" Life is not measured by the number of breaths we take but by the places and moments that take our breath away."

Met verwondering inspecteerden we onze strandvilla op het Sea Star Resort - Duang Dong. Meestal valt het tegen maar dit was echt mooier dan de internetfoto's. Een sfeervolle veranda, voorportaaltje en een romatisch bed met klamboe. Ook de douche was netjes en ruim met warm water en gelukkig geen kleverig douchegordijn. Aangezien we in Ho Chi Minh City onvoldoende tijd hadden om onze zomergarderobe te complementeren, zetten we onze zoektocht voort in Duang Dong. Eerst in een zweterig kledingmagazijn een korte legerbroek en "echte Armani" onder-alias-zwembroek voor Arjen gescoord. Liesbeth had nog voldoende energie om hierop af te dingen. Later een "broek-rok-broek" (drollenvanger) en modieuze singlet voor Lies tegen een aantal luttele "Vietnamese Dong" bedongen. Gelukkig had ze al een origineel Vietnamese badingsuit (op Facebook alleen getoond voor intimi: lees: Dames 1 - volleybalteam Side Out). Kortom we waren klaar om de volgende dag het hete zand van Long Beach te betreden. Maar nu eerst alsjeblieft ... slaaaaaaapen!

Bij het openen van de gordijnen in de ochtendstond waanden wij ons in een aflevering van 3-op-reis. Wuivende palmbomen, prachtig schoon zandstrand en een blauwe zee op een paar meter van ons exotische onderkomen verwijderd. Nog even in onze ogen wrijvend was het echt werkelijkheid. De volgende dagen bestonden voornamelijk uit; gevarieerd ontbijten, zwemmen en zonnen, frisse Saigon biertjes drinken en twee keer per dag ontzettend lekker eten. We hadden dit al van diverse mensen gehoord en dit is niet gelogen. Je kunt overal heerlijk smullen. De Vietnamese loempia's uit Nederland mogen niet in de schaduw liggen van de diverse variaties springrolls die men hier serveert.

Over eten gesproken; ze eten hier werkelijk alles, vooral seafood is lekker, vers en goedkoop. Op de Nightmarket hebben we onze ogen uitgekeken. Het was alsof ze de oceaan hadden leeggevist; de meest vreemde soorten schaal- en schelpdieren waaronder de ons wel bekende delicatesse: Coquilles Saint-Jacques. Hiernaast kleurige kreeften, ontelbare krabben, zee-egels, Red-en White Snappers, Barracudas, baby-haaien, glibberige zee-alen en zelfs slangen (dat zijn reptielen ; )

Natuurlijk wilden we iets van dit heerlijks ook proeven. Arjen wilde heel graag een keer ge-BBQ-de kreeft eten. De Lobster bleek ook hier redelijk prijzig, of we werden gewoon vreselijk afgezet ... Uiteindelijke hebben we het gehouden op een lekker bekend?, volop voorradig en niet te duur zoutwatervisje.

Op de tweede zwoele avond liepen we verliefd lang de branding van de Golf van Thailand toen Arjen ineens een sprongetje maakte. Dit was geen sprong van vreugde maar van helse pijn! Hij was met zijn rechtervoet in een stuk drijfhout gestapt. Van de drie venijnige spijkers hadden er twee zijn voetzool doorboord. Al hinkelend naar een strand-restaurant, kregen we eerste hulp van twee betrokken lokale kelners. Een van beide gaf Arjen een "voetzool-reflex-massage" met de achterkant van een tafelmes. Tevens perste hij er hierna een hele limoen op uit, waarna de patient het hele Vietnamese alfabet van "achter-naar-voren" uitschreeuwde! Door deze uitgebreide medische behandeling werd het uitbloeden, respectievelijk desinfectie bewerkstelligt. Deze "misstap" zou nog dagenlang gevolgen hebben door de bijtende wondjes en beursgeslagen peesplaten. Zwemmen ging makkelijker dan lopen en het zilte zeewater had een mooie bijkomende ontsmettende werking.

Naast alle nieuwe, vreemde en pijnlijke indrukken bleken er ook nog bekenden op het eiland te zitten! De neef van Liesbeth, Freark met Naomi en kleine Odile zaten maar 2 resorts verder op. Gezellig hoor om even bij te kletsen onder het genot van een Tiger biertje en heerlijk eten!

Naast het lekkere eten en het prachtige weer valt ook op dat de mensen ontzettend vriendelijk zijn. Thailand staat bekend om het land van de glimlach maar misschien zijn ze in Vietnam nog wel vriendelijker, in ieder geval op Phu Quoc Island (Dit behoorde overigens in vroeger jaren aan Cambodja).

Gezien de vertraging van de bagage en de onverhoopte voetblessure, besloten we unaniem om wat langer van "Paradise Island" te genieten en vierden we hier, op het met kleurige lampionnen sfeervol verlichte strand een heeeeel bijzonder romantisch Oud-en-Nieuw. Er werd door het volledig aanwezige personeel en bijbehorende familie, met veel spektakel, een groot Nieuwjaarsvuur aangestoken.

Vanavond pakken we de backpacks weer in en reizen we door naar Zuid Cambodja. We nemen de speed-ferry naar het vaste land en gaan dan met de minibus op weg naar het stadje Kampot. Wordt zeker vervolgd ...