Twee Vrouwen en een Bus

Zoals ik in mijn vorige blog al aankondigde hebben Kim -vriendinnetje uit Amsterdam- en ik een busje gehuurd en zijn we zo op avontuurlijke wijze van Brisbane naar Sydney gereden. Ons busje genaamd Patrick, Paddy voor intimi, kwam in de voor ons erg toepasselijke kleuren paars en roze met een (gelukkig in het Nederlands (!!)) ordinaire tekst op de achterkant. Samen met Paddy hebben wij 8 dagen rond gereden, heerlijke maaltijden gemaakt (voornamelijk pasta-met-rode-saus) en zijn we wezen kamperen in prachtige National Parks in het binnenland van Australië!

Dag 1. Erg verrast door de schoonheid van ons busje zijn we vanaf de parkeerplaats naar Byron Bay gereden. Na wat mannelijke inbreng via de sms kwamen we er na drie kwartier achter dat het "enge rode lampje" op het dashboard betekende dat we met de handrem aangetrokken reden. Ik bleek wat moeite te hebben met de knipperlichten (die zitten hier aan de verkeerde kant!!!), zo gingen na een scherpe nood-Uwie (U-turn) op een drukke rotonde niet de knipperlichten maar de ruitenwissers aan...

Dag 2. Fris en fruitig na een flinke nachtrust zijn we verder gaan rijden, dit keer meer landinwaarts. Hoewel Kim het concept busje-rijden-links helemaal begreep, had ik een aantal keren de extreem gevaarlijke neiging om oud en vertrouwd aan de rechterkant van de weg te gaan rijden... Na een pauze in het centrum van een dorpje kwamen er mensen naar ons toe om ons te vertellen dat we verkeerd geparkeerd stonden en als de politie ons zou zien we een dikke boete zouden krijgen. Braaf en gierig als we zijn besloten we het busje om te draaien. Helaas deed Paddy het niet meer. We kregen hem niet meer aan de praat en na het aanspreken van iedereen in het dorpje en bellen met de verhuurder hebben we uiteindelijk de weg-reddings-dienst gebeld en toen de fijne man in onze auto ging zitten startte die het uiteraard binnen 3 seconde... Vol schaamte hebben wij hem bedankt en zijn we verder gaan rijden naar een National Park. In het donker reden we door de bossen en uiteindelijk zijn we aangekomen op een leeg kampeerterrein. Aangezien we maar 1 kaarsje in een pasta-met-rode-saus-pot hadden besloten we om een kampvuur te bouwen. Op zijn vrouws hebben we eerst het natte hout opgedroogd in ons gas-kook-dingetje, daarna wat waxinelichtjes onder het hout laten branden, wat droge takjes en blaadjes erop gelegd en af en toe wat stimulerende teksten richting het vuur geroepen. Maar na een tijdje hadden we midden in het bos toch een mooi kampvuur, een heerlijke maaltijd en onder het genot van een lekker wijntje besloten we dat we wel echte Über-Survivers waren!

Dag 3. Na een heerlijke massage in onze autostoelen reden we via een extreem hobbelige weg naar de volgende onbekende bestemming. Tussendoor zijn we nog in een theekleurig meertje met helende krachten voor huid en haar gaan zwemmen. Toen Paddy daarna weer niet startte, kregen we wat oude-wagens-advies (wacht 5 minuten dan nog een keer proberen!) van twee reizigers en na wat gepruts deed ie het weer!! Aangezien we weer laat waren, waren we gedoemd tot in het donker door te rijden, dit keer extra spannend door de mist en de smalle bergpaden. Uiteindelijk bedachten dat dit toch wel redelijk onverantwoord was, zodat we besloten de eerstvolgende mogelijkheid om ergens te gaan staan zouden benutten. Na een uur kwamen we dan eindelijk weer een caravanpark tegen en hebben we weer een heerlijk maaltje bereid (garnalen!!!), toastjes gepeuzeld en onder het genot van een wijntje besloten dat we voortaan eerder op zouden staan!

Dag 4. Dit keer vroeg opgestaan en besloten dat het tijd was voor een geweldige foto-voeder-sessie met een groep papegaaien!! Nadat we van onze nieuwe vriendjes afscheid hebben genomen zijn we meerdere National Parks gaan bezoeken. Per toeval stuitten we op geweldige watervallen! Alles ging voorspoedig totdat we echt in the-middle-of-nowhere waren en na een heerlijke lunch Paddy het ineens opgaf. We hebben 1,5 uur lang tevergeefs geprobeerd Paddy weer op te starten. Met het motto: gun-oude-auto's-ook-hun-rust zijn we lekker gaan kaarten (canasta!!) in de bus.
Plan B was namelijk de nacht daar blijven en de volgende ochtend naar een dorp gaan lopen (was echt 7 uur lopen geweest!!) of hopen dat iemand ons zou redden. Terwijl we na het kaarten hierover aan het beslissen waren, begon Paddy weer wat te pruttelen en wonder boven wonder deed ie het later weer! We zijn daarna naar een prachtige camping aan een meertje gereden en hebben onze billen geparkeerd op een omgevallen boomstam en vanaf daar een geweldige zonsondergang gezien.

Dag 5. We reden steeds meer het binnenland in naar plaatsen die zo lonely waren dat ze zelfs niet in de Lonely Planet stonden. Zo kwamen we in de meest schattige (maar saaie) dorpjes en reden we langs prachtige boerderijen! Een koffietje doen in de plaatselijke cafés bleek ook altijd een feestje (mits gevoel voor humor). Die avond hebben we wederom op tijd een camping gevonden aan een meertje. De zonsondergang was weer spectaculair maar werd een beetje verpest door een enorme powerplant die aan de zonkant van het meer stond.... Een vriendelijke buurman probeerde ons een beetje bang te maken voor het kamperen. Zo moesten we oppassen voor het donker (wij: " Geen probleem, we hebben een kaarsje in een pasta-met-rode-saus-pot!), spinnen (wij: "Ja, die harige poten zijn inderdaad niet erg wollig") en slangen (wij: "Echt! Wat gaaf! Wij hebben al een supertoffe slang gezien van 2 meter!!"). Niet de reacties waar onze buurman op hoopte! Die nacht lagen we in het pikkedonker onder een geweldige sterrenhemel die ons naast vele wetenschappelijke vraagstukken (hoe werkt een zwart gat? wat is oneindig? hoe heet die ene planeet ook al weer?) ons ook vaak verraste met een vallende ster! Bovendien was het zo donker dat we de Melkweg konden zien!!!

Dag 6. REGEN. Met bakken uit de lucht!! Het hield maar niet op en het rijden was weer erg spannend. Toch was het echt een geweldig mooi stuk om te rijden. Die avond gekampeerd op een echte camping (we moesten toch echt weer een keer douchen!!). We hebben gezellig saampies in de bus gegeten, spelletjes gespeeld en (veel) wijntjes gedronken. Onder het mom van female-bonding werd het werd erg gezellig en laat die avond!

Dag 7. We reden de Blue Mountains in, maar wat ons betreft waren het de White Mountains! We zagen geen hand voor ogen door de extreem dichte mist (we reden dan ook niet harder dan 15 km/uur). Gelukkig klaarde het in de middag op en hebben we toch kunnen genieten van de prachtige bergen en mooie wandelingen. Die avond waren we een beetje te avontuurlijk en zaten we echt extreem afgelegen in een bos te kamperen. Er was he-le-maal niemand en door de bomen pikkedonker. Wij waren toch iets minder dapper dan de vorige keren en toen we (samengeklampt en onder begeleiding van ons kaarsje in pasta-met-rode-saus potje) voor het slapen gaan een eindje verder weg waren voor een plasje konden we op de terugweg Paddy niet meer vinden!! Toen vonden we het stiekem best een beetje eng! Maar gelukkig zagen we na wat dwalen in het bos een roze busje in ons kaarslicht verschijnen. Dolgelukkig sprongen we in ons busje, deden de deuren veilig op slot (we waren alleen de ramen vergeten dicht te doen... ) en hebben we heerlijk geslapen!!

Dag 8. We reden de Blue Mountains uit (dit keer konden we wel vaagjes de blauwe gloed zien die over het bos hangt vanwege de eucalyptus bomen) en na een boterhammetje in het Olympisch park was het aan de KIMKIM om mij door het drukke centrum van Sydney te navigeren. Na veel U-ies, one-ways, smekende blikken en een middelvinger kwamen we gelukkig zonder schade aan op de parkeerplaats! Na wat tranen hebben we toch afscheid moeten nemen van Paddy en zijn we Sydney ingegaan.

We hebben tijdens onze reis echt een geweldige tijd gehad, veel kangoeroes gezien, een prachtige boa (was er bijna overheen gereden maar toen we de bus uitstapten keek de 2 meter lange boa ons glazig aan alsof er niets gebeurd was! Foto-sessie!!!!) kleurige vogels, een buidelrat, wallabies, spinnen en vele andere geweldige dieren! Elke avond genoten van heerlijke wijn met toastjes en timtams. We hebben leren wildplassen, wildtanden poetsen en wildkoken. Het was ook erg gezellig met Kim en hoewel Paddy het soms niet deed was het echt een geweldige bus om in te toeren!!

Na ons avontuur ben ik nog twee volle dagen in Sydney geweest. Heerlijk de toerist uitgehangen en in de avonden met Pol (huisgenootje van Femke) wezen eten of drinken. Ze heeft me de laatste avond (samen met een clubgenootje (UVSV) en collegaatje (Unitas) (heerlijk dichtgetikt Utrechts!!)) meegenomen naar een super mooie draaiende bar op de 47ste verdieping waardoor we onder het genot van het billigste drankje (biertje van 7,5 $) over heel Sydney kon kijken! Wat later zijn we beland in een gezellig nachtclubje met een leuk bandje! De volgende ochtend lag ik al vroeg en redelijk brak in het vliegtuig te slapen en ben ondertussen in Christchurch, Nieuw-Zeeland aangekomen. Iets minder warm en iets minder druk dan Aussie maar dat bewaar ik voor mijn volgende blog!!