Po powrocie z Meridy mieliśmy dla siebie kilka godzin w Caracas w ciągu dnia. W nocy natomiast wyjechaliśmy nocnym do miasteczka zwanego Güiria, które jest znane z tego, że jest ostatnim miasteczkiem na wschodnim krańcu kraju oraz z tego, że odpływa z niego co tydzień prom, a raczej jak się okazało, duża motorówka do Trynidadu. Ponieważ nasz jedyny i niezastąpiony Roy zarezerwował nam bilety...

Z Maracaibo wybraliśmy się nocnym autobusem do Meridy. Nauczeni doświadczeniem i wspomnieniem mojego zapalenia oskrzeli po nocnej przejażdżce w kolumbijskim autobusie dwa lata temu, zabraliśmy śpiwory na noc. Nawyk ten stał się dla nas zresztą codziennością podróży. Zagadkę lodowatej klimatyzacji w karaibskich środkach transportu spróbował wyjaśnić nasz wenezuelski znajomy...

Wjechaliśmy do Wenezueli. Kraj ten kocham co najmniej tak, jak dobry argentyński stek. Ludzie są tu różni, ale atmosfera zawsze mnie urzeka, a krajobrazy należą do najpiękniejszych w Ameryce Południowej. Wenezuela jednak jest na tyle specyficznym krajem, że wjazd tutaj musi być inny od przekraczania wszystkich pozostałych granic. Tak więc oczywiście na granicy w okienku „Wjazd” nikogo n...

Z Barranquilli udaliśmy się do zapomnianego przez ludzi i turystów kolonialnego miasteczka Mompox, znanego głównie z tego, że niejaki Arnold Sch., skądinąd wpływowy polityk republikański, ganiał tam kolumbijskich terrorystów w filmie „Collateral Damage”. Aby zobaczyć arnoldowe plany zdjęciowe tłukliśmy się zardzewiałym autobusikiem przez 8 równych godzin (łącznie ...

Jak twierdzi znajomy z Bogoty, aktualnie na wygnaniu w Madrycie, Kolumbijczyka z tłumu wyłuskać można stając w centrum miasta i krzycząc na całe gardło: „Gratis! Gratis!” Ci, którzy się odwrócą niewątpliwie będą rodakami Gabriela Marqueza. Nie wiem, ile w tym prawdy, bo takie ironiczne sądy feruje o sobie wiele nacji, mogę wam jednak opowiedzieć o tym, jak rozpoznać...