Hallo allemaal!

Na 1,5 maand geleden mijn laatste blog te hebben getypt, wordt het maar weer eens tijd voor een nieuwe dacht ik zo. Allereerst iedereen bedankt voor de felicitaties! Het was raar maar ook bijzonder om in Hue mijn verjaardag te vieren, maar daarover straks meer. Ik zit inmiddels in de Cameron Highlands, in Malaysia en mijn vakantie is officieel begonnen en mijn stage zit erop (dat er nog steeds allemaal rapporten en verslagen ingeleverd moeten worden, daar hebben we het maar even niet over…). Er is in de tussentijd te veel gebeurd om op te noemen, maar ik zal met deze blog toch een poging wagen…

Het lijkt alweer zo lang geleden, mijn verjaardag. Het was een broeierig hete dag (zoals altijd…) dus we zijn op de motorbike naar het strand gegaan om af te koelen. Bij terugkomst had de guesthouse familie een taart en cadeautjes klaar staan, super lief! Daarna de geslaagde dag afgesloten met mn Vietnamese en Utrechtse vrienden in de lokale karaoke bar.

De overige laatste weken in Hue werden ook gekenmerkt door allerlei feestjes om mensen te bedanken en afscheid te nemen. Maar tussen al die feestjes door moest er ook nog even een enquete afgenomen worden en een rapport getypt worden… Het is niet allemaal afgekomen, maar gelukkig heb ik nu tijdens mijn vakantie af en toe nog wel een uurtje niets te doen om aan m'n rapport te werken…

22 mei was het namelijk eindelijk zo ver: op naar Saigon en dus op naar Mark die daar ook naartoe kwam vanuit Japan. Samen hebben we twee weken vakantie gevierd in Vietnam. Hoewel 2 weken veel te kort is om heel Vietnam te zien, hebben we toch een erg fijne en relaxte tijd samen gehad. Saigon is een wereldstad vol Europese invloeden; heel anders dan Hanoi. Samen met Utrecht-collega Tom zijn we een dag naar de Mekong Delta geweest: een dag vol boottochtjes door de delta.
Daarna met de trein van 5.30u (!) naar Nha Trang, een stad die nog het beste te omschrijven valt als Noordwijk aan Zee met een tropisch tintje. Voor de kust liggen allerlei eilandjes. Mark en ik hebben de onderwaterwereld verkend door te gaan snorkelen. Een supermooie ervaring! Van de vreemdste soorten vis tot het blauwste koraal, en je hoeft er niet eens voor de duiken ook.
De volgende bestemming was Hoi An, een klein Chinees handelsstadje dat erg toeristisch is maar gelukkig ook nog z'n oude charme heeft weten te bewaren. Tijd om te relaxen (voor zover we dat nog niet aan het doen waren)! Ook staat het bekend om z'n tailors welke wij natuurlijk ook moesten testen. Gevolg: 100 dollar armer en een pantalon en twee jurkjes rijker vertrokken we weer richting Hue.
Tijd om naar Bach Ma National Park (mijn onderzoeksgebied) te gaan was er helaas niet maar we reden er wel langs, onderweg naar Hue. In Hue hebben we nog een paar keer afgesproken met mijn Vietnamese vrienden/collega's en ik heb Mark natuurlijk de stad laten zien. Per motorbike zijn we naar de graftombes van Tu Duc geweest en naar het complex van Khai Dinh in de heuvels buiten Hue. Zo mooi, dan merk je pas weer wat voor rijke geschiedenis deze stad heeft. Ook zijn we bij een Benedictijnen klooster langsgeweest: een aparte mix van oosterse en katholieke invloeden. Naast al deze bezienswaardigheden moest Mark natuurlijk ook al mijn vaste lokale eettentjes uitproberen, wat volgens mij aardig gelukt is.
Na twee dagen moesten we alweer door naar Hanoi, waar we naartoe gevlogen zijn om tijd te sparen. Hoewel het nog steeds een enorm drukke stad is, was het al een stuk minder hectisch vergeleken met februari toen ik hier was, vlak voor Vietnamees nieuwjaar. Vanuit Hanoi zijn we naar Halong Bay geweest, een baai vol duizenden kleine eilandjes, het meest beroemde plekje van Vietnam. We hebben een tweedaagse tocht met een boot gemaakt, een grot bezocht (inclusief niet zo natuurlijke fonteinen en spotlights…), gezwommen en gekayakt. Doordat de versnellingsbak stuk ging en we een paar uur stil hebben gelegen, konden we slechts een half uurtje kayakken, omdat het toen al donker begon te worden. De zonsondergang (zie foto's) was wel echt bijzonder. De tweede dag kreeg de schipper het voor elkaar om 3 keer op de zelfde zandbank vast te komen te zitten met de boot waardoor we uiteindelijk met een klein bootje terug naar de haven werden gebracht. Ook het weer zat niet echt mee, zodat zonnebaden op het dek er niet meer in zat. Ondanks dat alles was het een erg mooie ervaring! Terug in Hanoi werden uiteraard de toeristische plekjes verkend. Ook had ik nog een laatste interview met een professor van een onderzoeksinstituut.
Op het vliegveld van Hanoi kwam zo een einde aan onze twee weken vakantie samen. Mark ging terug naar Nederland en ik ging door met twee vrienden van Utrecht naar Singapore en Maleisie. M'n tijd in Vietnam zit erop en deze heb ik op een mooie manier afgesloten met Mark samen.

Singapore was wel even wat anders dan Vietnam. In deze supermoderne stad waar het openbaar vervoer systeem voor de verandering wél te begrijpen valt, had ik afgesproken met Ilke en Auke uit Utrecht, die allebei ook hun stages net hadden afgerond. Samen hebben we de stad verkend en op het einde van dag 2 zijn we de grens overgestoken met Maleisië. Daar hebben we een nachtbus gepakt en zijn in één nacht naar het uiterste noordoosten gereist. 's Ochtends aangekomen namen we de watertaxi (die niet bepaald rustig over de golfjes ging…) naar de Perhentian Islands. Denk aan Expeditie Robinson, dan denk je aan de Perhantians. Alleen moet je er dan nog een paar vakantiehutjes bijdenken. Met z'n drieën hadden we een hutje met het strand op kruipafstand. De eerste dag hebben we niet veel uitgevoerd. Dat wil zeggen, ik was zo moe van de reis dat ik op het strand in slaap was gevallen en als een kreeft weer wakker werd. Auw! 's Avonds van de heerlijk versche visch genoten en een hookah (fruit-waterpijp) uitgeprobeerd. Jammie! De volgende dag besloten we wat actiever te doen. Met een privé bootje en schipper hebben we op vier verschillende gebieden gesnorkeld. Hoewel het koraal op de meeste plekken al aan het afbreken is, was het toch weer een erg mooie ervaring. Verder kan ik bijna alle finding-nemo visjes afvinken van mijn lijstje en ik heb twee (vrij kleine) haaien gezien. Het allermooiste was toen we met z'n drieën met een schildpad konden zwemmen die zó nieuwsgierig was en steeds om ons heen bleef zwemmen. Ik vond het erg indrukwekkend om zo'n oerbeest van zo dichtbij te mogen zien.
's Middags hebben we weer de watertaxi naar het vaste land genomen en zijn we per lokaal busje naar Kota Bharu, aan de grens met Thailand gegaan. De volgende dag hebben we namelijk de trein van 4.15u (!!) door de jungle genomen. Hoewel ik het meeste van de tijd geslapen heb, was het uitzicht wanneer ik m'n ogen wel open had, erg groen ;) . Aan het begin van de ochtend kwamen we aan in Jerantut. Vandaaruit hadden we een bus moeten nemen naar de jetty die ons verder de jungle in zou nemen. Doordat we eerst gingen lunchen hadden we die bus echter gemist en er ging maar één boot de jungle in. Gelukkig was er een attent vrouwtje dat ons wel even in 20 min 20 km verderop over een bergweggetje wou brengen zodat we de boot nog konden halen. Om een beetje in de stemming te komen had ze gelijk maar wat rally muziek aangezet… Net op tijd kwamen we aan bij de jetty haven. Wat bleek, de bus had pech gekregen en de boot zou later vertrekken, maar door de race kwaliteiten van onze chauffeur konden we nog wel een andere boot pakken. Kharma. De tocht door de jungle was lang maar mooi. De eerste aap werd al binnen 10 minuten gespot en verder zagen we rare vogels en grote leguaan-achtigen. Alle boomstronken in het water leken uiteraard ook op krokodillen. Aan het begin van de avond kwamen we in Kuala Tahan aan, een dorpje midden in de jungle dat voornamelijk uit backpacker hostels en één resort bestaat. Die avond zijn we gelijk op "night safari" gegaan in een 4WD. Omdat er geen wegen door de jungle gaan, ging deze safari naar de palmolieplantages. Het wild viel een beetje tegen (wel een soort lynxen gezien en een soort vos) maar ik vond het vooral raar om door het donker door zo'n enorme plantage te rijden. Ironisch dat men hier aan de ene kant zo trots is dat dit Nationale Park Taman Negara het oudste oerwoud ter wereld is (130mln jaar oud) terwijl aan de andere kant van de rivier de oeroude bomen met tientallen tegelijk worden omgehakt om ruimte te maken voor palmolie plantages. Genoeg ontwikkelingsstudies-onderzoek te doen hier, zou ik zeggen. De volgende dag werden we wakker door het geluid van de jungle. We hebben een tocht naar de top van Bukit Indah gemaakt, en onderweg de Canopy Walkway gelopen. Dat is een tochtje via hangbruggen in de top van de bomen. Het was hoog, ja, maar we hebben geen dieren gespot helaas. Later op de weg naar Bukit Indah hebben we wel beestjes gespot. De score: 2 apen, 1 slang, vele vogels, veel vlinders, een paar leguaan achtige reptielen, mega grote mieren en 2 bloedzuigers. Met die laatsten had ik liever niet kennisgemaakt… Boven op de berg hadden we een schitterend uitzicht over de jungle en de rivier beneden ons. We moesten alleen al weer gauw naar beneden omdat er een tropische bui losbarstte. Na 2 uur door de regen racen was een drankje bij het resort meer dan welkom. Het personeel was alleen wel erg chagrijnig, maar misschien had dat te maken met het feit dat wij niet echt op bezoekje naar het resort gekleed waren met onze modderpoten…
Aan het eind van die dag gingen Ilke en ik naar Jerantut en Auke naar Kuala Lumpur om iets voor z'n visum te regelen. Ilke en ik zijn de volgende dag doorgegaan naar de Cameron Highlands, waar alle theeplantages van Maleisie zijn. Het ligt, zoals de naam al verraadt, in de bergen en dus is het hier ook een stuk aangenamer qua temperatuur. We sliepen in een soort Engels landhuis en 's avonds hebben we uiteraard de lokale scones met aardbeienjam uitgeprobeerd. Goedgekeurd. De volgende dag was de laatste voor Ilke en dus hebben we ons aangesloten bij een tour om zoveel mogelijk in zo weinig mogelijk tijd te zien… We begonnen bij de theeplantages, die zo kenmerkend zijn voor alle ansichtkaarten vanuit Cameron Highlands. We hebben ook de fabriek gezien waar de thee verwerkt wordt. Volgende stop was de honing boerderij waar uiteraard ook geproefd kon worden. Daarna door naar de vlindertuin (wauw!) waar ook een selectie van de kleine en niet zo kleine insecten en reptielen (zie foto's) uit de Highlands te vinden was. Ik ben blij dat ze achter glas zaten, maar ik vrees dat ik een paar van hen tijdens het hiken nog wel tegen ga komen…
Inmiddels is Ilke vertrokken en Auke weer aangekomen. Met z'n tweeën gaan we de komende twee weken nog rondreizen door Maleisie en zuid Thailand. Dit weekend doen we het even rustig aan zodat ik eindelijk tijd heb voor m'n rapport en andere belangrijke dingen, zoals deze blog aftypen!

Ik weet niet of ik voor 26 juni nog een keer een blogje kan typen, die dan (dat beloof ik!) iets minder lang zal zijn, maar ik hoop jullie allemaal in ieder geval gauw te zien in Nederland!

Voor foto's van mijn verjaardag klik hier of ga naar deze picasa site

Voor foto's van mijn Vietnam vakantie, klik hier

Voor foto's van Singapore en Maleisie, klik hier