Dag trouwe lezers dacht zal jullie even weer verblijden!

Kreeg berichten dat het weer wat warmer is in Nederland, gelukkig maar!

Zit nu op Pulau Tioman in onze(Petra is hier) beachhut dit verhaal te typen.

De Formule 1 allereerst in Melbourne dat was surreëel om daar rond te lopen. Het circuit is de hele dag open dus ik was al redelijk vroeg die kant opgegaan met de tram waarvoor het hele tramverkeer ontregeld was in Melbourne, alle trams gingen naar Albert park dus makkelijk genoeg om er te komen. Er waren eerst nog wat races met mini's en de auto's waar mee geracet werd werden steeds groter en indrukwekkender qua geluid. Je kan het hele circuit aflopen met bruggen van ene naar andere kant, allemaal stalletjes waar je voedsel en drankjes kan halen net een festival dus voelde me helemaal thuis. Toen begon het dan echt, ik had me geïnstalleerd net na een bocht (vraag me niet welke..) op een heuvel maar toen ze gingen opwarmen kon ik me niet bedwingen om naar het hek te lopen en dan rijden ze echt 3 meter bij je vandaan. Wel even oordopjes gekocht gelukkig (die was ik vergeten want als backpacker heb je natuurlijk een hele lading in je tas) want dat is wel nodig, doet gewoon pijn aan je oren als ze voorbij scheuren maar wat COOL. Vind snelle voertuigen geweldig natuurlijk helemaal als er een goed geluid bijzit, kreeg er kippenvel van. Vond het wel wat lastig de race te volgen want de meneer door de speaker hoor je bijna niet met je oordopjes en langs racende voertuigen en de beeldschermen zijn wel groot maar niet genoeg. Was wel mega spannende race allereerst de crash die niet vlakbij gebeurde gelukkig, wat regen ook spannend allemaal mensen die elkaar van de baan veegden o.a. Mark Webber de Australiër dus iedereen om me heen vloeken en tieren. Maar Jenson Button gewonnen, helemaal leuk want die is leuk(vind ik). Na de race mochten we met zijn allen op het circuit wandelen, gaaf gevoel! Daarna moest ik snel terug want ik had nog afspraken ook in Melbourne, Christina en Liz waren in Melbourne, die heb ik Nieuw Zeeland ontmoet dus gezellig. Ook Renee en Siobhan die in Melbourne wonen en ik in Canada heb ontmoet kwamen helemaal naar het centrum om me even te zien, dus voelde me alweer helemaal vereerd.

Volgende ochtend heb ik nog even koffie gedronken met Neil die ik in El Bolson had ontmoet en die net terug was van zijn reis dus was wel even benieuwd, daarna vlug door naar het vliegveld en het vliegtuig dat me naar Singapore zou brengen en Petra die daar op me zat te wachten, spannend. Vanaf vliegveld maar taxi genomen want het was al laat, in de hotel lobby zat Petra op me te wachten, zo grappig dat je elkaar dan weerziet na 7 en halve maand. Gelukkig kletsen we verder alsof het gisteren was het werd dan ook veel te laat haha. We hadden een hotel in een red light district, best interessant. Het waren een soort van schuren met nummers erop, ons hotel hete Hotel 81 star die we dan ook liefkozend schuur 81 noemden. De volgende dag zijn we op verkenningstocht gegaan. We zijn met de metro de stad in gegaan, de esplanada (omgekeerde durian) de leeuw (het symbool van Singapore, erg indrukwekkend. Ze zijn daar nog een gebouw aan het maken dat lijkt op twee pilaren die een enorm schip ondersteunen, met palmbomen erop het kan niet op. Toch vonden we het niet overdreven druk op straat, geen gekkenhuis zoals we beiden een beetje verwacht hadden. We hebben geluncht in festival market, een hele verzameling van alle etenstentjes bij elkaar dat al vanaf begin 1900 bestaat. We hebben daar onze noodle soep naar binnen geslurpt met stokjes, ook interessant. De meneer achter de balie vond het allemaal heel grappig die liep me continue uit te lachen, ik deed nog zo mijn best… Die middag zijn we naar Chinatown gegaan waar ik mijn eigen stokjes maar heb aangeschaft om nog wat te kunnen oefenen. We hebben de Thian Hock King temple bekeken voor mij waarschijnlijk de eerst van vele tempels. Daarna waren we, vooral ik, oververhit en zijn we met de metro terug naar onze schuur gegaan. Die avond uiteraard weer op zoek naar rijst en die hebben we gevonden in een foodcourt om de hoek, lekkere Sweet & Sour pork helemaal goed. De volgende dag hebben we met de bus de Botanic garden gevonden, nog een hele klus gezien er geen rechtstreekse verbinding is, maar gelukt en heel mooi. Veel foto's van bloemetjes gemaakt en uitgebreid onze collega's / ex collega's besproken. Die middag naar Little India gegaan, daar wat rondgelopen, leuke buurt. Toen we moesten inpakken voor de reis van de volgende dag naar Melaka voltrok zich een klein drama, ik zag een kakkerlak IN MIJN TAS…ik nog proberen het beest met een papiertje eruit te halen was ie opeens spoorloos verdwenen, paniek, zag het al helemaal gebeuren dat mijn tas op een gegeven moment vanzelf zou gaan lopen en Petra maar lachen. Alles eruit geen kakkerlak ( Petra op de achtergrond "die is echt wel weg hoor" ik "denk je"en dan 10X). Tot nu loopt ie nog niet weg dus hij zal wel echt weg zijn, hoop ik.

Volgende dag hebben we de bus naar Melaka genomen, deze deed er iets langer dan 4 en half uur over. Verliep allemaal prima inclusief grensovergang. Toen we aankwamen wouden we toch een poging doen ons hostel te vinden met de bus ondanks dat de mevrouw van de informatie desk niet echt ging helpen. Dus we klommen in de meest aftandse bus die er te vinden was om vervolgens uit te vinden dat dit toch niet de goede was, ondanks dat 3 mensen ons naar deze bus hadden verwezen. Wij erweer uit, de zitting en al met bagage meenemend, oeps! Dezelfde meneer zei vol overtuiging dat we de rode inmoesten, naja maar doen dan. Op de Dutch square uitgestapt (toch goede bus en andere was achteraf ook goed gekomen, sja als je alles vantevoren weet…). Helemaal nog nazwetend (want het is hier heeeeet en de luchtvochtigheid is heftig dus riep al 3 keer per dag tegen Petra dat ik dacht dat ik dood zou gaan, dat was er ongetwijfeld een van). We zagen wat opgepimpte riksjas staan keken elkaar aan, "zullen we eens informeren wat dat kost??"maakte eigenlijk al niet meer zoveel uit want we wouden er gewoon in. Dus Petra voorop en mijn mannetje erachteraan met een dikke housebeat uit de speakers. Ik moest mijn best doen om niet gierend van het lachen uit de riksje te donderen, vooral toen onderweg een hele horde Japanse touristen naar ons ging zwaaien en "hellooooo"gingen roepen. Dus wij nog nahijgend van het lachen ons hostel proberen in te klimmen (waren nogal wat trappen) toen me door het dichte hek werd gevraagd of ik mijn mail niet had gelezen?? Huh ze waren vol, hebben wij dat, we hadden toch echt gereserveerd. Maar no worries iemand van een ander hostel kwam ons oppikken en daar konden we voor dezelfde prijs blijven. Dat was achteraf een schot in de roos, het Dicovery cafe was geniaal. Vooral James de barman maakte het tot een leuk verblijf. Die riep al van 10 meter afstand, Hellooooo Petraaaa, Wendieieieieieie!! Wat een leuke jongen. De bedden waren knetterhard (de eerste dag kwamen we bijna niet uit bed, auw) en zodra er iemand langsliep lagen we te schudden in bed en er liepen nogal wat mensen langs, toch was het echt super! De eerste dag sightseeing Melaka, we hadden ergens een flyer van de sightseeing bus gevonden en dachten dat dat wel wat was, voor 5 ringit ! Het was een beetje een teleurstelling na een uur op de bus gewacht te hebben hadden we de conclusie dat Melaka vergane glorie was, gelukkig hebben we de glorie ook mogen ontdekken, gewoon lopen en met het bootje helemaal leuk Melaka. Chinatown was heel gezellig vooral 's avonds met de avondmarkt en mister Hui, die in de lonely planet vermeld staat. Hij verkoopt wonderolie daarvoor doet hij een demonstratie 'met een vinger door een cocosnoot prikken' achteraf wordt de vinger natuurlijk helemaal weer beter door de wonderolie. We konden mister Hui eerst niet vinden op de terugweg zagen we rijendik publiek staan en dat kon niet missen…Mr Hui hij begon direct toen wij arriveerden met zijn cocosnootprik demonstratie, hilarisch het staat helemaal op film. Toen we die avond terugkwamen in ons Discovery café kwam David bij ons zitten, hij bleek de broer van de eigenaar te zijn, grote verhalen en de mooiste was dat ie zichzelf nogal een womanizer vond, ahum proberen niet te lachen Petra en Wendy. Het mooiste was nog toen we de volgende avond weer het café binnenstrompelden kon er nog net hoi vanaf, keek nog een keer zat er een vrouw naast, vast zijn vrouw haha onze womanizer down!!

Die dag hebben we een boottochtje gemaakt door Melaka, tis net Venetië!! (weet niet ben er nog nooit geweest) maar leuk zeker doen als je daar nog eens toevallig mocht zijn. We wouden nog graag in de fish spa dat is een bak met visjes die je voeten masseren (lees schooneten) maar dat feest ging helaas niet door want die toko ging de hele dag niet open, heel commercieel!! Als troost heb ik een real Dutch kroket bij het Dutch harbour cafe gescoord (Petra wou geen snap je dat nou?!!) best lekker na 8 maand kroket loos. De avond was het feest in het cafe, live band. Er was een groepje studenten uit Kuala Lumpur overgekomen en die middag hadden we al kennisgemaakt met Fredrik een hele grappige jongen. Die avond gingen ze helemaal los op het podium. Hoogtepunt (vond vooral Petra) toen ik ten dans gevraagd werd door een van die jongens, weet niet wat voor dans dit nou weer was maar heb het weer overleeft.

Dit was het einde van Melaka en van dit verhaal want het wordt alweer veel te lang zie ik. Zal rest snel typen.

Liefs Wendy die inmiddels al in Kuala Lumpur zit!