01-03-2011

We hadden gisteren nog even in de stapel vouchers zitten lezen en volgens het programma zouden we om 11.00 uur opgehaald worden voor de transfer naar Sanur. En inderdaad stond er keurig op tijd een chauffeur met luxe auto te wachten! Fijn als dit soort zaken gewoon geregeld blijkt te zijn. Binnen 3 kwartier waren we reeds in Sanur, een badplaats waar veel Nederlanders overwinteren, een hoop grijze muizen dus... We zitten vlakbij zee, waar we ook lunchen. De rest van de dag kijken we nog een beetje rond.

02-03-2011

Bert had vanochtend vroeg al muziek gehoord, en toen we aan het ontbijten waren kwamen er heel veel mensen in het wit gekleed terug van het strand. We liepen de mensen tegemoet, de één was nog mooier uitgedost dan de ander. Ook kleine kinderen liepen in dezelfde dracht mee, erg grappig om te zien. Er was ook een groot aantal vrachtwagens waarop de muziekinstrumenten en de muzikanten stonden. Dit is een onderdeel van alle festiviteiten rond het hindoeïstisch nieuwjaar. Toen iedereen vertrokken was op brommers, vrachtwagens en met auto's zijn we met een taxi naar Denpasar gereden. Eerst naar de markt, maar deze was niet echt spannend. Dus maar naar de tempel hier vlakbij. Een aantal vrouwen was hier bezig met het neerleggen van allerlei offers bij de beelden. Om 12.00 uur zou er bij deze tempel gedanst gaan worden. We hadden nog even tijd voor een heerlijk bakkie koffie even verderop in de straat. Het koffietentje bleek ook een winkel te zijn waar ze allerlei soorten koffie en thee verkochten. Hierna zijn we teruggelopen voor het dansen, maar er was niemand te zien zodat we maar doorgelopen zijn naar het Bali Museum. Een heel mooi museum: met traditionele kleding, oude maskers, oude kalenders, etc. Naast het museum was er nog een tempel, waar we sarongs kregen (nou ja we moesten er een kleine vergoeding voor betalen). Hierna zijn we gezwicht voor de KFC, we zagen geen ander restaurant. Na de lunch weer terug met de taxi, waar we precies op tijd waren voor de middagsessie van de activiteiten rond het nieuwjaar. Duizenden mensen gingen wederom in het wit gekleed met allerlei offers op hun hoofd onder begeleiding van muziek naar het strand. Hier was een groot altaar opgericht waar allerlei offers opgelegd werden. Ook de meegedragen parasols en maskers werden hier geparkeerd. De mensen gingen vervolgens allemaal op het strand zitten met de snuit naar het water gericht. Na enige tijd werd het doodstil en de mensen waren aan het bidden. Hierna werden ze gezegend met wijwater. Erg indrukwekkend om te zien. Deze groep mensen verliet toen het strand, waarna er weer duizenden andere mensen aankwamen voor hetzelfde ritueel. 's Avonds was het strand volledig verlaten en hebben we hier gezellig kunnen eten! Eerst hebben we nog op internet gezocht naar andere accommodatie aangezien de huidige hut bij het arrangement hoort van Indonesië dat we hebben geboekt. We blijven echter nog een week langer en willen graag een leuke afsluiting. Dit hotel is niet echt super, dus zullen we morgen proberen of we bij het Mercure terecht kunnen.

03-03-2011

Na het ontbijt, pakken we onze spullen in en checken uit. Buiten staan er allerlei mannetjes die graag een ritje willen rijden (geen echte taxi's). Na behoorlijk wat afdingen, rijdt een driver ons een stuk verderop naar onze hopelijk nieuwe hut. Bij de receptie geven ze ons een hogere prijs dan wij op internet hebben gezien. Vreemd genoeg kunnen ze dat niet aanpassen in het systeem, maar moeten wij zelf via internet boeken en dan naar de receptie gaan voor verdere afhandeling. We mogen gebruik maken van een computer beneden bij het hotel en even later (na nog een uurtje te hebben geprofiteerd van het internet) kunnen we verder met de trage procedure van het inchecken. Uiteindelijk worden onze spullen op een karretje geladen en gaan we naar onze kamer. Deze is mooier dan de receptionist ons eerder had laten zien. Op de eerste etage, met uitzicht op de tempel en de tuin en vlakbij het zwembad. Prima dus. De tassenman blijft uitermate lang in de kamer en bij de deur hangen voor een fooi, die hij uiteindelijk krijgt (gelukkig hadden we nog wat losse muntjes). We hebben wat rondgekeken op het complex en zijn de weg afgelopen waar we bij een Ierse pub een forse lunch (cottage pie en fishermans (geen friend) Pie) met een overheerlijk biertje hebben genomen. 's Avonds onder de stortdouche en toen de stortbui buiten wat minder was geworden zijn we nog een keer naar de zelfde tent gegaan voor een saté met patat onder het genot van een locale Ierse band (soort Blue Diamonds maar dan met banjo, etc.). "Het kleine café aan de haven" en "Geef mij maar nasi goreng" waren één van de meezingers van deze avond.

04-03-2011

Na het ontbijt gaan we terug naar het reisbureau om de excursies te boeken die we in een folder bij het hotel hebben gezien. Het beloven zeer diverse tours te worden, dus benieuwd hoe de rest van het eiland er uit ziet. Om 13.00 uur vertrekt het busje naar de Hardy's, alle resorts hebben een busje dat daar heen rijdt, dus benieuwd wat het is. Blijkbaar een grote supermarkt, met nog andere winkeltjes erbij en restaurantjes om te lunchen. Bij aankomst blijkt het meer een grote Wibra/Zeeman te zijn. We herkennen nog iets van de stop onderweg naar Ubud waar we de lunchstop hebben gehad. Blijkt exact hetzelfde te zijn. Niet echt iets om uren rond te lopen. We kopen wat noodzakelijke spullen en gaan verderop in de straat lunchen. Het bereiden van de Club Sandwich neemt redelijk wat tijd in beslag, zodat we het eerste busje dat retour gaat, missen (gaat op het half uur). Na de site te hebben bijgewerkt, weer terug naar het hotel. Volgens de locals begint om ca. 19.00 uur de parade van de ogoh-ogoh (een soort carnavalsoptocht) maar dan met demonische poppen om de laatste dag van het oude jaar af te sluiten. Na een stuk gelopen te hebben komen we aan bij een kruising waar al een aantal poppen staan opgesteld. Gunstig voor de foto's. Uiteindelijk om ca. 20.00 uur begint de parade eindelijk. De poppen worden gedragen, op een bamboe raamwerk, door jongens van allerlei leeftijden. Bij de kruising moet het beeld nog eens flink door elkaar geschut worden en gedraaid, zodat de demon goed de weg kwijt is. Helaas begint het te regenen en besluiten we terug te lopen. De paar restaurants die nog open zijn, zitten (tjok)vol en de enige die nog open is, heeft het zo druk, dat we niet verwachten binnen korte tijd iets te eten te krijgen. We dineren op de kamer met speculaaskoekjes.

05-03-2011

Vandaag is het Nyepi, dit is het balinese nieuwjaar. Het is een dag van stilte en bezinning op heel Bali, we mogen dan ook niet van het resort af, niet op straat dus en niet op het strand. Een soort huisarrest dus. Er wordt deze dag ook niet gevlogen, en de havens zijn gesloten. Ook de tv geeft alleen maar ruis. We mogen wel gebruik maken van het zwembad gelukkig. 's Avonds is alles donker om de demonen op een dwaalspoor te brengen. Er mag geen licht aan op het complex, zodat we met een aansteker voorzien van een klein lampje naar het diner gaan. Er is een uitgebreid buffet en op de kamer nemen we nog een bakkie koffie.

06-03-2011

Na het ontbijt eerst even de was opgehaald, en daarna wilden we de excursies gaan betalen die we eerder geboekt hadden. Dit kon alleen contant zodat we weer verderop in de straat moesten gaan pinnen. De pinautomaat was buiten werking. Ook wilden we een grote envelop hebben om een kalender op te sturen naar Australië, ook nergens te krijgen hier. Dus toch maar weer met het busje naar de Hardy's. Hier hadden ze de envelop en konden we ook pinnen. In de winkelstraat vervolgens heerlijk geluncht: rijsttafel! Terug in het hotel direkt postzegels gekocht en de kalender eindelijk op de bus kunnen doen. Ook konden we de net gepinde contanten kwijt bij het wijffie van het reisbureau. Sommige dingen kosten in dit land toch wel wat kracht...

07-03-2011

Vandaag onze eerste excursie, naar DE moedertempel en de vulkaan. Daarvoor bezoeken we nog een batikwerkplaats, in Celuk een goud- en zilverfabriek, een schilderatelier en in Mas een houtsnijwerkfabriek. De uitleg over het maken van batik was op Java een stuk beter. Maar goed, je krijgt een indruk van hoe iets wordt gemaakt. Als extraatje krijgen we nog een rondleiding in een traditioneel huis. Dit is een ommuurd complex, waarin een aantal losse gebouwtjes staan (dus keuken, slaapkamer, badkamer, etc. apart) en een familietempel. Hierin woont een aantal generaties samen. Bij de voordeur hangt een soort naambordje, hierop staat vermeld welke familie hier woont, in welke provincie/plaats en hoeveel mensen er wonen. Het vloeit helaas niet over van rijkdom, een kleine renovatie kan geen kwaad. En een nieuwe bril voor de oude man zou de boel ook wat opfleuren. Na 80 jaar, mag je toch wel naar de Pearle, voor de grote korting. Vervolgens hadden we een bezoek aan een koffieplantage. Hier hebben we verschillende soorten koffie (kopi) en thee geproefd, met o.a. Ginseng erin. Er was ook thee bij die goed voor de verkoudheid en de maag was. Wij vonden het naar Hot Coldrex smaken (begreep de gids alleen niet). Nadat we oma de koffiebonen hadden zien pletten en roosteren, nog een aai over de bol van twee fruitbats (ze doen niks, maar ze zien er niet zo aardig en knap uit), werden we de winkel in geloodst. Daarna op pad voor de lunch bij de Batur vulkaan. Helaas is het op afstand kijken en hebben we geen beklimming o.i.d. Na de lunch rijden we een mooie route op weg naar de tempel der tempels, Besakih. Helaas begint het te regenen als we bovenaan staan en het zicht wel heel mysterieus wordt. Het deel waar de priesters zitten, ziet er eenvoudig uit. Wij hadden een iets theatraler geheel verwacht. Misschien zijn we te veel verwend op deze reis! Daarna nog een stop bij rijstvelden, deze waren helaas niet helemaal "aan". Dus geen verpletterende foto's. Daarna terug naar het hotel na een volle excursiedag.

08-03-2011

Weer eens een rustige dag vandaag. Het is een stuk zonniger dan gisteren, en we gaan eerst naar het strand. Het is behoorlijk heet, en we zijn dan ook blij als er iets meer wind komt en wat sluierbewolking. Na een tijdje verkassen we naar het zwembad, hier is meer schaduw en in het wedstrijdbad is het ook makkelijker baantjes zwemmen. De tijd vliegt voorbij zelfs als je niets doet, zodat we we pas wat later op de middag lunchen.

09-03-2011

Vandaag hebben we een tour naar de oostkust van Bali. Onze gids vertelt even in het kort wat we gaan doen vandaag, maar volgens ons ontbreken er 3 bezienswaardigheden in haar programma. Helaas voor haar zijn we dus niet vroeg terug. Eerst gaan we naar het waterpaleis in Ujung, gebouwd door de laatste koning van Karangasem. Een aantal jaren geleden zwaar getroffen door een aardbeving, nu weer grotendeels hersteld. Het was in vroeger tijden een plek om aan de warmte te ontsnappen. Het paleis is alleen te bereiken via een brug over het water. Op de brug zitten mooie reliëfs. We klimmen een trap op en genieten van het uitzicht over de waterpartij. Hierna gaan we naar het Puri Agung Karangasem, het paleis waar de koninlijke famlie verbleef. Omgeven door een dikke rode muur. Bij de entree staan nog enkele gebouwen uit de nederlandse periode. Binnen stonden nog wat meubels geschonken door de nederlandse koninklijke familie. Ook dit gebouw wordt niet goed onderhouden. Vervolgens hebben we een bezoek gebracht aan het dorp Tenganan. Een langwerpig, ommuurd dorp met aan de zijkanten allerlei winkeltjes en werkplaatsen. In het midden zijn gebouwen die gebruikt worden voor rituelen. Een soort Rotterdamse koopgoot maar dan met kinderkoppies. Niet een echt spannend dorp, er zijn ook bijna geen locals te zien. Inmiddels was het tijd voor een lunch, die we kregen in een mooi luxe resort aan zee. Toen we net onze soep kregen (hadden we geruild voor de salade), begon het keihard te regenen en zijn we verkast naar een andere tafel, toch moeilijk om een dak echt waterdicht te krijgen blijkbaar. Hierna kregen we een grote moot vis met aardappelpuree, gevolgd door een flink stuk tiramisu. We scheurden bijna uit elkaar. Ook bezochten we nog het "vissersdorp" Kusamba. We werden ergens op een zwart strand gedumpt wat dan het dorp moest zijn. We hebben maar even wat foto's gemaakt van de bootjes die op het droge lagen en wat strandfoto's. Als laatste hadden we nog de stad Klungkung, waar een oude rechtbank staat met heel mooie plafondschilderingen en een hal met allerlei muziekinstrumenten. Er stonden ook heel veel rare beelden, sommige westers met hoge hoeden op. Onze gids trok het allemaal niet meer, op de terugweg lag ze steeds te slapen in de auto.

10-03-2011

Na het ontbijt parkeren we de zonnebedjes op het strand nadat we volgens een zeer ingewikkeld wisselsysteem twee geel/rood gekleurde handdoeken (prijzencircus van de V&D) hebben ontvangen. Helaas halen ze de matrasjes hier niet binnen, dus het is even zoeken naar een droge plek. We lezen, puzzelen en genieten lekker van de zon. Bert verplaatst nog even naar achter de schaduw in, daarna verplaatsen we nog naar het zwembad vlakbij onze kamer en dan is het zo laat. We lunchen buiten de poort en voor je het weet is de dag om. Om 17.00 uur worden we opgehaald voor onze laatste excursie, een voorstelling van de Kecak-dans. Putu, onze gids van de afgelopen dagen, is deze keer wakker en omdat het vroeg is laat ze ons nog wat van Denpasar zien. Helaas is de stad niet echt een bezienswaardigheid. We stoppen bij het onafhankelijksheidsmonument. Een uit de kluiten gewassen "toren" en doen we een poging om langs de groep Japanners een foto te maken. Daarna rijden we naar de plek van het optreden. Niet veel sightseeing dus. We zitten behoorlijk vooraan in de hoop met flits toch nog mooie foto's te kunnen maken. De Kecak-dans (apendans) wordt opgevoerd door een groep mannen die in een cirkel zitten en het geluid nabootsen van apen. Het is een deel uit het Ramayana-verhaal en wordt zonder muziekinstrumenten opgevoerd. Je hoort dus alleen het repeterend zingen van de mannen. Er komen nog schitterend geklede dames ten tonele, waarvan er één ontvoerd wordt, etc. etc. Allemaal heel mooie kostuums en maskers. Het geheel ziet er echt heel fraai uit. Op het laatst was er nog een dans van nimfen (opgevoerd door heel jonge meisjes) en een vuurdans door een man op paard (gemaakt van palmbladeren). Ziet er op zich een beetje belachelijk uit, maar hij gaat door het vuur zonder vlam te vatten. Heel spectaculair. Aan het eind mag je nog het podium op om de dansers van dichtbij te zien en te fotograferen. Na bij het hotel te zijn afgezet, nog wat eten en klaar.

11-03-2011

Dit is onze laatste dag op Bali. Sanur is niet echt een spectaculaire plaats, maar het is er wel heel relaxed. We lopen langs het strand met als doel de strandmarkt, die vlakbij het hotel zit waar we de eerste nachten hebben doorgebracht. Het is een aardige tippel en de zon begint ondanks de eerst donkere lucht aardig door te komen. Gelukkig hebben we ons ingesmeerd (not). De markt is niet zo heel spannend, veel same same but not different. Zes houders voor een bierglas, een zonnejurkje (niet echt sexy met borsthaar), allerlei prullen, niks dus. We lopen terug en lunchen aan het strand en komen uiteindelijk licht vermoeid terug bij ons resort. Best wel ver lopen eigenlijk. We hebben onze tassen te luchten buiten gezet en pakken alles weer eens opnieuw in. Klaar voor de laatste etappe.