Hallo allemaal,
Hierbij mijn tweede verhaal. Ik ben van 20 t/m 27 december in Perth geweest en daar wil ik het volgende over vertellen en met jullie delen.
Mijn reis van Dubai naar Perth verliep helaas wat minder soepel. Ik had veel last van turbulentie, maar gelukkig veilig aangekomen. Na 11 uur vliegen kwam ik kapot aan in Perth en toen moest ik dik een uur wachten bij de douane controle. De controle is hier heel erg streng. Het begon al in het vliegtuig. Iedereen moest een speciaal kaartje invullen over je persoonlijke gegevens, adres of verblijf gegevens en of je bepaalde voedingswaren vervoerd. Door de vertraging en lange wachttijd bij de douane miste ik de shuttle bus die mij zou afzetten bij de hostel. Gelukkig had ik niks betaald van te voren, maar ik baalde wel! Daardoor moest ik een dure taxi ($40) nemen. Gelukkig verliep de service bij de hostel een stuk sneller. Ik kreeg direct een kamer en bed toegewezen. Daar was ik blij om, want ik wilde graag slapen. Het was namelijk inmiddels 04.00 uur geworden. Toen ik bezig was met het uitpakken van mijn spullen kwamen 2 meiden de kamer binnen. Naast 2 heren, waren ook zij mijn kamergenoten. Ze heten Vicky en Lydia en komen beiden uit Engeland. Ze waren net als ik voor het eerst in Perth, maar zij reisde en werkte al een jaar in Australië. Het klikte direct met de meiden en ik heb met hun 3 dagen opgetrokken.

De volgende ochtend had ik toch last van een kleine jetlag. Ik wilde verder slapen, maar ik had ook honger en dorst gekregen. Ik ben toen de stad in gegaan naar de eerste de beste supermarkt. Onderweg naar de supermarkt werd ik door een aardige mevrouw aangesproken. Zij en 3 van haar collega's werken voor een drukkerij en waren gezellig aan het borrellen omdat de kerstvakantie voor hun was begonnen. Ik keek een beetje raar op toen ik werd uitgenodigd om gezellig een biertje mee te drinken, maar ik dacht waarom ook niet. Ik had namelijk van een aantal mensen begrepen, die eerder in Australië zijn geweest, dat dit heel erg normaal is. Na 2 uur gezellig borrellen nam ik afscheid, want ik wilde toch heel erg graag naar de supermarkt om voor de komende dagen wat eten in te slaan. S'avonds ben ik samen met Vicky en Lydia wezen stappen en hebben we het nachtleven van Perth ontdekt. Op een gegeven moment kreeg ik het gevoel dat half Engeland, Schotland en Irland naar Australië was gekomen, want om 02.00 uur gingen alle cafés dicht en gingen de dronkere jongeren de straat op. Daarnaast gingen de dames, naar mijn menig, ook iets te ordinaire gekleed. Verder was er een hele hoop politie op de been en moest ik bij elk café mijn paspoort laten zien, wordt er een foto van je gemaakt en krijg je een stempel op je hand/arm. Dat kennen wij niet in Nederland die strenge controle. Overigens kwam ik die avond er ook achter hoe mega duur Australië is!!!! Voor een wijntje moest ik ff $10 (€8,50) neerleggen. Ik ging dus voor het gemak maar snel over op kraanwater. Sindsdien let ik ook heel erg op met wat ik uitgeef en maak ik keuzes of het wel de moeite waard is om dat uit te geven.

De volgende dag ben ik het centrum en de omgeving van Perth gaan verkenen en heb ik een Australische simkaart gekocht zodat ik niet mega dure telefoontekeningen zou krijgen vanuit Nederland. S'avonds ben ik weer gaan stappen met Vicky en Lydia, maar eerst zijn we met de taxi naar een housewarming party geweest van een vriend van Lydia. We werden met openarmen ontvangen en het was dan ook een onwijs gezellige avond. Ik heb een typisch Australies huis vanbinnen gezien en heb ik met Australische jongeren gesproken. Op een gegeven moment was de sfeer zo gezellig dat ik Holland of Dutch werd genoemd. Een zekere Micheal die ook aanwezig was, vertelde mij dat hij een paar jaar geleden op vakantie was in Amstedam. Een gek gevoel was dat als je zelf praat en je hoort iemand anders praten over je land. Nederland wad toen ook ff heel erg dichtbij. Na afloop van het feest zijn we nog met z'n allen wezen stappen in Perth.
De volgende dag hadden we weer met z'n allen afgesproken en zijn we naar een sporthal geweest waar we onder het genot van een biertje een potje bowlen hebben gespeeld.

Maandag ochtend vroeg moest ik helaas afscheid nemen van Vicky en Lydia. Zij gingen Kerstmis vieren op Tasmania. Een uur later pakte ik trein naar Bassendean en vervolgens de bus naar Morley. Ik heb namelijk het Caversham Wildlife Park bezocht. Naast o.a. exotische vogels en andere typische Australische dieren, mocht ik ook koala en kangaroes aaien en met ze op de foto. Echt super cool en een leuke dag was dat!
De volgende dag was het Kerstmis, maar dat gevoel had ik totaal niet. Het is hier 37 graden en iedereen draagt hier zomerse kleding. Wij zij natuurlijk een ander weertype gewend, maar ik vond het wel bijzonder in het op deze manier mee te maken. In de middag ben ik naar Kingspark geweest. Het is het mooiste en het grootste park van Perth. Je hebt namelijk een prachtig uitzicht over de stad en Swan river.

De volgende dag heb ik de trein naar Fremantle genomen. Het is een klein stadje buiten Perth. Ik ben daar samen met mijn kamergenoot Naill geweest. Hij komt uit Irland en reist en werkt ook al een jaar in Australië. Hij is al 5 keer in de stad geweest, maar hij vond het leuk om aan mij de stad te laten zien. We hebben de historische gevangenis bekeken, het centrum verkend en natuurlijk het strand gezien.
Donderdag 27 december was alweer mijn laatste dag in Perth. Ik heb toen weer de trein gepakt en ben afgereisd naar Cottesloe. Daar is een van de populairste stranden van de westkust van Australië. Ik hen toen heerlijk gezwommen in het warme zeewater en even kunnen bijkomen van alle indrukken die ik de afgelopen week allemaal had meegemaakt.

Mijn volgende bestemming is Sydney om daar natuurlijk oud en nieuw te vieren, maar dat was nog niet zo makkelijk te regelen. Ik wilde eerst met de trein naar sydney afreizen, maar die gaat helaas maar 1 keer per week en alleen op zondag. Toen ben ik naar een reisbureau gegaan in het centrum van Perth. Tot mijn grote schrik moest ik ff $643,59 (€507,30) neerleggen!!!! Ze kunnen dit natuurlijk vragen, want iedereen wil naar Sydney, maar het is zeker zuur voor de backpackers die het ook graag willen meemaken. Kortom, het leek wel alsof ik geen keuze had, maar ik vond het veel te duur voor een enkeltje naar Sydney. Ik zag mijn droom dus in een zwart gat vallen, maar ik wilde niet opgeven!!! Ik ben toen in mijn lonely planet boek gedoken en heb ik alle vliegtuigmaatschappijen bekeken en opgezocht en tot mijn grote vreugde vond ik een goede oplossing, waarbij ik zelfs geld zou besparen. Ik vlieg vrijdagochtend naar de hoofdstad van Australië, Canberra en op zondag de 30ste neem ik de trein naar Sydney. Daar zal ik een nacht en dag doorhalen, want overnachten in sydney heeft geen zin. Om 05.00 uur in de ochtend staan al lange rijen op de plekken waar het mooiste uitzicht is. Die mensen zijn dan zelfs zo bereid om een hele dag te wachten op die plek voordat het zo ver is. Ik moet dat natuurlijk ook doen en slapen doe ik 1 januari wel, want om 08.00 uur neem ik de trein naar Melbourne en blijf ik daar tot 5 januari. De treinreis duurt 11 uur dus prima om dan te slapen. Ik kies overigens voor de trein omdat je dan het landschap van Australië het mooist kan zien en ik heb een speciale studentenkortingspas waarbij ik 40% heb en krijg als ik met de trein reis.

Kortom ik ben er klaar voor! Sydney here I come!!!!