen vijf dagen hier natuurlijk doorgebracht met locals zoals Jan, Leen en Esmeralda, die zich ophouden in veel hippere plekken zoals Zamalek, Heliopolis en Garden City. Ik geef ze geen ongelijk - als ik hier zou wonen, zou ik de ezeltjes, geiten en onverharde wegen ook niet expres opzoeken.

Maar toch: het is inderdaad sprookjesachtig, en vooral een paar van de moskeeën waren betoverend mooi, en horen bij de oudste van de islam. Ik had alvast een lange rok aangetrokken en een eigen sjaal bij me zodat ik er gemakkelijker zou kunnen rondlopen (zonder dat je van een opzichter een standard-issue vrouwenmantel krijg aangereikt die zo ongeveer op je rug tattoeert dat ze je een onfatsoenlijke vrouw vinden). Helaas werkte dat niet in alle gevallen - je bent hier als westerse vrouw af en toe al bij voorbaat zo onfatsoenlijk dat alle kleren van de wereld daar niets aan kunnen veranderen. Dat is frustrerend - zeker als je daarna Egyptische meisjes in normale kleren ziet rondlopen in dezelfde moskee. Ik ben met een hoofddoek dus toch een slechtere vrouw dan zij met een hoofddoek. Weinig aan te doen.

Voor de rest... geen stralende zon en elke dag een nieuwe stad meer, we moeten terug naar huis! We hebben gisteren de nachtbus uit Cairo genomen - terug naar de Sinai, inmiddels een bekende route - en na nog een paar uur vliegtuig en trein zit ik net weer achter mijn computer. Het regent hier, en het is hier donker!