Hey guys,
Na 11 uur in het eerste vliegtuig, dan 7 uur wachten en nog eens 2,5 uur vliegen waren we eindelijk in Cairns. We kwamen rond 10 uur aan in het hostel. De lucht was zo heerlijk fris na Hong Kong. Het was lekker weer, strak blauwe lucht, zonnetje en lekker warm. Ook was het niet benauwd zoals in Hong Kong.
Het hostel is beneden gewoon open, je loopt onder alle kamers door. Je hebt een restaurant, zwembad, keuken, klein winkeltje en de receptie natuurlijk.
De mensen zijn heel relaxed. We hebben banken met matrassen waar iedereen een beetje op ligt te slapen, lezen of met z'n mobiel bezig is. Iedereen loopt op bloten voeten of slippers.
Toen we aankwamen konden we niet wachten om even te slapen. Maar onze kamer was pas om 13:00 beschikbaar dus we lagen half te slapen op de bank, wachtend op onze kamer.
Nadat we op de kamer hebben geslapen zijn we rond een uur of 4 naar beneden gegaan. In het restaurant wat gedronken een daarna gegeten en toen we terug naar de kamer gingen, was er een ander meisje (we zaten in een kamer met 2 stapelbedden). Nora komt uit Duitsland. Ze was net aangekomen na 1,5 dag in het vliegtuig te hebben gezeten.
De dag daarna gingen we met Nora naar het centrum van Cairns. We waren te laat voor het ontbijt want die is van 6:30 - 10:00, dus gingen we daar wat te eten zoeken. We hadden echt een stad verwacht maar dat is het helemaal niet zoals bij ons. Het is heel rustig, aardig wat winkels maar niet heel veel. We liepen een random kant op toen we uitkwamen bij een zwembad. Het zwembad wordt the Lagoon genoemd. Het is een openbaar zwembad, omdat je hier niet in de zee kan zwemmen in verband met krokodillen. Het zwembad is gewoon midden in een grasveld naast de straat geplaatst, je kan er meteen inlopen.
In de avond zijn we bij ons restaurantje weer gaan eten en later wat gedronken met Nora, Margot (een Nederlands meisje die daar stage loopt) en een Canadees meisje waarvan ik de naam niet meer weet.
Het Engels praten is best raar en ook wel lastig omdat Anne en ik ook steeds Nederlands praten. Het is dus niet echt dat je helemaal omschakelt naar het Engels wat de meeste wel doen. Het is ook een stuk vermoeiender omdat je de hele tijd moet nadenken. In de avond schakel ik meestal wel om naar het Engels omdat je dan de hele tijd met andere bent, dus vrijwel alleen Engels praat. Dan ga ik ook in het Engels denken en ik heb zelfs een nacht al in het Engels gedroomd. Het Engels denken deed ik in Nederland ook al wel als ik een Engels boek las.
We zijn gister terug gekomen van 2 dagen in het regenwoud. Binnenkort horen jullie daar alles van.
Liefs Marit