It's all about back to backpacker basics now! We hebben niet meer de luxe van een eigen auto en het gaan en staan waar je wilt, maar sjouwen braaf met ons hele hebben en houden en verplaatsen ons per Greyhound bus. Op zich best wel relaxed, want je gaat zitten in de airco, luistert naar je iPod, kijkt naar de film die gedraaid wordt of leest een boekje, en een paar uur later sta je op de volgende plaats van bestemming. Niet alleen de NS heeft vertraging, want vanwege enorme regenval en ondergelopen wegen hebben ook wij al eens 1,5 uur lang moeten wachten. "Duurt laaang!" roepen wij dan meerdere malen in koor, maar als we eenmaal in de comfortabele stoelen zitten hoor je ons niet meer klagen.

Next stop Townsville! Hier hebben wij één volle dag doorgebracht en wel in het Reef HQ; een aquarium à la het Oceanium in dierentuin Blijdorp, maar dan uitsluitend over alles wat te maken heeft met het Great Barrier Reef. Reuze interessant en leerzaam vond ik het! Vanwege budgettechnische redenen en onze fantastische snorkelervaring in Exmouth aan de westkust, hebben we niet bij het befaamde rif gesnorkeld, dus een bezoekje aan dit aquarium was daarom des te leuk. Het unieke eraan is dat ze hier uitsluitend levend koraal hebben, wat schijnbaar erg moeilijk te onderhouden is in verband met de benodigde temperatuur van en voedingsstoffen in het water. Verder hebben ze allerlei soorten vissen waaronder de bekende Nemo's en Dory's (voor degenen die de film Finding Nemo hebben gezien), maar ook een aantal haaien en zeeschildpadden. Zelfs zeepaardjes en de dodelijke steenvis (zoiets waar ik eens door gestoken ben, maar dan van het giftigste soort op aarde) behoren tot de levende collectie! Gedurende de dag waren er verschillende rondleidingen en demonstraties, zoals een bezoekje aan het zeeschildpadden ziekenhuis en een duikshow, die we allemaal braaf afgelopen hebben. We zijn weer een stuk wijzer geworden daar!

Na Townsville baanden wij ons een weg per Greyhound bus naar Airlie Beach; hét vertrekpunt voor een zeiltocht bij de Whitsunday Islands. Ik keek hier al een tijdje naar uit, want zoals jullie wellicht weten ben ik van zeilen niet bepaald vies én deze eilandgroep staat hiervoor bekend als één van de mooiste plekken ter wereld. Na goed geïnformeerd te hebben, was onze keus gevallen op een tocht van twee dagen en één nacht aan boord van het sportieve zeiljacht Siska. Deze boot heeft meerdere keren de beroemde zeilrace van Sydney naar Hobart gewonnen, dus dat beloofde wat! Voordat het zover was, hebben we een avond van tevoren nog afgesproken met ons ex-studiegenootje Amy. Zij reist ook rond in Australië en toevallig werkte ze nu in het supermarktje van Airlie Beach. Ze verblijft in een luxueus appartement waar we gezellig een hapje Chicken Tonight hebben gegeten, waarna we de bar van ons hostel ingedoken zijn en ons tegoed hebben gedaan aan twee kannen Snakebite, oftewel de Australische versie van rosébier. Met Katrien erbij zijn er dus al 4 (afgestudeerde) Vrijetijdwetenschappers op dit moment in Australië. Goed bezig jongens! Ook dit plaatsje heeft trouwens net als Cairns een lagoon waar je met een gerust hart kan ronddobberen zonder aangevallen te worden door een stinger. Verkoeling zoeken was alleen iets teveel gevraagd, want het water was zacht uitgedrukt 'wat aan de warme kant'...

Ship ahoy! All on board! Hoise the sails! Eerst leek het erop alsof het rustig zou worden op de boot, maar uiteindelijk waren alle 22 bedjes aan boord bezet. Gelukkig was het een leuke groep en er hing al gauw een fijn sfeertje. Het voedsel was zeer goed te dauwen en uit de speakers kwamen relaxte deuntjes, prima de luxe! Onderweg zijn we voor anker gegaan voor een bezoekje aan het gruwelijk mooie Whitehaven Bay, waar we ingepakt in een wetsuit tegen de gevaarlijke ronddobberende kwallen nog een duik hebben genomen. Het zand is daar zo fijn dat je er je gouden en zilveren sieraden mee kan polijsten, maar bij gebrek hieraan hebben Paula en ik een actieve frisbeesessie gehouden in het helderblauwe water. Na een fotogenieke zonsondergang waar het escaleerde met het aantal foto's en het sterren staren in het donker, hebben we de volgende dag op twee verschillende plekken gesnorkeld. Na een nachtje beroerd in het vooronder geslapen te hebben (jawel Lisette, we lagen in "de punt, trut"!), was het heerlijk wakker worden tussen alle gekleurde visjes in het warme zeewater. Zeker toen de crew ze ging voeren, wemelde het ervan en kreeg je zelfs af en toe een vissenstaartje tegen je duikbril aan of een minuscule kopstoot. Als je face down in de oceaan lag, hoorde je sommige vissen zelfs driftig aan het koraal knagen! Bij stop nummer twee gingen we op zoek naar zeeschildpadden die we jammer genoeg niet gevonden hebben, maar we hebben wel een rog gezien die op het eerste gezicht meer weg had van een 1,5 meter lange haai. Toen het beest zich in één ruk omdraaide, zetten wij en 4 andere Nederlanders het dan ook acuut op een zwemmen. Was dat even schrikken! Ondanks dat we gekozen hadden voor de twee meest windzekere dagen, hebben we helaas 95% van de tijd op de motor gevaren... Bummer! Toch hadden we niks te klagen, want we hebben twee dagen prachtig weer gehad en daarom ontiegelijk mooie foto's kunnen schieten, heerlijk kunnen luieren op het dek en we hadden goed helder zicht om te snorkelen. Ik had gelijk al even aan de crew duidelijk gemaakt dat ik graag wilde meezeilen, dus toen de eerste dag de fok - waarschijnlijk meer voor de show dan wat anders - gehesen moest worden, heb ik mijn spierkracht even in de strijd gegooid. Aan het einde van de middag op de tweede en laatste dag werden zowel de fok als het grootzeil gehesen, dus kon ik me weer eventjes uitleven. Toen de kapitein mij daarna ook nog enige tijd alleen aan het roer liet staan, was ik natuurlijk helemaal in m'n element. Heerlijk! We hebben in ieder geval twee dagen volop genoten en zijn zonder enige moeite nóg een beetje bruiner geworden.

Op weg naar Agnes Water en de Town of 1770 maakten we een overnachtingstop in de 'Beef Capital of Australia' Rockhampton. We aten heel toepasselijk eigen gemaakte Beef Stroganoff als een vervolg op de vulkaanverantwoorde chili con carne van enige tijd terug en het smaakte uiteraard goddelijk! In Agnes Water hadden we twee zonnige action-packed daagjes met grommende motoren en klotsende golven. Onze eerste activiteit was de Scooteroo Tour, waarbij we als echte Hells Angels gedurende 3 uur zo'n 60 km hebben afgelegd op stoere minimotors. Dat was echt maximaal en één van de leukste dingen die we tot nu toe gedaan hebben. Met een groep van ongeveer 30 man ronkten we over de wegen in de omgeving van Agnes Water en tussendoor maakten we een stop voor een flinke fotosessie en om kangoeroes in het wild te spotten. Daarna scheurden we met 80 km/h de zonsondergang over de baai in Town of 1770 tegemoet en aten we wedges met sour cream en sweet chili sauce op de rotsen aan het water. Omdat ik al eens op een scooter had gereden, mocht ik kennelijk op een snelle chopper genaamd Red Devil en ook Paula had flink de gang erin, dus we knalden met gemak alle jongens voorbij. Lekker hoor! De volgende dag bedwongen we de golven tijdens een surfles van 3 uur voor maar $17 inclusief materiaal. A real bargain and even more fun! Paula had de smaak dit keer goed te pakken en pakte net als ik de ene na de andere golf. Als je eenmaal een keer gestaan hebt voor langer dan 2 seconden, dan wordt het pas echt leuk. En jawel ook Paula is vanaf nu totally stoked about surfing! Volgens onze oude rotten in het vak instructeurs (gebronsde 50+ surfdudes met grijze manen die vanonder een trucker cap in de wind wapperden) waren wij het beste bezig van de 20 grommets in het water. "Way to gooo, Dutchies!"

De volgende keer meer over onder andere onze off the road avonturen op Fraser Island!

Voor bewijsmateriaal van het bovenstaande: http://picasaweb.google.com/annemarie.stap