Lieve allemaal,

Donderdag 31 januari was het zover! Eindelijk kon ik na 7 dagen vertraging door de cycloon, naar Hervey Bay! Zoals ik in mijn laatste bericht vertelde, hadden Nina en ik een Nederlands stel (Carly en Chris) ontmoet die toevallig voor 1 nacht in de hostel sliepen. Ze waren in het bezit van een auto en zo lief om ons een lift aan te bieden. De rit naar Hervey Bay verliep prima en onderweg kregen Nina en ik heel veel tips voor het huren van een auto en alle do's en dont's. Tevens konden we ook heel goed zien hoe de omgeving was aangetast door de grote hoeveelheid regen en waren heel veel mensen bezig met het opruimen van alle troep en viezigheid. Ook werd er gewerkt aan de snelweg, maar er was gelukkig een prima doorgang. Dat laatste is overigens iets wat ik op de dag van vandaag nog steeds niet begrijp van de busmaatschappij (Greyhound). Als Nina en ik Carly en Chris niet ontmoet hadden, hadden wij nog 3 dagen vastgezetten terwijl dat de snelweg prima was om op te rijden. Ik ben Carly en Chris dan ook eeuwig dankbaar en zal dit gebaar nooit meer vergeten!

De volgende ochtend nam ik afscheid van Nina, want zij had een vlucht op 6 februari naar Melbourne en daarvoor wilde ze nog wat mensen opzoeken iets buiten Brisbane. Ik daarentegen wilde graag naar Fraser Islands en naar Byron Bay, maar we zien elkaar weer op 11 februari in Sydney en gaan die week weer samen optrekken. Tevens hebben we besloten dat we samen gaan reizen in Nieuw Zeeland en gaan we kijken in Sydney naar de mogelijkheden voor het huren van een auto.
Rond 07.30 uur diezelfde ochtend werd ik opgehaald voor mijn 3 daagse tour naar Fraser Islands (Cooldingo's). Om het eiland te bereiken moet je per veerpond en na 50 minuten ben je op het eiland. Ik werd opgewacht door Les, onze chauffeur, gids en grappenmaker. In de bus ontmoette ik de rest van het gezelschap en in totaal waren we met 15 personen. De tour zelf was geweldig, gezellig en een groot avontuur!
Fraser Islands is zeer bijzonder omdat het grootste zand eiland is ter wereld en er zijn dan ook geen wegen op het eiland, maar veel zand en heuvel wegen. En dat heb ik geweten!, want mijn maag dacht er even anders over maar gelukkig mocht ik voorin zitten en dat hielp. Overigens had ik, doordat ik voorin mocht zitten, het beste uitzicht en beleefde ik meer het avontuur. Kortom wagenziek zijn heeft heel soms zo zijn voordelen.
Op het eiland zijn er ook prachtige heldere meren waar je heerlijk in kunt zwemmen. Uiteraard heb je ook de zee, maar nu konden wij daar niet in zwemmen vanwege de kwallen maar vooral vanwege de haaien. Naast zwemmen hebben we ook gewandeld en een bijzondere berg beklommen. Ook hebben we wilde dieren gezien als wilde honden (Dingo's) en een Python slang.

Zondag 3 februari was ik weer terug in Hervey Bay en heb ik nog gezellig gekletst met Carly en Chris, want ook zij hadden die tour gedaan maar met een andere organisatie dus ik was erg benieuwd naar hun belevenissen. De volgende ochtend was de eigenaar van de hostel zo aardig om mij te brengen naar het busstation, want eindelijk ging Greyhound weer rijden naar het zuiden! Rond 16.00 uur kwam ik aan in Brisbane en na 1 halte met de trein, was ik in het centrum en moest ik nog geen 20 meter lopen naar de hostel. Nadat ik had ingecheckt ben ik het centrum gaan verkennen en ben ik naar de openbare bibliotheek geweest voor de gratis wifi. De volgende ochtend heb ik de gratis veerpond gepakt en maak je een mooie tocht op het water. Brisbane is een moderne stad met veel hoge gebouwen. De historische gebouwen zijn er wel, maar helaas verstopt en verpest door de vele torens. Dat maakt dat Brisbane geen mooie stad is, maar desalniettemin toch wel de moeite waard is om te bekijken.
Die dag heb ik ook de Botanische tuin bezocht en had ik een prive tour in het parlement.

De volgende ochtend (6 februari) moest ik alweer mijn spullen pakken en zat ik rond 13.00 uur in bus naar Byron Bay. Eenmaal aangekomen voelde ik gelijk de relaxte sfeer van de mensen en de omgeving. Dit plaatsje staat bekend om haar vele surfers, hippies en straatmuzikanten en dat verhaal en beeld klopt helemaal. Ik heb het hier dan ook erg naar mijn zin gehad! De volgende dag ben ik naar Main Beach geweest en heb daar heerlijk gezwommen in de zee. Gelukkig zijn in dit gebied geen kwallen en (soms) geen haaien te vinden dus zwemmen en surfen was nu geen probleem. De volgende ochtend ging om 04.30 uur mijn wekker en ben ik samen met mijn kamergenoot Nathalie (uit Duitsland) naar de beroemdste vuurtoren van Australie gelopen, om daar de zonsopgang te bewonderen. Deze vuurtoren staat namelijk op het westelijkste punt van Australië en hier zie je dan ook als eerste de zon opkomen. Echter hadden Nathalie en ik pech die ochtend, want helaas was het net iets te bewolkt, waardoor we alleen een mooie lucht en wolken zagen, maar de zon zelf niet echt. Toen we terug kwamen waren we zo moe, want het was een uur heen en een uur terug, dat we maar weer zijn gaan slapen. S'middags ben ik nog even naar het strand geweest en s'avonds heb ik nog gezellig met Nathalie wijntje gedronken.

Zaterdag 9 februari moest ik alweer mijn spullen inpakken en beginnen aan mijn laatste reis in Australië met als bestemming Sydney. Iets waar ik zeer naar uit kijk omdat ik deze stad alleen nog had gezien tijdens Oud en Nieuw en nu ga ik de stad echt bekijken. Ik heb er zin in!