Op onze vertrekdag, zondag 23 december 2012, stond onze Schiphol-taxi met chauffeur Edwin en bijrijdster Ellen, om iets voor 9.00 uur keurig gereed. Tijdens deze gezellige maar onstuimige rit, vergezeld van regen en windstoten, verbaasten we ons nog over het meest onwaarschijnlijke rotweer van 2012. Eenmaal aangekomen op de luchthaven, hebben we met een goeie bak koffie afscheid genomen van de familie Boerma, die ons uitzwaaiden, erg leuk! De zorgvuldig geboekte vlucht van de Russische Aeroflot Airlines was helaas vertraagd. Omstreeks 14.00 's middags vlogen we, waardoor we s' avonds te laat aankwamen op Sheremetyevo Airport - Moskou. Bij de transit-balie werd ons stug medegedeeld dat onze aansluitende vlucht net 10 minuten geleden was vertrokken. Tijdens het wachten en wachten en wachten, kon Arjen nog een EHBO herhalingsles bijwonen. Een jongeman werd onwel en vulde vervolgens meerdere welbekende vliegtuigzakjes. Een dokter, slokje water of andere blijken van Russisch medeleven waren ver te zoeken. Onze vertraging leverde ons een gratis overnachting in een transit-hotel op, ook zouden we de volgende dag niet naar Ho Chi Minh City (Saigon) vliegen maar eerst naar Hanoi en aansluitend naar Ho Chi Minh City. Hierna nog een korte vlucht naar onze eerste bestemming, het tropische eiland Phu Quoc.

De weg per bus naar het nabij gelegen transit-hotel aan de rand van het rijk besneeuwde Moskou was kort. De gezagvoerder had op 12 km hoogte al aangegeven dat de temperatuur beneden minus 21 graden was. De koude was ongelofelijk en gevoelsmatig het best te omschrijven als het betreden van een enorme vrieskist. Je adem werd er gewoon door afgesneden. In het hotel aangekomen werden we door twee "KGB-kleerkasten" als slachtvee door smalle gangen naar een lift geloodst. Op de 2e verdieping kregen we een kamer aangewezen en werd rond 23.00 uur een "halflauwe-pasta-magnetron-maaltijd" naar binnen gegooid. Echt ongelofelijk hoe je je dan voelt. Denk je na alle beslommeringen een frisje of biertje in de lounge te halen, loop je op de hal tegen een paar gesloten deuren. Dit alles heeft uiteraard te maken met het feit dat je zonder visa in dit land verblijft. Een frisse avondwandeling naar het Rode Plein zat er dus niet in! De volgende dag werden we onder constante begeleiding vergezeld naar het ontbijt en de lunch dat in een soort van asielzoekerscentrum, karig werd geserveerd. De kitscherige kerstversieringen in het centrale restaurant gingen slechts aan ons voorbij. Het zal zeker voor een deel cultuur zijn, toch is het echt vreemd om te voelen dat er hier nog steeds een soort van "Sovjet-sfeer" hangt. Laten we zeggen een "koele sfeer"! Wat een slechte B-film was dit, zeg ... en dat met ONS als ongewenste figuranten! Lichtelijk gedesillusioneerd, verlieten we dit land van Poetin en Nikita ... From Russia With Love!

Gelukkig waren er warmere sferen in het vooruitzicht. Op de 24e om 20.00 uur vertrokken we naar Hanoi - Vietnam, alwaar ons werd verteld dat onze bagage nog in Moskou was? Zonder bagage vlogen we met Vietnam Airlines, op 1e Kerstdag, dus de 25e naar Ho Chi Minh City. In een Vietnamese C&A hadden we nog een paar uurtjes om de nodige zomerkleding aan te schaffen. Uiteindelijk kwamen we met een omboeking via Mekong Airlines, die zelfde avond om 18.30 uur aan op het mooie Phu Quoc Island. De totale heenreis bestaande uit 4 vluchten, duurde uiteindelijk ruim 58 uur. We hadden het gevoel twee maal rond de aarde te zijn geweest. Na alle omzwervingen hadden we via een "rush service?" op 28 december gelukkig onze beide backpacks terug. Het genieten was overigens al begonnen ...