Dag allemaal, hierbij beloofde deel 2 het zuid eiland van Nieuw Zeeland en mijn Australie belevenissen so far.

Was gebleven bij het Festival in Wellington, de volgende ochtend vroeg opstaan na het festival om de ferry naar Picton te nemen, vooral het laatste stukje ferry geeft een fijn voorproefje van het zuid eiland. In Picton worden we opgehaald door onze nieuwe driver, Rob die zijn dag niet heeft en dat leid uiteraard tot wat giegelmomentjes vooral toen hij de toch best grote bus tegen een paal reed (denk ik) het vervolgens compleet negeert en wegscheurd om mosselen op te halen die er niet zijn waaahaaa. We hebben een korte stop in Nelson gemaakt om wat rond te kijken en daarna door naar Marahau aan de rand van het abel tasman NP. Dit National Park is echt heel mooi, zou ik zeker wel wat meer tijd willen spenderen. We, Denise en ik, hebben een hike gemaakt waar we op een gegeven moment door een catamaran opgepikt werden. Dikke prima lekker relaxen aan boord en het geeft een heel andere indruk van het park dan als je erin loopt. Het enige wat minder relaxte onderdeel van dit tripje was dat we wisten dat zodra we van de boot kwamen opgepikt zouden worden om te gaan skydiven!!! Gaat het nu echt gebeuren jaahaaaa!!

Helemaal zenuwachtig, alhoewel viel me nog mee hoe ik was toen ik aan het wachten was, zodra ik het pakkie aankreeg ja inclusief vette stoer (lees belachelijke) muts en fijne je gezicht misvormende bril, ging het gek genoeg helemaal wel weer goed. Snel wat instructies over hoe je uit een vliegtuig moet vallen en dan in het vet enge wiebelige vliegtuigje. Gelukkig had ik wat mental support van Denise en Justin die in hetzelfde vliegtuig zaten. Ik zat gelukkig direct naast de deur dus ik ging eerst, gelukkig maar anders weet ik niet of ik het gedaan had giegel. Toen ze me de hoogtemeter liet zien en doodleuk vertelde dat we nog een keer zo hoog gingen kreeg ik het wel even benauwt wattttttttttttttt nog hoger…….dan het moment dat de deur opengaat, sjeemig oh nee, de cameraman buitenboord klimt om je in heikele positie te filmen en dan langzaam naar de deur schuifelen tot je echt letterlijk buitenboord hangt, gelukkig ging het allemaal heel snel terwijl ik dit schrijf krijg ik alweer kriebels in mijn buik. Dan de vrije val, kan trots vertellen dat ik de hele vrije val gegierd heb, daarna het moment dat de chute opengaat en je hoopt je in het harnasje blijft zitten….sjonge wat een stress. Daarna zou het relaxed rondzweven moeten zijn, tuurlijke kickte mijn hoogtevrees echt keihard in zat ik te trillen in het harnasje. Ik sprong met een vrouw die de volgende opmerkingen maakte: Djeezz you have good voice on ya (vrije val), Honey this is a good workout for you your trembeling all over!! Toen de cameraman naar me toe kwam gerend toen ik weer veilig op de grond was, was het enige wat ik kon uitbrengen NEVER AGAIN!!! Maar vet gave ervaring en ik ben verdomd blij dat het op DVD staat want ik denk echt niet dat ik het weer zou doen… maar vooral doen iedereen (Miranda voornamelijk haha)!!

Volgende ochtend op weg naar Barrytown, watt, ja Barrytown. Mini dorpje met niks te doen dan een hotel, tevens bar. Onderweg hadden we fantastiche uitzichten op de west coast zijn we gestopt bij Punakaiki blowholes (weet hier echt geen nederlands woord voor). Omdat er niks te doen is in Barrytown wordt er een verkleedparty ingegooid, die dankbaar geaccepteerd werd door alle mannen in de groep die stuk voor stuk als vrouw verkleed gingen (hmm). Voor alle gelukkigen die op facebook zitten daar staan foto's die ik dus niet ga uploaden maar het was een mooi feestje. De volgende ochtend heb ik een boancarvingworkshop gedaan en mijn eigen ketting gemaakt. Daarna door naar Franz Jozef, daar is natuurlijk de beste attractie waar ik al een tijdje naar uit had gekeken de gletsjer, gek genoeg kan ik geen genoeg van gletsjers krijgen. Denise, Justin en ik hadden ons opgegeven voor Iceclimbing. Daar had ik veel mensen in Alaska over gehoord maar zelf nog nooit gedaan dus had er helemaal zin in. Moet zeggen het was een hele klim de gletsjer op met je op skischoenen lijkende ijsklimschoenen, erg onprettig maar nodig. Tuurlijk hadden we ook van die scherpe punten (waar ik de naam niet van weet) onder onze voetjes. Ik kan je vertellen dat doet je vergeten hoe glad het is, toen ik na een fantastische klim er even bij wou gaan zitten vergat ik dat ik niet van die punten onder mijn kont had zjoeeoeoeooeoeoeooffffffffffffffff zo de berg af recht op de ijsklimmeneer af, oeps gelukkig kon ik met mijn voet punten weer wat houvast krijgen en echt niemand moest erom lachen gelukkig ahummm. Ijsklimmen is cool, maar jeeeeeee wat zwaar en zodra ik naar beneden moest kijken ojoj die hoogtevrees is echt onhandig. Wat blauwe knieen en coole foto's later zijn we weer veilig afgedaald. Nog een fijne feature van Franz Jozef is de hot pools erg prettig na ijsklimmen.

Volgende stop was Makarora, daar hebben we gejetboat over een toch naar mijn mening erg ondiep riviertje het national park in, met een bloedgang op obstakels af dan weer achterstevoren zooooooo, maar lachen vooral toen de wedstrijd welke boot kan welke het natst krijgen. Er is één camera, zover ik weet, aan overleden. Die avond heb ik voor het eerst in mijn leven karaoke gedaan, heel dapper achter Jody en Denise die de microfoon vasthielden, maar ik het het gedaan….Ik had nooit mezelf moeten opnemen toen ik jong was en dacht dat ik goed kon zingen en het terugluisteren, toen heb ik besloten dat ik dat andere mensen ECHT niet aan kan doen!!! Vandaar de dappere, please you hold the mice actie.

Next stop, Queenstown adrenaline capital of the World. Ik heb echt overwogen om een bungyjump te maken maar gezien mijn ervaring met skydive wat toch echt minder eng schijnt te zijn (had ik het nou maar gedaan dan had ik het jullie kunnen vertellen hmmm).

Queenstown is echt een schattig dorpje aan het water. Heb er weinig gedaan want ik zou nog terugkomen en het regende…dus ja wat teapots geprobeerd, iedereen die in New Zealand is geweest weet waar ik het over heb (anders heb je iets niet goed gedaan).

Ik heb de south loop extra gedaan, heleboel mensen bleven in Queenstown achter sniff maar ik wou echt graag Millford Sound en Steward Island zien. Erg jammer maar het was de hele tijd pisweer, de kans is groot als je de south loop doet je veel regen krijgt maar toch hoop je op beter. Millford sound is denk ik fantastisch als het mooi weer is, zelfs met wolken en regen was het al mooi. We hebben een boottocht gedaan daar, regenjas aan. Wil zeker nog een keer terug en dan posten tot het mooi weer wordt en wat hiken daar denk dat het fantastisch is. We logeerden in een aantal hutten (electriteit tot 22 uur) waarvan wij ladies duidelijk de beste hut hadden, met keuken en fireplace aantal mannen die voor ons gingen koken helemaal goed. Ik was in charge of the fireplace, lukte natuurlijk voor geen meter toen ik naar toilet ging en terugkwam deed ie het ineens iedereen trots op me, waahaa hij had gewoon rust nodig!!

Volgende morgen schreeuwend vroeg op naar invercargill om de Ferry naar Steward island te nemen, trust me dat was enger dan de jetboat. Heb nog nooit op zuld naar water gevaren, werd gewoon bang van alle die mega golven die op me afkwamen. Voor het eerst in mijn leven was ik even bang dat ik zeeziek zou worden, gelukkig liep het met een sisser af. Eindelijk op Steward Island aangekomen, pissing rain. Wat te doen, ja laten we een auto huren om de 20 mile weg die er is te rijden, puik plan haha. Was wel een grap met 5 man in de auto en maar stoppen langs de weg om even te kletsen met de mensen die wel zo dapper waren geweest om te gaan wandelen, gniffel. Nog een MEGA Seal van dichtbij gezien, dacht eerst dat ie ziek was omdat hij niet bewoog maar na een local gevraagd te hebben (dat mocht ik doen in de pissing rain, fijne gasten in mijn auto niet..)die contact heeft opgenomen met seal informations die hem vertelde dat het gewoon een lazy seal was, had family kunnen zijn. Maar leuke fotos van deze reus kunnen maken.

Na de boottocht terug van Stewart Island te hebben overleefd die was 3 uur uitgesteld, gelukkig hoorde ik op de boot want de wind was van heel veel kilometer per uur naar wat minder per uur gezakt, dus ja ik was wel blij dit was erg genoeg en ik ben echt geen mietje op boot (op boot gebied dan) gingen we naar Dunedin. Normaal gesproken komt de bus daar dus wat eerder aan maar omdat we van Stewart Island gered moesten worden kwamen we vrij laat binnenkachelen. We konden dus alleen het bruisende nachtleven van Dunedin ontdekken, het is een studentenstad maar gek genoeg zijn studenten hier 16 ofzo. Iedere keer als er een jongetje naar me keek zag ik de politiewagen al op de stoep staan. Dus paar biertjes en snel op bed want volgende ochtend moest er cholcolade geproefd worden in de Cadbury chocolatefactory. Had het Charly in the chocolate factory droombeeld, deels is uitgekomen maar klein deel is in het water gevallen, gelukkig was de chocolade erg goed. Loop nu nog met wat te sjouwen, intimi weten dat ik eindeloos kan doen over een blok chocolade en ik had er drie…mijn gastheer in Sydney is een dankbare afnemer dus ik hoef ze niet verder te zeulen. We hebben nog de steilste straat van de wereld bewonderd in Dunedin maar couldnt been bothert to walk up (zo'n mooie uitdrukking in engels).

Op de terugweg naar Queenstown hebben we gecurled, jaahaa het lijkt zo oninterressant op tv dat ik het wel moest proberen om uit te vinden waarom die mensen het zo leuk vinden dat ding op het ijs te kwakken en dan met een borstel over het ijs te raggen?!! Moet zeggen je wordt er best fanatiek van en vooral de glijdende gooi is best moeilijk, gelukkig was een blauwe knie van het ijsklimmen net weggetrokken voor deze van het curlen. Vette pret curlen!!!

En ja weer terug in Queenstown waar het deze keer wel mooi weer was en ik wel flauw was van the teapots, dus ik heb de berg beklommen, zwaar maar zeer de moeite waard voor het uitzicht alleen vond ik het wat minder grappig dat ze het uitzicht op de berg een beetje verpest hebben met allemaal attracties, Van bungeejumping tot naar beneden crossen in soort van slees met wielen, ja hartstikke leuk hoor maar jammer van de view. Heb ik illegaal de gondola naar beneden genomen, was eigenlijk 12NZD maar omdat je voor elke poep en scheet moet betalen in NZ heb ik veel lol aan beleefd!

Laatste stop was Christchurch waar ik een volle dag had voor mijn vlucht naar Auckland. De avond dat we aankwamen was er een foodfestivalin Christchurch omdat we niet van eten houden ben ik met de driver (weer een nieuwe nu heet ie Hoff) naar het foodfestival gegaan. Gelukkig was ik heel beschaaft vergeleken met hem maar Jummmm!!

De laatste dag heb ik besteed in artmuseum, museum en botanical garden. Ook vond ik het leuk om Alice die ik Bariloche had ontmoet en in Christchurch woont even weer te zien, kopje koffie gedronken en op naar het vliegveld waar ik toevallig Carina weer tegenkwam die was onderweg ergens van de bus gegaan en toch weer daar, hoe klein is de Stray wereld. Scheelt weer wat eenzaam wachten. Laatste nachtje in Auckland en op naar Melbourne.

Zoals jullie misschien konden lezen was Nieuw zeeland echt High high speed travel dus was helemaal uitgeput en heb mezelf even verwend met een hotelletje (cheap) in Melbourne, veel geslapen beetje gezien en even niemand om me heen heerlijk.

Ben inmiddels in Sydney waar ik een fantastisch logeeradres heb,net over de harbour bridge met een geweldig zicht op de bridge. Dus ben hier nog even aan het relaxen, doe wel elke dag dingen, Bondi, Manly Greyhounddograces, watsonsbay, artgallery o.a. maar niet zoveel als anders ben hier immers al een keer eerder geweest en een appartementje tot je beschikking is zwaar relaxed kan ik vermelden na over 7 maand reizen.

Nog paar daagjes hier dan Formula 1 in Melbourne woooohoooo!!

Daarna door naar Singapore waar ik Petra ga ontmoeten ik heb veel zin in Azie en natuurlijk om Petra weer te zien!!

Dikke knuffel uit Sydney waar het heerlijk warm is voor jullie allemaal

XX Wendy