Op vrijdagochtend zijn we voor ons doen vroeg vertrokken uit het gekke dorpje Meningie. We reden via het National Park Coorong en dit staat bekend om zijn vele meren en vogels. De natuur en omgeving waar we reden was weer super. Vonden we het gister al zo bijzonder om tijdens het tochtje op de veerpont enkele pelikanen te zien en ook een paar in het meer van onze camping, werd dit vandaag nog overtroffen. Tijdens onze rit vlogen er namelijk meerdere keren groepen van zeker twintig pelikanen ons tegemoet, om laag over onze camper verder in de andere richting te vliegen. We hebben met grote ogen genoten van al dit moois, het is allemaal zo speciaal wat we zien!
Na ruim twee uur rijden kwamen we in het plaatsje Beachport en vonden we het camperen genoeg voor vandaag. We zetten hem neer op een simpele camping en vertrokken naar het strand, wat daar weer recht voor lag. Later zagen we in de boekjes dat dit plaatsje bekend staat om zijn superblauwe water en witte stranden. We kunnen zeggen dat dit klopt!! Zodra je aan komt rijden, word je verblind door het water, zó helder! Een groot deel van de middag hebben we heerlijk op het strand doorgebracht. We hebben gevliegerd, met het zand gespeeld, schelpen gezocht en vooral gerelaxed. Volgens mij hebben we onze draai wel gevonden hier.
Dex vindt de branding wat spannend, maar zoekt de spanning wel op. Op het strand vind hij balletjes uit de zee, die precies in zijn handje passen. Hij gooit ze richting branding en stapt er dapper op af. Maar zodra het water zijn voetjes wél raakt, laat hij zijn meidengegil horen!
Féline heeft al een hele mooie schelpenverzameling en het leuke is, dat de schelpen hier heel anders zijn dan in Adelaide (wat praktisch maar 2,5 uur hoger ligt). Hier vindt ze mooie hoge en gedraaide schelpen, met groen, roze, zwart en geel. Beretrots is ze op haar bak vol!
Omdat het vandaag wel heel heet was, durfden we de hele dag in het zonnetje niet aan. We hebben daarom kleden voor de camper gelegd en hun doos met speelgoed hierop gezet. Wat hebben ze weer heerlijk en lief gespeeld! Wij zaten lekker aan een wijntje/ biertje en waren helemaal niet meer nodig.
Na het eten ben ik nog even met de kleintjes gaan afkoelen op het strand, terwijl Roog weer wat orde in de camperchaos bracht. De ondergaande zon was weer prachtig. De lucht hier in Australië vinden we sowieso heel bijzonder. Er zijn strepen en vlekken te zien in de wolken en wanneer daar in de avond een mooie oranje/ rode kleur bij komt, is het helemaal schitterend!

Zaterdagochtend zijn we naar Mount Gambier gereden. Alleen dit plaatsje is al de moeite waard, maar het mooiste zijn de meren hier. Ooit waren deze vulkanen actief, maar nu zijn er in de kraters prachtige meren. Vooral het blauwe meer heeft het mooiste water dat we ooit gezien hebben. Het is doorgaans een gewone kristalhelder, omdat het door het kalksteen onder de stad loopt en gefilterd wordt. Maar in november kleurt het om nog mysterieuze reden 'overnight'naar turkoois. Dit duurt tot maart, waarna het zijn 'normale' kleur weer aanneemt. De asheuvels zijn hoog, dus je kunt er heel mooi inkijken vanaf boven. Schitterend!!
We hebben hier gelijk wat boodschapjes gedaan en een ijsje op een grasveld gegeten. De kinderen vonden het spelen met het boomschors erg leuk. Deze lijken net geschilderd in paars- en rozetinten en komen los van de stam. Als je ze eraf peutert, krijg je mooie schilderijtjes!
Terwijl wij verder reden naar Portland, hebben de moppies een tukkie gedaan in hun stoeltjes. Tijdens de twee uur durende trip, zagen we zo veel doodgereden wild dat ik er treurig van werd. We hadden het er net over dat we ze waarschijnlijk alleen doodgereden zouden zien, tot er vlak voor Portland een Walibi eigenwijs naar ons stond de kijken langs de weg. Leuk!!!
We hebben een camping gezocht en de stoelen weer lekker in de 'tuin' gezet. Het is weer vrij winderig, maar met de jassen aan is het genieten buiten.
We verbazen ons trouwens wel over het aantal 'trekkers' die we tegen komen. Over het algemeen ontmoeten we vooral oudere Australische mensen (dit noemen ze hier 'de grijze nomaden') met caravan. Ontzettend vriendelijk en geïnteresseerd, maar weinig reisverhalen tot nu toe… Al zijn die oudjes natuurlijk ook erg leuk: bij het benzinestation kreeg ik van een grijsje, nadat zij haar hele levensverhaal heeft verteld, een dikke natte kus op mijn wang!
Zondag zijn we na het ontbijt naar Cape Bridgewater gereden. Het zeegeweld tegen de rotsen wordt hier de blowholes genoemd. Steeds weer knalt het water hiertegen en verandert van kleur. Alweer zo fantastisch om te bekijken. Het is ook een plek waar in de Australische winter veel walvissen worden gezien. In de zomermaanden kun je hier de blauwe walvis regelmatig zien, maar helaas is ons dat niet gelukt. Ten eerste omdat er veel wind stond en de zee hierdoor erg ruig is, maar ook omdat het 'spuiten' van deze vis niet duidelijk meer te zien is, omdat het wordt weggewaaid. Zelf hadden we nog wel uren op deze mooie plek kunnen blijven kijken naar het woeste water en zoeken naar de walvissen. Maar toen de guppen uitgespeeld waren, zijn we een mooie wandeling gaan maken. Deze was weer via de rotsen langs het water, langs hele bijzondere rotspartijen. Een superplek dus!
We wilden met een bootje ook nog even naar de rotsen varen waar de grootste zeehondenkolonie van Australië woont, maar door de wind werd er niet gevaren. We zijn daarom een lekkere wrap en hamburger gaan eten bij een strandtentje. Er was live muziek, Féline en Dex speelden in het zand en in de zee werden kindersurflessen gegeven. Erg leuk om te zien!
Hierna zijn we in twee uur doorgereden naar Warrnambool. Dit is het begin van de Great Ocean Road en is erg mooi. Er zijn meren, die zo goed als aansluiten op de zee. Er is een bekend surfstrand, waar je van verre al de kites boven ziet hangen en het leukst; er is een park/ speeltuin van 2 hectare! Hier hebben we de hele middag in gespeeld. Daarna heeft Rogier samen met Féline de bbq aangezet en hebben ze heerlijk vlees gebakken, terwijl Dex en ik ons met de salade bezig hielden.
En nu staan we illegaal op een pleintje bij het infocenter en een woonwijk. We vonden het zo zonde om 40 dollar uit te geven aan een camping,waar we eigenlijk helemaal geen gebruik van maken. Maar spannend is het wel, want wie weet worden we er straks wel 'afgeschopt'.
Morgen starten we aan de Great Ocean Road, we kijken er naar uit!